بررسی الگوهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های اشریشیا کلی جدا شده از موارد عفونت‌های ادراری کودکان شهرستان اصفهان در سال 1398
الموضوعات :فاطمه خداوردی پور 1 , پریسا کریمی 2 , نازیلا ارباب سلیمانی 3
1 - مرکز تحقیقات تغذیه و محصولات ارگانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد میکروبیولوژي، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
3 - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، دامغان، ایران.
الکلمات المفتاحية: عفونت ادراری, مقاومت آنتی بیوتیکی, اشرشیا کلی,
ملخص المقالة :
عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) یکی از رایج‌ترین عفونت‌های باکتریایی در کودکان هستند که بیشترین عامل آن‌ها باکتری اشریشیا کلی (Escherichia coli) است. با توجه به رشد مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی درسویه‌های پاتوژن، بررسی و شناسایی ژن‌های مقاومت و ویرولانس اشریشیا کلی اهمیت ویژه‌ای دارد. این مطالعه با هدف تعیین خصوصیات مولکولی و الگوهای ژن‌های ویرولانس و مقاومت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌های اشریشیا کلی جدا شده از کودکان مبتلا به عفونت ادراری در شهرستان اصفهان انجام شده است. در این پژوهش، از میان 100 نمونه ادرار جمع‌آوری شده از کودکان مبتلا به عفونت ادراری و پس از کشت باکتری‌ها و تایید گونه اشریشیا کلی با استفاده از روش‌های کشت میکروبی و PCR، بررسی ژن‌های ویرولانس شامل fimH، hlyA، cnf1و سایر ژن‌های حدت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی با روش PCR چندگانه انجام شد. از مجموع 56 ایزوله اشریشیا کلی جدا شده، ژن fimH در 100درصد ایزوله‌ها شناسایی شد که نشان‌دهنده نقش کلیدی آن در فرآیند عفونت است. ژن‌های توکسین‌ساز hlyA وcnf1 نیز به ترتیب در 7/85 درصد نمونه‌ها مشاهده شدند. علاوه بر این، بررسی‌ها نشان داد که توزیع ژن‌های ویرولانس و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی به طور معناداری با شدت عفونت و وضعیت بالینی کودکان مبتلا به عفونت ادراری ارتباط دارد. به‌ویژه، ایزوله‌هایی که ژن‌های توکسین‌ساز hlyA و cnf1 را حمل می‌کردند، عفونت‌های شدیدتر و طولانی‌تری را ایجاد کردند که نیازمند مراقبت‌های درمانی بیشتری بودند. همچنین، نتایج مقاومت آنتی‌بیوتیکی نشان داد که این ایزوله‌ها در برابر داروهای بتالاکتام و برخی دیگر از آنتی‌بیوتیک‌های متداول، مقاومت بالایی دارند.
1. Griebling TL.2005. Urologic diseases in America project: trends in resource use for urinary tract infections in women. Urology J.173(4):1281-7.
2. Ejrnæs K.2011. Bacterial characteristics of importance for recurrent urinary tract infections caused by Escherichia coli. Dan Med Bull. 58(4):B4187.
3. Bader MS, Hawboldt J, Brooks A.2010. Management of complicated urinary tract infections in the era of antimicrobial resistance. Postgraduate medicine.122(6):7-15
4. Mittal S, Sharma M, Chaudhary U.2010. Study of virulence factors of uropathogenic Escherichia coli and its antibiotic susceptibility pattern. Indian Journal of Pathology and Microbiology. 57(1):61.
5. Marhova M, Kostadinova S, Stoitsova S.2009. Antimicrobial resistance profiles of urinary Escherichia coli isolates. Biotechnology & Biotechnological Equipment. 23(sup1):616-20.
6. Wagenlehner FM, Naber KG, Weidner W.2008. Rational antibiotic therapy of urinary tract infections. Med Monatsschr Pharm. 31(10):385-390.
7. Sanchez U M, Bello T H, Dominguez Y M, Mella M S, Zemelman Z R, Gonzalez RG.2006. Transference of extendedspectrum beta-lactamases from nosocomial strains of Klebsiella pneumoniae to other species of Enterobacteriaceae. Rev Med Chil. 134(4):415-420.
8. Hickerson AD, Carson CC. The treatment of urinary tract infections and use of ciprofloxacin extended release. Expert opinion on investigational drugs. 2006 May 1;15(5):519-32.
