شناسایی نقش رسانه ملی در تسهیل گری جامعه پذیری محله محوری کلان شهر تهران
الموضوعات :
حمیدرضا چنگی آشتیانی
1
,
پروانه زیویار
2
,
بهمن کارگر
3
1 - دانشجوی دکتری، جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی شهر ری، ایران
2 - دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی شهر ری، ایران
3 - استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی شهر ری، ایران
الکلمات المفتاحية: رسانه ملی, تسهیل گری, جامعه پذیری, محله محوری,
ملخص المقالة :
برای جامعه‌پذیر شدن محلهمحوری، می‌توان از رسانه ملی به عنوان تاثیرگذارترین رسانه، جهت آشناسازی شهروندان و مدیران استفاده نمود و ضعف موجود در خصوص کمک به مدیریت شهری را پوشش داد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش رسانه ملی در تسهیل گری جامعه پذیری محله محوری کلان شهر تهران انجام شد. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر دادهها، کیفی و مبتنی بر رویکرد تحلیل تم بود. جامعه آماری کلیه خبرگان حوزه رسانه و مدیریت شهری شامل مدیران ارشد رسانه ملی و شهرداری تهران بود. تعیین حجم نمونه به شیوه اشباع نظری و به روش گلوله برفی انجام شد و با 17 نفر مصاحبه شد. جمعآوری دادهها با مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. برای اعتبارسنجی دادهها از روش کثرت گرایی استفاده شد. تحلیل دادهها با روش تحلیل تماتیک انجام شد. نتایج نشان داد رسانه ملی در قالب شش تم اصلی فنی(2 تم فرعی و 7 کد اولیه)، سیاسی(2 تم فرعی و 7 کد اولیه)، نهادی(2 تم فرعی و 10 کد اولیه)، اجتماعی- فرهنگی(2 تم فرعی و 7 کد اولیه)، مدیریتی(2 تم فرعی و 8 کد اولیه)، و زیست محیطی(2 تم فرعی و 8 کد اولیه) در تسهیل گری جامعه پذیری محله محوری نقش آفرینی میکند. نتایج بدست آمده حکایت از آن داشت که رسانه ملی به عنوان تاثیرگذارترین رسانه کشور میتواند و باید به صورت کاملاً حرفهای در حوزههای مختلف، جامعه پذیری محله محوری را تسهیل نماید.
ابطحی، سیدحمید و آشیانی، ملیحه. (1399). شناسایی موانع مشارکت مردم در مدیریت شهری تهران: یک تحلیل محتوای کیفی. توسعه محلی(روستایی- شهری)، 12(2)، 643-655.
اورعی، غلامرضا و فیاض، صدیق. (1391). تأملی کوتاه بر نظام محله‌ها و کارکردهای آن بر اساس گفتارهایی ازویت. مشهد: انتشارات بوی بهشت، وابسته به سازمان فرهنگی و شهرداری مشهد.
توکلی¬نیا، جمیله. ایمانی¬جاجرمی، حسین و یدالله نیا، حسین. (1400). تحلیل جایگاه حکمروایی خوب در عملکرد مدیریت شهری(مطالعه موردی: شهر بابل). آمایش محیط، 14(53)، 85-108.
حاجی علی اکبری، کاوه. (1390). مرور تجار دوساله تسهیلگری سازمان نوسازی شهر تهران در دفتر¬های محلی نوسازی. نشریه اینترنتی نوسازی، 2(12)، 1-14.
خسروی، سعیده. کلانتری، محسن و توکلی¬نیا، جمیله. (1401). ارزیابی کارآمدی شورایاری¬ها در نهاد مدیریت محله تهران از منظر حکمروایی شایسته شهری. اقتصاد و برنامه¬ریزی شهری، 3(2)، 138-152.
رجبی، آزیتا. (1390). شیوه¬های مشارکت شهروندی در فرآیندهای توسعه شهری. آمایش محیط، 4(12)، 101-116.
ریکی، جواد. میری، غلامرضا و حافظ رضازاده، معصومه. (1400). واسنجی مشارکت شهروندان در بسترهای مختلف در مدیریت مناطق شهری (موردمطالعه: شهر زاهدان). نگرش¬های نو در جغرافیای انسانی(جغرافیای انسانی)، 13(3)، 215-234.
شتابان، سحر، کاووسی، اسماعیل، و قیومی، عباسعلی. (1399). مدیریت فرهنگی محله محور و نقش آن در اثربخشی عملکرد فرهنگی در کلان شهر تهران. مدیریت بهره وری (فراسوی مدیریت)، 14(54 )، 208-224.
صفری، مرتضی، و جعفری، مصطفی. (1400). رسانه های محلی و توسعه؛ مطالعه موردی استان زنجان. جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، 10(1 )، 131-159.
کری یزدان آباد، شادی. خلیلی، احمد و بهزدافر، مصطفی. (1400). تحلیل عوامل موثر بر تحقق برنامه ریزی محله مبنا (مورد مطالعاتی: محله سنگلج تهران). مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 8(28)، 113-137.
کریمی زاده اردکانی، سمیه. (1396). بررسی جامعه‌شناختی پیامدهای محله محوری و نقش آن در شکوفایی مدیریت درکلان شهرها. فصل‌نامه تحقیقات جغرافیایی، ۳۲(۳)، ۱۰۰-۱۱۳.
