ارزیابی پتانسیل‌های اپی‌توریسم در ایران: از چشم‌انداز توسعه منطقه‌ای تا بهبود اقتصاد محلی در طالقان

الموضوعات : Geography and Rural Planning

محسن نادری ¹ , رحیم سرور ² , تهمینه دانیالی ³

1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، واحد یادگار امام (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 12 الجمعة , جمادى الثانية, 1446 تاريخ التأكيد : 27 الأربعاء , شعبان, 1446 تاريخ الإصدار : 11 الثلاثاء , رمضان, 1446

الکلمات المفتاحية: پتانسیل‌های اپی‌توریسم, توسعه منطقه‌ای, اقتصاد محلی, طالقان,

ملخص المقالة :

اپی‌توریسم، به‌عنوان نوعی گردشگری طبیعت‌محور با محوریت زنبور عسل و زنبورداری، پتانسیل بالایی برای توسعه منطقه‌ای و بهبود اقتصاد محلی در ایران، به‌ویژه در طالقان، دارد. این پژوهش با هدف بررسی ظرفیت‌های اپی‌توریسم در طالقان، به تحلیل مؤلفه‌های زیست‌محیطی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، زیرساختی و مدیریتی پرداخته است. طالقان با طبیعت بکر، تنوع زیستی غنی، پوشش گیاهی متنوع و بیش از 28,000 کلنی زنبور عسل، شرایط ایده‌آلی برای توسعه این نوع گردشگری فراهم می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد که اپی‌توریسم می‌تواند از طریق حفاظت از تنوع زیستی، ایجاد اشتغال، احیای سنت‌های محلی و توسعه زیرساخت‌های آموزشی-تفریحی، به پایداری منطقه کمک کند. مؤلفه زیرساختی با میانگین 3.362 قوی‌ترین تأثیر را دارد، اما ضعف‌هایی مانند کمبود زیرساخت‌های دیجیتال و مدیریت پسماند نیازمند توجه هستند. مدل پیشنهادی با یکپارچگی مؤلفه‌ها، راهکارهایی نظیر تقویت بازاریابی دیجیتال، همکاری بین‌بخشی، و آموزش جوامع محلی ارائه می‌دهد. این مدل نه‌تنها اقتصاد محلی را پویا می‌سازد، بلکه با حفظ منابع طبیعی و فرهنگی، طالقان را به مقصدی برجسته برای اپی‌توریسم در سطح ملی و بین‌المللی تبدیل می‌کند.