بررسی چالش‌های مشارکت سیاسی در ایران بین سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰
الموضوعات : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
محمدعلی حسن نیا
1
,
میرابراهیم صدیق
2
,
سعید مقیمی
3
1 - دانشجوی دوره دکتری علوم سیاسی،گروه علوم سیاسی، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ،ایران.
2 - گروه علوم سیاسی، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ،ایران.
3 - گروه علوم سیاسی، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ،ایران.
الکلمات المفتاحية: انتخابات, مشارکت سیاسی, مسائل اقتصادی, رسانه, ایران,
ملخص المقالة :
هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش‌های مشارکت سیاسی در ایران بین سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ می‌باشد. روش تحقیق به لحاظ ماهیت داده، کیفی از نوع اکتشافی و به لحاظ هدف از نوع توسعه‌ای است. جامعه آماری پژوهش را خبرگان و اساتید حوزه علوم ارتباطات سیاسی تشکیل می‌داد که از طریق نمونه‌گیری هدفمند قضاوتی به تعداد 12 نفر انتخاب گردید و تعداد انتخاب نمونه به صورت اشباع نظری بود. ابزار اندازه‌گیری پژوهش را مصاحبه نیمه‌ساختاریافته تشکیل می‌داد که قبل از اجرا از طریق نظر خبرگان مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از طریق تحلیل مضمون انجام شد. اعتبار و اطمینان داده‌ها با استفاده از روش‌های مختلف از جمله بازبینی توسط افراد مختلف مورد تأیید قرار گرفت. نتایج منجر به شناسایی شش مضمون فراگیر (چالش سیاسی، چالش اقتصادی، چالش قانونی، چالش محیطی، چالش رسانه و چالش حاکمیتی)، 29 مضمون سازمان‌دهنده و 136 مضمون پایه گردید. لذا توجه به چالش‌های شناسایی شده می‌تواند باعث افزایش مشارکت سیاسی در کشور شود و همچنین رضایتمندی مردم را در پی داشته باشد.
مقاله¬ها
1. ابراهیمی کیاپی، هادی؛ ابراهیمی، قربانعلی و بابازاده بائی، علی (1397). مشارکت سیاسی و عوامل اجتماعی موثر بر آن (مطالعه تطبیقی دانشجویان و شهروندان). رهیافت انقلاب اسلامی، 12(45)، 3-20.
2. احمدی سفیدان، حسین و نصیرزاده، زهرا (1399). بررسی وضعیت مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران در انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم و دهم. سیاست متعالیه، 8(29)، 231-252.
3. شب افروز اکبری، نیما؛ مرشدی زاد، علی؛ نوذری، حسینعلی و احمدی، حمید (1402). بررسی و تحلیل بحران‌های درهم تنیده در دولت حسن روحانی و پیامدهای آن در مشارکت سیاسی (1400-1392). پژوهش های راهبردی سیاست، 12(45)، 97-132.
4. عباسی‌شوازی، محمدتقی؛ پناهی‌نسب، صادق و اسمعیل‌خانی، درنا. (1401). مطالعه رابطه جامعه‌پذیری سیاسی، آگاهی سیاسی و اثربخشی سیاسی بر مشارکت سیاسی در میان دانشجویان دانشگاه شیراز. جامعه شناسی سیاسی ایران، 27(5)، 5081-5102.
5. عبداله، عبدالمطلب (1396). تأثیر مؤلفه‌های مذهبی بر رفتار رأیدهی و مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی. علوم سیاسی، 20(شماره 77 - بهار 96)، 31-54.
6. محمدی پشتهانی، روانبخش؛ پرتوی، اصغر و طاهری، ابوالقاسم (1401). شبکه های اجتماعی و آینده مشارکت سیاسی. آینده پژوهی ایران، 7(1)، 135-157.
