ارزیابی ابزارها و سازوکارهای سازمان ملل متحد در حمایت از حقوق بشر
الموضوعات :طاهره ربانی بیدرونی 1 , عباس بصیری 2 , عبدالمحمد افروغ 3
1 - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
2 - استادیار، گروه حقوق، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
3 - استادیار، گروه حقوق بین الملل، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
الکلمات المفتاحية: سازمان ملل متحد, کميسيون حقوق بشر, حقوق بشر,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ابزارها و سازوکارهای سازمان ملل متحد در حمایت از حقوق بشر بود. سازوکارهای بینالمللی را هرگز نمیتوان جایگزین سازوکارها و اقدامات ملی در جهت پیاده نمودن استانداردهای حقوق بشر نمود. حقوق بشر مقدمتاً و در درجه نخست باید در سطوح ملی و محلی پیاده شود. مسئولیت نخستین دولتها برای تحقق حقوق بشر درباره مردمانی است که در قلمرو آن دولت ها زندگی می کنند. گرچه با بین المللی شدن حقوق بشر و شناسایی این امر حمایت و تعالی حقوق بشر در حیطه اختصاصی دولت ها قرار ندارد. جامعه بین المللی می تواند نقش مشروع خود را در مورد تطابق استانداردهای پذیرفته شده بین المللی با هر یک از دول و یا عوامل صاحب قدرت ایفا نماید. بنابراین هر چند روش های کنترل بین المللی نمی توانند جایگزین امکانات و روش های ملی اجرای حقوق بشر شوند، لكن امکانات نقش مکمل دارند، سازوکارهای بین المللی مبین خواست عمومی جامعه بین المللی برای فراهم آوردن شرایطی هستند که اعلامیه جهانی و میثاق های حقوق مدنی سیاسی و اقتصادی، اجتماعی فرهنگی بیان داشته اند: « شناسایی حیثیت ذاتی و حقوق برابر و جدایی ناپذیر اعضای خانواده، بشری بنیان، آزادی عدالت و صلح در جهان است». هر دو دسته سازوکار از ویژگیهای مثبت و همچنین انتقاداتی از نحوه کار خود برخوردارند. در مورد کمیسیون حقوق بشر، عمده مباحث حول سیاسی بودن تصمیمات عمده مباحث حول " کمیسیون و تأثیر فضای سیاسی و توجه بیشتر کشورهای غربی به طرح موضوعات حقوق مدنی و سیاسی است.
[1] UN. Document CHR/ Res/ 5 (I)/ 16 Feb 1946.
[2]U. N document CHR/ Res/9 (11) 1947
[3] Henry J. S., Alston, P., International Human Rights in Context/ law, Politics، Morals/ Oxford: Clarendom press, 1996.
[4] U.N Documents, CHR RES/ (XII) 1956, Part 1.
[5] UN. Document/ Ecosoc/ Res/ 1235 (XLII) 1967.
[6] U.N. Document/ Ecosoc/ Res/ 1503 (XLVIII) (1970).
[7] www. Unhchr. Ch/html/menu 2/2/chr.htm.
[8] حقوق بشر در جهان امروز اولویتی برای سازمان ملل متحد، اداره اطلاعات همگانی ملل متحد تهران ترجمه توسط مرکز مطالعات عالی بین¬المللی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه، تهران، ۱۳۷۹ ص 15-14 .
[9] U.N.Doc. E, CN. 4, 2002, 84 (گزارش کری رابینسون از فلسطین).
[10] Crawford, J., “The UN Human Rights Treaty System: A System in Crises? In the Future of UN Human Rights Treaty Monitoring, edited by Alston, P., Crawford, J., cambridge Universsity Press, 2000.
[11] G.A. Res. 2200 A (XXJ), U.N. Doc. A/6316 (1966), 999 UNTS 171.
[12] G.A. Res. 34/180, 34 UN GAOR, Supp. (No. 46), Un Doc. A/ 34/46/ at 193.
[13] G.A. Res. 39/46, UN GAOR, Supp. (No. 51), UN. Doc. A/ 39/51, at 97 (1984).
[14] G.A. Res. 44/25/ annex, 44 UN. GAOR Supp. (No. 49) at 197, U.N. Doc. A/ 44/49 (1989).
[15] Res,2200 A(XXI) of 16 December 1966.
[16] UN.A/CONF.137/23 (12) July 1999.
[17]UN.A/CONF.137/23 (12) July 1999.
