مقایسه دو نوع روش آموزشی تمرین هدفمند و بازی هدفمند بر یادگیری مهارت‌های حرکتی با تاکید بر ایده اختصاصی‌سازی و تنوع‌بخشی آموزشی
الموضوعات : پژوهش های کاربردی در علوم ورزشی و سلامت
1 - گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران
2 - گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران.
الکلمات المفتاحية: روش آموزشی, تمرین هدفمند, بازی هدفمند, مهارت‌های حرکتی.,
ملخص المقالة :
مقدمه: در این پژوهش به بررسی تاثیر تمرین هدفمند فوتبال، والیبال و بسکتبال و بازی هدفمند بر یادگیری مهارت‌های حرکتی منتخب سه رشته با تاکید بر ایده اختصاصی‌سازی و تنوع‌بخشی ورزشی در پسران 10 الی 12 ساله پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی، کاربردی و با چهار گروه آزمایشی بود. تعداد 120 نفر از دانش‌آموزان کلاس چهارم و پنجم ابتدایی به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین هدفمند والیبال، تمرین هدفمند فوتبال، تمرین هدفمند بسکتبال و بازی هدفمند قرار گرفتند. از شرکت‌کنندگان پیش‌آزمون مهارت‌های ورزشی ایفرد فوتبال، والیبال و بسکتبال گرفته شد و سپس شرکت‌کنندگان در هر گروه به اجرای برنامه‌های خود به مدت 16 هفته و 3 جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه پرداختند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در مقایسه چهار گروه، گروه بازی هدفمند نسبت به سه گروه دیگر موجب رشد بیشتر مهارت‌های حرکتی می‌شود (P<0/05). گروه تمرین هدفمند والیبال موجب بهبود مهارت‌های دریبل فوتبال و دریبل و حرکت پای دفاعی بسکتبال شد. همچنین گروه تمرین هدفمند فوتبال موجب بهبود مهارت‌های دریبل و حرکت پای دفاعی بسکتبال گردید. اما گروه بسکتبال تنها موجب بهبود مهارت‌های حرکتی بسکتبال شد.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان دادند که مشارکت متنوع در تعدادی از ورزش‌ها، در طول مراحل اولیه رشد می‌تواند موجب تسهیل در رشد انگیزه درونی و ایجاد محیطی غنی برای رشد مهارت‌های حرکتی، شناختی و فیزیولوژیکی عمومی در ورزشکاران گردد.
رحمانی‌نیا، فرهاد؛ بست‌چی؛ همتی‌نژاد، مهرعلی (1383). تعیین اعتبار و روایی آزمون‌های مهارتی بسکتبال در دختران دانشجو. حرکت، شماره 20.
Abernethy, B., Baker, J. & Cote, J. (2015). Transfer of pattern recall skills may contribute to the development of sport expertise. Applied Cognitive Psychology, no. 19, p. 705–718.
Baker, J, & Cote, J. (2023). Shifting training requirements during athlete development: The relationship among deliberate practice, deliberate play and other sport involvement in the acquisition of sport expertise. In: D. Hackfort & G. Tenenbaum (Eds.), Essential processes for attaining peak performance (pp. 93–110). Aachen: Meyer and Meyer.
Baker, J., Cote, J. & Deakin, J. (2015). Expertise in ultra-endurance triathletes early sport involvement, training structure, and the theory of deliberate practice. Journal of Applied Sport Psychology, no.17, p. 64e78.
Balish, S. & Cote, J. (2023). The influence of community on athletic development: an integrated case study. Qualitative Research in Sport, Exercise and Health, 6(1), p.1e23.
Balyi, I. & Hamilton, A. (2014). Long-term athlete development: Trainability in childhood and adolescence. Windows of opportunity, optimal trainability. Victoria: National Coaching Institute British Columbia & Advanced Training and Performance, Ltd.
Baxter-Jones, A.D.G., Maffulli, N. & Mirwald, R.L. (2023). Does elite competition inhibit growth and delay maturation in some gymnasts? Probably not. Pediatric Exercise Science, no. 15, p. 373–382.
Cote, J. & Erickson, K. (2015). Diversification and deliberate play during the sampling years. In: J. Baker, & D. Farrow (Eds.), Routledge handbook of sport expertise (pp. 305e316). London: Routledge.