7. ملتفت، حسین؛ شجاعی، حسن و کمالوند، حسین (1400). فراتحلیل مطالعات دینداری و مشارکت سیاسی. فصلنامه علمی - پژوهشی اسلام و علوم اجتماعی، 13(25)، 247-274.
8. نوریان، احسان؛ گلپایگانی، حسن،و بهشتی نیا، ادریس (1402). تبیین ژئوپلیتیک مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران؛ از مفهوم تا کارکردها. فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، 13(50).
کتاب¬ها
1. خواجه‌سروی، غلامرضا (1382) رقابت سیاسی و ثبات سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
منابع اینترنتی
منابع فارسی به لاتین
References (in Persian)
2. Abbasi-Shavazi, M., Panahinasb, S., & Esmailkhani, D. (2022). Studying the relationship between political socialization, political awareness and political effectiveness on political participation among students of Shiraz University. Iranian Political Sociology, 27(5), 5081-5102.
3. Abdollah, A. (2017). The effect of religious components on voting behavior and political participation in the Islamic Republic. Political Science, 20(Issue 77 - Spring 2017), 31-54.
4. Ahmadi Sefidan, H., & Nasirzadeh, Z. (2020). A Study of the Status of Political Participation in the Islamic Republic of Iran in the Ninth and Tenth Presidential Elections. Transcendental Politics, 8(29), 231-252.
5. Ebrahimi Kiapi, H., Ebrahimi, Gh., Babazadeh Bai, A. (2018). Political Participation and Social Factors Affecting It (Comparative Study of Students and Citizens). Islamic Revolution Approach, 12(45), 3-20.
6. Khajeh Sarvi, Gh. R. (2003) Political Competition and Political Stability in the Islamic Republic of Iran, Publisher: Islamic Revolution Documents Center.
7. Mohammadi Poshthani, R., Partovi, A., & Taheri, A. (2022). Social networks and the future of political participation. Iranian Future Studies, 7(1), 135-157.
8. Moltafat, H., Shojaei, H., & Kamalvand, H. (2021). Meta-analysis of studies on religiosity and political participation. Islamic and Social Sciences Quarterly, 13(25), 247-274.
9. Noorian, E., Golpayegani, H., & Beheshtini, I. (2023). Geopolitical explanation of political participation in the Islamic Republic of Iran; from concept to functions. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 13(50).
10. Shabefrooz Akbari, N., Morshedizad, A., Nozari, H., & Ahmadi, H. (2023). A Study and Analysis of Intertwined Crises in the Hassan Rouhani Government and Its Consequences on Political Participation (2019-2020). Strategic Research on Politics, 12(45), 97-132.
6-2- منابع لاتین
Articles
1. Brodie, E., Cowling, E., Nissen, N., Paine, A. E., Jochum, V., & Warburton, D. (2009). Understanding participation: A literature review. London: Involve.
2. Carter, L., & Bélanger, F. (2005). The utilization of e‐government services: citizen trust, innovation and acceptance factors. Information systems journal, 15(1), 5-25.
3. Eder, C., & Stadelmann Steffen, I. (2017). Measuring political participation. European Consortium for Political Research, September 6-9, 2017. Retrieved from: https://ecpr.eu/Events/SectionDetails.aspx?SectionID=634&EventID=96Search in Google Scholar.
4. Flickinger, R. S., & Studlar, D. T. (1992). The disappearing voters? Exploring declining turnout in Western European elections. West European Politics, 15(2), 1-16.
5. Franklin, M. N. (1996). Electoral participation. Comparing democracies: Elections and voting in global perspective, 216-235.
6. Goldfinch, S. G. (2009). The participation divide? political participation, trust in government, and e‐government in Australia and New Zealand. . Australian Journal of Public Administration, 68(3), 333-350.
7. Henn, M., Oldfield, B., & Hart, J. (2018). Postmaterialism and young people’s political participation in a time of austerity. British Journal of Sociology, 69(3), 712-737.