وطن¬پرست، ابوالفضل. اصفهانی، زهرا. خزایلی¬پارسا، فاطمه. (1398). رویکرد اجتماع¬محور: راهنمای مداخله¬ای محله¬های ویژه تسهیلگران و فعالان برنامه¬های اجتماع¬محور. تهران: سازمان بهزیستی کشور. ویرایش دوم.
Alwaer, H., & Cooper, I. (2019). A review of the role of facilitators in community-based, design-led planning and placemaking events. Built Environment, 45(2), 190-211. https://www.ingentaconnect.com/content/alex/benv/2019/00000045/00000002/art
Beck, S. J., & DeSutter, K. (2020). Special Education Meetings: The Role of the Facilitator in Districts Serving Rural Communities. Rural Special Education Quarterly, 40(1), 33-41.
Cheela, V.R.S.; John, M.; Biswas, W.; Sarker, P. (2021). Combating Urban Heat Island Effect-A Review of Reflective Pavements and Tree Shading Strategies. Buildings, 11(93), 1-24. https://doi.org/10.3390/ buildings11030093
Chu, A., Lin, Y.C., & Chiueh, P.T. (2017). Incorporating the effect of urbanization in measuring climate adaptive capacity. Land Use Policy, 68, 28-38. https://doi.org/10.1016/j.landusepol.2017.07.019
Danesh Far, E., Tabibian, M., & Moinifar, M. (2022). Investigation and Evaluation of Urban Management Position in Iran Based on Indicators Good Governance (Case Study: Karaj City). Journal of Regional Planninng, 12(45), 67-82. https://doi.org/10.30495/jzpm.2022.4325
Dienel, H. Shirazi, M. R. Schröder, S. Schmithals, J. (2017). Citizens’ Participation in Urban Planning and Development in Iran Dienel. Routledge Taylor & Francis Group. https://www.taylorfrancis.com/chapters/edit/10.4324/9781315572154-11/evaluation
Engin, Z., Dijk, J., Lan, T., & Longley, P. A. (2019). Treleavena, Philip; Battyc, Michael; Pennd, Alan. (2020) “Data-driven urban management: Mapping the landscape. Journal of Urban Management, 9 (2), 140-150. https://doi.org/10.1016/j.jum.2019.12.001
Farhana, R. (2017). Role of Mass Media in Facilitating Citizen’s Participation in Bangladesh Public Procurement. Cultural and Religious Studies, 5(12), 691-702.
Gardner, S. K. (2020). Faculty Perspectives on Doctoral Student Socialization in Five Disciplines. International Journal of Doctoral Studies, 5, 39-53.
Gillam, R. J., Counts, J. M., & Garstka, T. A. (2016). Collective impact facilitators: How contextual and procedural factors influence collaboration. Community Development, 47(2), 209-224.
Hogan, C (2002). Understanding Facilitationtheory and principles. Kogan Page Publishers. https://doi.org/10.1108/00197850410516120
Ishom, M., Raharjo, K. M., Avrilianda, D., & Fatihin, M. K (2021). The Role of Facilitators in Community Empowerment Based on Learning Community to Improve Vocational Skills. In International Conference on Information Technology and Education (ICITE 2021) (156-159). Atlantis Press. https://www.ingentaconnect.com/content/alex/benv/2019/00000045/00000002/art00006
Kicherova, M. N. Efimova, G. Z. Khvesko, T.V. (2015). Early Professional Socialization of University Students in Russia. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 200, 442-448.
Mohammadi Deh Cheshmeh, P. (2020). The Study of urban viability indicators status in Shahrekord, based on the position of urban management. Journal of Geographical Sciences, 20(57), 205-222. https://www.doi.org/10.29252/jgs.20.57.205 [In Persian]
Sobacı, Mehmet. Zahid. (2015). social media and Local Governments: Theory and Practice. Uludag University. DOI:10.1007/978-3-319-17722-9
UN DESA. (2019). World population projected to reach 9.6 billion by 2050. Department of Economic and Social Affairs, Uninted Nations. https://www.un.org/development/desa/en/news/population/unreport-world-population-projected-to-reach-9-6-billion-by-2050.html
United Nations. (2018). Revision of world urbanization prospects. Booklet Urbanization Policies.pdf, https://population.un.org/wup/publications/Files/WUP2018-Report.pdf
Wang, Yukun. Yu, Qi. & Gao, Chen. (2022). Participatory governance and local government responsiveness: evidence from participation in politics on television in China," Local Government Studies, Taylor & Francis Journals, 48(5), 995-1016.
Warren, Anne. Marie. Sulaiman, Ainin. & Jaafar, Noor. Ismawati. (2014). Social media effects on fostering online civic engagement and building citizen trust and trust in institutions. Government Information Quarterly, 31(2), DOI:10.1016/j.giq.2013.11.007
Yusheng, Kong. Asare, Isaac, Jerry Kwabena. Tampuri Jr, Mark Yama. Bawuah, Jonas. (2019). Review of the relationship between local government and local media: Focus on theory, history and reforms towards improving local level governance of Ghana. International Journal of Multidisciplinary Research and Development, 6(9), 30-38.
