بررسی راهبردی جامعه تربیت یافته از منظر کلام امیرالمومنین(ع) در نهج البلاغه با رویکرد فقه حکومتی
الموضوعات : Quarterly Journal of Research for the Studies of the Ahl al-Bayt
هادی اسماعیل زاده
1
,
حسن فلاح احمد چالی
2
,
رحمان ولی زاده
3
1 - دانشجوی دکتری گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران.
2 - استادیار گروه ادیان و عرفان اسلامی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران (نویسنده مسئول).
3 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران.
الکلمات المفتاحية: جامعه, تربیت, امیرالمومنین, فقه حکومتی.,
ملخص المقالة :
فقه حکومتی یا وارد کردن مبانی فقه در حکومت، امری است که از سویی بر عهده حکومت اسلامی گذاشته شده است تا حاکم با فراهم آوردن بستری مناسب و احیای سنتهای درست، نابودی هنجارها و آیینهای باطل در جامعه و به کارگیری روشهای صحیح مردم را راهنمایی و هدایت نموده و سپس به تربیت آنها همت گمارد تا به جامعهای دست یافته شود که از هر گونه حیرت و تشنج به دور بوده و افراد آن در سایه فرامین دینی با استواری راههای موفقیتآمیز تربیت را پیموده و به قلههای رفیع کمال صعود نمودهاند. مهمترین آرمان حکومت در جهت فقه حکومتی خدایی شدن و رشد و تعلیم و تربیت تعالی انسان و جامعه است و این در گرو مهیا نمودن مقدمات رشد و شکوفایی استعدادهای مردم و راهبری جامعه بشری به سمت و سوی کمال مطلق است، و این همت حاکمان را میطلبد تا با تلاش و کوشش و به کارگیری روشهای شایسته در جهت فقه حکومتی به این مهم تحقق بخشند. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با اطلاعات کتابخانهای ابتدا به تعریف تربیت و فقه حکومتی پرداخته و در انتها به بررسی جامعه تربیت یافته از منظر کلام امیرالمومنین(ع) خواهیم پرداخت.
1- قرآن کریم
2- نهج البلاغه
3- ادیب علی،محمدحسین(1342)،راه وروش تربیت ازدیدگاه امام علی علیه السلام،تهران:انتشارات مؤسسه
انجام تاب،چاپ اول.
4- باقری، شهلا(1384)جامعه مطلوب از دیدگاه امیرالمومنین،فصلنامه شیعه شناسی، زمستان 1384،شماره 12. صفحات 213-230.
5- پرور، اسماعیل، (1390ش) «فقه حکومتی چرایی، چیستی و چگونگی»، سوره اندیشه، 3(56).
6- حافظ نیا، محمدرضا، "مقدمه ای بر روش تحقیق در علوم انسانی"، سمت، تهران، 1397.
7- جهانی، سمانه، " جامعه شناسی خانواده در قرآن کریم "، دوفصلنامه تخصصی پژوهش¬های میان رشته¬ای قرآن¬کریم، شماره 1، بهار و تابستان 1391، 100-81.
8- جهان بزرگی، احمد.(1384). آزادی سیاسی چاپ اول.تهران:کانون اندیشه جوان.
9- رشاد، علی اکبر(1385)دانشنامه امام علی جلد دهم. چاپ سوم.قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
10- رفیعی،بهروز(1381)، آرای دانشمندان مسلمان در مبانی تعلیم و تربیت، جلد چهارم، انتشارات قم پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
11- .ذوالفقاری، محمد، سیدیان، سید مهدی، 1391، «فقه حکومتی؛ چیستی، چرایی، چگونگی»، معرفت سیاسی، دوره چهارم، شماره 1، 67-49
12- شب¬خیز، محمدرضا،(1392ش)، اصول فقه دانشگاهی، چ2، تهران: انتشارات کتاب آوا.
13-شعاری¬نژاد،علی اکبر(1346)، فلسفه آموزش و پرورش،تهران: انتشاراتامیرکبیر،چاپ چهارم.و پرورش،تهران.
14- شفیعی مطهری، مرتضی.(1378). پیرا مون انقلاب اسلامی، چاپ شانزدهم. تهران: صدرا.
15- صالحی،اکبروتهامی،رحیمه¬السادات(1388)،بررسی وتحلیل عوامل وموانع مؤثردرتربیت دینی برمبنای سخنان حضرت علی علیه السلام در نهج¬البلاغه،دوفصلنامه تربیت اسلامی،سال چهارم،شماره9.
16- ضیایی¬فر، سعید(1391ش)، رویکرد حکومتی به فقه، علوم سیاسی،53(14).
17- فایضی،علیوآشتیانی،محسن(1341)، مبانی تربیت و اخلاق اسلامی،قم:انتشارات روحانی
18-مطهری،مرتضی(1341)،تعلیم و تربیت در اسلام،تهران، انتشارات صدرا
19- مزینانی،محمدصادق(1382)،روشهای تربیتی سیاسی کارگزارانازمنظرامامعلی علیه السلام،حکومت
اسلامی،سال ششم،شماره22.
20- نیکزاد،محمود(1341)، کلیات فلسفه تعلیم و تربیت، تهران، انتشارات کیهان.
21-هاشمی اردکانی،سیدحسن(1388)،عوامل تربیتی درمسیرکمال وجودی انسان از منظر نهج¬البلاغه،تربیت اسلامی،سال چهارم،شماره8.
