ارزیابی صفات زراعی سه رقم گلرنگ زمستانه تحت شرایط تنش خشکی در مراحل مختلف رشد
الموضوعات : پژوهش های به زراعیسعید اکبری مهر 1 , محمدجواد میرهادی 2 , قربان نورمحمدی 3
1 - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تاکستان، تاکستان، ایران
2 - دانشیار، گروه زراعت، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استاد، گروه زراعت، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: تنش خشکی, رقم, عملکرد, گلرنگ ,
ملخص المقالة :
گلرنگ گياهي روغنی و بومی ایران است و در عین حال مقاومت خوبی به تنش های خشکی و شوری دارد که با توجه به کمبود روغن و حجم زیاد واردات آن به کشور گیاهی مناسب برای خودکفایی در این زمینه می¬باشد. این تحقیق به منظور ارزیابی سه رقم گلرنگ زمستانه تحت شرایط تنش خشکی در مراحل مختلف رشد از نظر عملکرد دانه و روغن و سایر صفات در سال 97-1396 مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد که کرت های اصلی شامل پنج سطح تنش خشکی به ترتیب: 1- تنش خشکی در مرحله غنچه دهی 2- تنش خشکی در مرحله شروع گلدهی 3- تنش خشکی در مرحله اواسط گلدهی 4- تنش خشکی در مرحله دانه بندی و 5- بدون تنش خشکی و کرت های فرعی شامل سه رقم I.L.111، L.R.V.51.51 و K.W.2 بودند. در این تحقیق عملکرد دانه، عملکرد روغن، درصد روغن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بین سطوح مختلف تنش خشکی، تنش در مراحل غنچه دهی و شروع گلدهی باعث کاهش معنی دار بیشتری از نظر عملکرد دانه و روغن شد. همچنین در بین ارقام مورد بررسی رقم L.R.V.51.51 بهترین عملکرد دانه و روغن را دارا بود و کمترین حساسیت گلرنگ به تنش خشکی در مرحله دانه بندی تعیین گردید، زیرا عملکرد دانه و روغن در این مرحله از تنش نسبت به شرایط بدون تنش تفاوت معنی داری نشان ندادند.