9. Johnson JR, Russo TA.2005. Molecular epidemiology of extraintestinal pathogenic (uropathogenic) Escherichia coli. International journal of medical microbiology. 295(6-7):383-404
10. Haghgoo SM, Varshochi M, Sabour S, Askari E, et al. 2014.The Prevalence and Antibiotic Susceptibility Pattern of Isolated Microorganisms from Hospitalized Patients with Heart Diseases. J Isfahan Med Sch . 260-68. [Persian]
11. Zhanel GG, Karlowsky JA, Harding GKM. 2010. A Canadian national surveillance study of urinary tract isolates from outpatients: comparison of the activities of trimethoprim sulfamethoxazole, ampicillin, mecillinam, nitrofurantoin, and ciprofloxacin. Antimicrob Agents Chemother 2000; 44(4): 1089-92.
12. Croxen MA, Finlay BB. 2010. Molecular mechanisms of Escherichia coli pathogenicity. Nature Reviews Microbiology. (8): 26-38.
13. Akhi MT, Toloue Ostadgavahi A, Ghotaslou R, Asgharzadeh M, Pirzadeh T. 2015. Virulence Gene Assessment and Antibiotic Resistance Pattern of O157 Enterohemorrhagic Escherichia coli in Tabriz, Iran. Jundishapur Journal of Microbiology.8(11): e25317.
14. Pan H, Zhang J, Kuang D, Yang X, Ju W, Huang Z, et al.2015. Molecular analysis and antimicrobial susceptibility of enterotoxigenic Escherichia coli from diarrheal patients. Diagnostic microbiology and infectious disease.81(2):126-31.
15. Brandon AN, Hill DR.1983. Selected list of Books and Journals for the small medical library. Bulletin of the Medical Library Association. 71(2):147.
16. Nazemi A, Naderi M, Jafarpour M, Mirinargesi M, Sharifi S.2014. The Detection of Fimbrial Pathogenic Genes in E. coli Strains Isolated from Patients with Urinary Tract Infection. Med Lab J.4(2): 31.
17. Arabi SH,Tohidi F, Naderi S, Nazemi A, Jafarpour M, Naghshbandi R.2012. The common fimbaria genotypeing inuropathogenic Escherichia coli:Annals Biologi Res.3(10): 4951-54.
18. Karimian A, Momtaz H, Madani M.2012. Detection of uropathogenic Escherichia coli virulence factors in patients with urinary tract infections in Iran. Afr J Microbiol Res.6(39): 6811-6.
19. Bahalo S, Tajbakhsh E, Tajbakhsh S, Momeni M, Tajbakhsh F.2013. Detection of some virulence factors of Escherichia coli isolated from urinary tract infection isolated of children in Shahrekord Iran by multiplex PCR. Middle East J Sci Res.14(1): 29-32.
20. Jalali HR, Pourbakhsh A, Fallah F, Eslami G.2015. Genotyping of Virulence Factors of Uropathogenic Escherichia coli by PCR. Novel Biomed. 3(4): 177-81.
21. Hojati Z, Zamanzad B, Hashemzadeh M, Molaie R, Gholipour A. 2015. The FimH gene in uropathogenic Escherichia coli strains isolated from patients with urinary tract infection. Jundishapur J Microbiol.8(2): e17520
22. Momtaz H, Karimian A, Madani M, Safarpoor Dehkordi F, Ranjbar R, Sarshar M, et al.2013. Uropathogenic Escherichia coli in Iran: serogroup distributions, virulence factors and antimicrobial resistance properties. Ann Clin Microbiol Antimicrob.12: 8.
23. Derakhshandeh A, Firouzi R, Motamedifar M, Motamedi Boroojeni A, Bahadori M, Arabshahi S, et al.2015. Distribution of virulence genes and multiple drug-resistant patterns amongst different phylogenetic groups of uropathogenic Escherichia coli isolated from patients with urinary tract infection. Lett Appl Microbiol.60(2): 148-54.
24. Asadi S, Kargar M, Solhjoo K, Najafi A, Ghorbani-Dalini S.2014. The association of virulence determinants of uropathogenic Escherichia coli with antibiotic resistance. Jundishapur J Microbiol. 7(5): e9936.
25. Johnson JR, Stell AL.2000. Extended virulence genotypes of Escherichia coli strains from patients with urosepsis in relation to phylogeny and host compromise. J Infect Dis.181(1): 261-72.
26. Robino L, Scavone P, Araujo L, Algorta G, Zunino P, Pirez MC, et al.2014. Intracellular bacteria in the pathogenesis of Escherichia coli urinary tract infection in children. Clin Infect Dis.59(11): e158-64.
27. Tiba MR, Yano T, Leite Dda S.2008. Genotypic characterization of virulence factors in Escherichia coli strains from patients with cystitis. Rev Inst Med Trop Sao Paulo.50(5): 255-60.
28. Tramuta C, Nucera D, Robino P, Salvarani S, Nebbia P.2011. Virulence factors and genetic variability of uropathogenic Escherichia coli isolated from dogs and cats in Italy. J Vet Sci. 12(1): 49-55.
