خودکاوی روایتی تدریس کاربردی و عملی درس روش تحقیق، رساله و مقاله نویسی پیشرفته
الموضوعات :
1 - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
الکلمات المفتاحية: تجربیات زیسته, تدریس در دوره دکتری, توسعه یادگیری, خودکاوی روایتی, تحقیق کیفی,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش بررسی و تحلیل تجارب تدریس درس روش تحقیق، رساله و مقاله‌نویسی پیشرفته در دوره دکتری مدیریت آموزشی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه است. این تحقیق با استفاده از روش خودکاوی روایتی انجام شد و به‌عنوان یک پژوهش کیفی و پدیدارشناسانه در زمره پژوهش‌های مردم‌نگاری قرار می‌گیرد. منبع داده‌های این تحقیق شامل تجارب زیسته، خاطرات، تلاش‌ها و سوابق تدریس نگارنده در زمینه روش تحقیق و مقاله‌نویسی است که به‌شیوه روایت‌نگاری تنظیم شده است که سال‌ها تجربه تدریس این درس را دارد. یافته‌های پژوهش نشان داد که تدریس به شیوه کاربردی و عملی درس‌های روش تحقیق، رساله و مقاله‌نویسی پیشرفته، مزایایی شامل بهبود دانش، بینش و مهارت‌های دانشجویان دکتری و همچنین ایجاد تعامل مثبت و سازنده بین دانشجویان و اساتید دارد. همچنین، این شیوه تدریس می‌تواند به‌طور مؤثری محدودیت‌های موجود در آموزش را پوشش دهد و کیفیت تدریس را بهبود بخشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها شامل تحلیل محتوای کیفی از داده‌های جمع‌آوری شده به‌وسیله خود روایت‌نگار است. ابتدا داده‌ها کدگذاری و سپس طبقه‌بندی شدند تا الگوهای مشترک و مضامین کلیدی شناسایی شوند. این فرآیند به پژوهشگر این امکان را داد که تجربیات عمیق و معنادار را استخراج کرده و به درک بهتری از تأثیر روش‌های تدریس بر یادگیری دانشجویان دست یابد. در نهایت، پژوهش به چالش‌هایی از جمله نیاز به زمان بیشتر برای تدریس و فعالیت‌های مرتبط با یادگیری اشاره دارد که ممکن است بار کاری اساتید و دانشجویان را افزایش دهد. فرهنگ کار گروهی و پژوهشی در محیط‌های دانشگاهی باید تقویت شود تا انگیزه و اشتیاق برای انجام کارهای پژوهشی مشترک در کلاس افزایش یابد.
فصلنامه پژوهش های کیفی در علوم تربیتی نشانی پایگاه نشریه https://sanad.iau.ir/journal/qres سال 1، شماره 1، زمستان 1403 |
خودکاوی روایتی تدریس کاربردی و عملی درس روش تحقیق،
رساله و مقاله نویسی پیشرفته
فرانک موسوی 1* |
1* دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
چکیده هدف این پژوهش بررسی و تحلیل تجارب تدریس درس روش تحقیق، رساله و مقاله‌نویسی پیشرفته در دوره دکتری مدیریت آموزشی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه است. این تحقیق با استفاده از روش خودکاوی روایتی انجام شد و به‌عنوان یک پژوهش کیفی و پدیدارشناسانه در زمره پژوهش‌های مردم‌نگاری قرار می‌گیرد. منبع داده‌های این تحقیق شامل تجارب زیسته، خاطرات، تلاش‌ها و سوابق تدریس نگارنده در زمینه روش تحقیق و مقاله‌نویسی است که به‌شیوه روایت‌نگاری تنظیم شده است که سال‌ها تجربه تدریس این درس را دارد. یافته‌های پژوهش نشان داد که تدریس به شیوه کاربردی و عملی درس‌های روش تحقیق، رساله و مقاله‌نویسی پیشرفته، مزایایی شامل بهبود دانش، بینش و مهارت‌های دانشجویان دکتری و همچنین ایجاد تعامل مثبت و سازنده بین دانشجویان و اساتید دارد. همچنین، این شیوه تدریس می‌تواند به‌طور مؤثری محدودیت‌های موجود در آموزش را پوشش دهد و کیفیت تدریس را بهبود بخشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها شامل تحلیل محتوای کیفی از داده‌های جمع‌آوری شده به‌وسیله خود روایت‌نگار است. ابتدا داده‌ها کدگذاری و سپس طبقه‌بندی شدند تا الگوهای مشترک و مضامین کلیدی شناسایی شوند. این فرآیند به پژوهشگر این امکان را داد که تجربیات عمیق و معنادار را استخراج کرده و به درک بهتری از تأثیر روش‌های تدریس بر یادگیری دانشجویان دست یابد. در نهایت، پژوهش به چالش‌هایی از جمله نیاز به زمان بیشتر برای تدریس و فعالیت‌های مرتبط با یادگیری اشاره دارد که ممکن است بار کاری اساتید و دانشجویان را افزایش دهد. فرهنگ کار گروهی و پژوهشی در محیط‌های دانشگاهی باید تقویت شود تا انگیزه و اشتیاق برای انجام کارهای پژوهشی مشترک در کلاس افزایش یابد.
واژگان کلیدی تجربیات زیسته، تدریس در دوره دکتری، توسعه یادگیری، خودکاوی روایتی، تحقیق کیفی |
تاریخ دریافت: 09/09/1403 تاریخ پذیرش:
|
استناد به این مقاله: موسوی، فرانک. (1403). خودکاوی روایتی تدریس کاربردی و عملی درس روش تحقیق، رساله و مقاله نویسی پیشرفته. پژوهش‌های کیفی در علوم تربیتی، 1(1).
|