Cote, J., Erickson, K. & Abernethy, B. (2023). Play and practice during childhood. In: J. Cote, & R. Lidor (Eds.), Conditions of children's talent development in sport (pp. 9e20). Morgantown, WV: FIT.
Coutinho, P., Mesquita, I., Daids, K., Fonseca, A. M. & Cote, J. (2016). How structured and unstructured sport activities aid the development of expertise in volleyball players. Psychology of Sport and Exercise, vol. 25, p. 51–59
Ericsson, K.A. (2023). Training history, deliberate practice and elite sports performance: an analysis in response to Tucker and Collins review e what makes champions? British Journal of Sports Medicine, 47(9), p. 533e535.
Faber, I., Oosterveld, F. & Van der Sanden, R.N. (2023). A first step to an evidence-based talent identification program in the Netherlands; a research proposal. The 12th ITTF Sports Science Congress May 5-7, 2011, Rotterdam, The Netherlands.
Ford, P., Hodges, N. & Williams, A.M. (2023). Creating champions: the development of expertise in sport. In: S. B. Kaufman (Ed.), The complexity of greatness: Beyond talent or practice. New York: Oxford University Press.
19
Forsman, H., Blompvist, M., Davids, K., Konttinen, N. & Liukkonen, J. (2016). The role of sport-specific play and practice during childhood in the development of adolescent Finnish team sport athletes. International Journal of Sports Science and Coaching, 11(1), p. 69e77.
Fransen, J., Pion, J. Vandendriessche, J., Vandorpe, B., Vaeyens, R., Lenoir, M. & Philippaerts, R M. (2022). Differences in physical fitness and gross motor coordination in boys aged 6–12 years specializing in one versus sampling more than one sport. Journal of sports sciences, 30(4), p. 379-386.
Haugaasen, M., Toering, T. & Jordet, G. (2014) from childhood to senior professional football: A multi-level approach to elite youth football players’ engagement in football-specific activities. Psychology of Sport and Exercise, 15(4), p. 336–344
Hendry, D.T., Crocker. R.E. & Hodges., N.J. (2014). Practice and play as determinants of self-determined motivation in youth soccer players. Journal of sport sciences, 32(11), p.1091-1099
Leite, N. & Sampaio, J. (2022). Long-term athletic development across different age groups and gender from Portuguese basketball players. International Journal of Sports Science & Coaching, 7(2), p. 285e300.
Maffulli, N., Baxter-Jones, A.D.G. & Grieve, A. (2015). Long term sport involvement and sport injury rate in elite young athletes. Archives of Disease in Childhood, no. 90, p. 525–527.
Memmert, D., Baker, J. & Bertsch, C. (2020). Play and practice in the development of sport-specific creativity in team ball sports. High Ability Studies, 21(1), p. 3e18.
Pesce, C., Masci, L., Marchetti, R., Vazou, S., Sääkslahti, A.D. & Tomporowski, P. (2016). Deliberate Play and Preparation Jointly Benefit Motor and Cognitive Development: Mediated and Moderated Effects. Front Psychol, no. 7, p. 349.
Roca, A., Williams, A. M. & Ford, P. (2022). Developmental activities and the acquisition of anticipation and decision making in soccer players. Journal of Sports Sciences, 30(15), p.1643e1652.
Smeeton, N.J., Ward, P. & Williams, M. (2014). Do pattern recognition skills transfer across sports? A preliminary analysis. Journal of Sport Sciences, no. 22, p. 205–213.
Sterkowicz, S., Julio, U F., Takito, M Y., mazzei, L., miarka, B. & Franchini, E. (2021). Tracking 10-year competitive winning performance of judo athletes across age groups. Perceptual and Motor Skills, 113(1), p.139-149
Tucker, R. & Collins, M. (2022). What makes champions? A review of the relative contribution of genes and training to sporting success. British Journal of Sports Medicine, 46, p. 555e561.
Vink, K., Raudsepp, L. & Kais, K. (2015) intrinsic motivation and individual deliberate practice are reciprocally related: Evidence from a longitudinal study of adolescent team sport athletes. Psychology of Sport and Exercise, vol. 16, p.1–6.
Wood, E. (2023). Play, leaning and the early childhood curriculum. London: SAGE.
Wrotniak, B. H., Epstein, L. H., Dorn, J. M., Jones, K. E. & Kondilis, V. A. (2006). The relationship between motor proficiency and physical activity in children. Pediatrics, 118(6), p. e1758–e1765. https://doi.org/10.1542/peds.2006-0742
