کمیسازی برهمکنش دوزهای کاهشیافته علفکش و مقادیر بذر مصرفی بر تولید ماده خشک گندم (Triticum aestivum L.) و علفهای هرز
الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
1 - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر
2 - دانشجوی ارشد
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
چكيده کاهش مصرف علفکش بدون به خطر انداختن عملکرد میتواند به آسیبهای زیست‌محیطی کمتر و هزینههای تولید پایینتر منجر شود. در اين تحقيق آزمايش مزرعهای به‌صورت كرتهاي خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در سال زراعی 01-1400 انجام گرفت. میزان بذر مصرفی شامل 120، 140، 160 و 180 کیلوگرم در هکتار بهعنوان کرت اصلی (جهت رسیدن به تراکمهای 300، 400، 500 و 600 بوته در متر مربع) و دوز علفکش مزوسولفورون متیل + یدوسولفورون متیل سدیم + دیفلوفنیکان + مفنپایردیاتیل با نام تجاری (اتللو ا دی) در شش سطح 0، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0 و یک برابر دوز توصیهشده (6/1 لیتر در هکتار) بهعنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که دوز مورد نیاز برای 50 درصد کاهش ماده خشک علفهای هرز در تراکم 300 بوته در متر مربع 66 درصد مقدار توصیهشده بود، افزایش تراکم منجر به کاهش دوز مصرفی علفکش شد؛ بهطوری که در تراکم 600 بوته در متر مربع به 30 درصد مقدار توصیهشده رسید. همچنین دستیابی به ماده خشک گندم در حدود 500 گرم در متر مربع نیازمند تراکم 320 بوته در متر مربع همراه با 100 درصد دوز توصیهشده یا تراکم 600 بوته در متر مربع و 70 درصد دوز توصیه شده بود. توان رقابتی علفهای هرز با افزایش تراکم گیاه زراعی از 003/0 در تراکم 300 بوته در متر مربع به 002/0 در تراکم 600 بوته در متر مربع کاهش یافت. براین اساس، در تراکم 300 بوته در متر مربع در حدود 184 گرم و با افزایش تراکم تا 600 بوته در متر مربع به حدود 904 گرم در متر مربع ماده خشک علف هرز برای 50 درصد کاهش زیستتوده گیاه زراعی نیاز بود.
