توسعه مدل کلی تأمین مالی برای ارزش‌آفرینی فن‌آوری در به‌کارگیری انرژی‌های جدید
الموضوعات :
آناهیتا عباسیان
1
,
سعید آقاسی
2
,
سید محمد رضا داودی
3
1 - دانشجو
2 - استادیار دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
3 - دانشیار گروه مدیریت ،واحد دهاقان ،دانشگاه آزاد اسلامی ،دهاقان ،ایران.
الکلمات المفتاحية: ارزش‌گذاری فن‌آوری, تأمین مالی, داده بنیاد, انرژی تجدید پذیر, معادلات ساختاری,
ملخص المقالة :
امروزه بخش زیادی از اموال و دارایی‌های شرکت‌ها مربوط به دارایی‌های نامشهود است که تعیین ارزش و قیمت آن در سال‌های اخیر به دو دلیل، شکل¬گیری قراردادهای اعطای امتیاز و تعیین سهم هر یک ازشرکا در قراردادهای سرمایه¬¬گذاری مشترک مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق یک الگوی مفهومی برای شناسایی عوامل تأثیر گذار در ارزش‌گذاری فن‌آوری در حوزه تأمین مالی با استفاده از نظریه داده بنیاد ارائه شده است. برای این منظور، با بهره گیری از نظر خبرگان شرکت توزیع برق منطقه ای استان اصفهان و بررسی همه جانبه موضوع در زمينه انتخاب ارزش‌گذاری فن‌آوری برای تحلیل تصمیمات مالی در حوزه تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی‌های خورشیدی مدلی ارائه شده است. برای توسعه مدل ارائه شده یک الگوی کیفی مبتنی بر نظریه داده بنیاد دنبال شده است. با عنایت به جميع موارد مذکور در این پژوهش مدل ارزش‌گذاری فن‌آوری برای تحلیل تصمیمات مالی در حوزه تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در صنعت انرژی‌های خورشیدی بر طبق جمع‌آوری نظرات خبرگان طبق سه مقوله اصلی (مدل ارزش‌گذاری، سازمان فن‌آور و سرمایه‌گذاری) و 9 مقوله فرعی (هزینه پایین، تجربه اختصاصی، ارزش ارائه شده فن‌آوری، ارتباطات، زیرساخت فن‌آورانه، چابکی، مدیریت دانش، منابع انسانی، مدل نوین تأمین مالی) طراحی شده است. برای حصول اطمینان از اینکه عوامل به درستی انتخاب شده‌اند یا خیر تحلیل روایی محتوایی برای هر یک از مقولات انجام شده است که طبق نتایج آن تمامی مقولات از کفایت لازم جهت حضور در مدل ارزش‌گذاری برخوردار هستند. در ادامه تحقیق، با استفاده از مدل معادلات ساختاری روابط شاخص‌ها در نرم افزار لیزرل مدل شده است تا میزان تأثیرگذاری هر یک از عوامل نسبت به یکدیگر و همینطور نسبت به عوامل اصلی خود مشخص شود. براساس نتایج به‌دست آمده، رابطه مقوله فرعی منابع انسانی با سازمان فن‌آور در مدل ارزش‌گذاری تأمین مالی با ضریب تأثیر 0.24 بی معنی شناسایی می‌شوند. لذا این معیار را می‌توان در مدل ارزش‌گذاری تأمین مالی لحاظ نکرد. اما ارتباط سایر عوامل با معیارهای اصلی آنان در مدل ارزش‌گذاری تأمین مالی معنی‌دار گزار شده است. سرانجام، با استفاده از اجرای آزمون های آماری اعتبار مدل مورد بررسی قرار گرفته است.