8. Ivaldi, E., Bonatti, G., & Soliani, R. (2017). An indicator for the measurement of political participation: The case of Italy. Social Indicators Research, 132(2), 605-620.
9. Johnson, C. (2015). Local civic participation and democratic legitimacy: Evidence from England and Wales. Political Studies, 63(4), 765-792.
10. Joshua McDonnell (2020) Municipality size, political efficacy and political participation: a systematic review, Local Government Studies, 46:3, 331-350, DOI: 10.1080/03003930.2019.1600510
11. Khan, A. A. (2015). The relevance of the concept of good governance: revisiting goals, agendas and strategies. In Governance in South, Southeast, and East Asia: Trends, Issues and Challenges (pp. 101-115). Springer.
12. Kilybayeva, S., Nassimova, G., & Massalimova, A. (2017). The Kazakhstani youth’s engagement in politics. Studies of Transition States and Societies, 9(1), 53-71.
13. Kim, H. H. (2014). Generalised trust, institutional trust and political participation: A crossnational study of fourteen Southeast and Central Asian countries. Asian Journal of Social Science, 42(6), 695-721.
14. Kostadinova, T., & Kmetty, Z. (2019). Corruption and political participation in Hungary: Testing models of civic engagement. East European Politics and Societies, 33(3), 555-578.
15. Leighley, J. E., & Nagler, J. (2013). Who votes now?: Demographics, issues, inequality, and turnout in the United States. Princeton University Press.
16. Magdelina Kitanova (2020) Youth political participation in the EU: evidence from a cross-national analysis, Journal of Youth Studies, 23:7, 819-836, DOI: 10.1080/13676261.2019.1636951
17. Mishler, W., & Rose, R. (2005). What are the political consequences of trust? A test of cultural and institutional theories in Russia. Comparative Political Studies, 38(9), 1050-1078.
18. Moinul Islam, A. N. (2017). The Performance-Participation Nexus in Bangladesh: Evidence from a Panel Data Analysis. Journal of South Asian Development, 65-88.
19. Muhammad Saud, Rachmah Ida & Musta’in Mashud (2020) Democratic practices and youth in political participation: a doctoral study, International Journal of Adolescence and Youth, 25:1, 800-808, DOI: 10.1080/02673843.2020.1746676
20. Neilson, L. A., & Paxton, P. (2010). Social capital and political consumerism: A multilevel analysis. Social Problems, 57(1), 5-24.
21. Oser, J., & Hooghe, M. (2018). Democratic ideals and levels of political participation: The role of political and social conceptualisations of democracy. The British Journal of Politics and International Relations, 20(3), 711-730.10.1177/1369148118768140
22. Salovaara, I. (2015). Digital democracies and networked publics. In J. Zielonka (Ed.), Media and politics in new democracies: Europe in a comparative perspective (pp. 154-64). Oxford: Oxford University Press.
23. Strömbäck, J., Falasca, K., & Kruikemeier, S. (2018). The mix of media use matters: Investigating the effects of individual news repertoires on offline and online political participation. Political Communication, 35(3), 413-432.
24. Suh, H. (2013). Correlation between social capital and political participation: Considering national economic, political development, and economic inequality. University of Arizona, 1-28.
25. Tolbert, C. J. & Mossberger, k. (2006). The Effects of E-Government on Trust and Confidence in Government. Public Administration Review, May/June.
26. Welch, E. W., Hinnant, C. C., & Moon, M. J. (2005). Linking citizen satisfaction with e-government and trust in government. Journal of public administration research and theory, 15(3), 371-391.
27. Yamamoto, M., & Nah, S. (2018). Mobile information seeking and political participation: A differential gains approach with offline and online discussion attributes. New Media & Society, 20(5), 2070-2090.
28. Yamamoto, M., & Nah, S. (2018). Mobile information seeking and political participation: A differential gains approach with offline and online discussion attributes. New Media & Society, 20(5), 2070-2090.
