واکاوی عوامل مؤثر بر بهبود ارتباط معلمان و دانش‌آموزان با تأکید بر زبان بدن از دیدگاه متخصصان و کارشناس حوزه آموزش و پرورش
الموضوعات :
1 -
الکلمات المفتاحية: زبان بدن, ارتباطات غیرکلامی, معلمان, دانش‌آموزان, آموزش و پرورش,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف: زبان بدن به عنوان یک ابزار مؤثر در بهبود ارتباطات انسانی، به ویژه در محیط‌های آموزشی، نقش کلیدی ایفا می‌کند. این تحقیق با هدف بررسی عوامل مؤثر بر بهبود ارتباط معلمان و دانش‌آموزان با تأکید بر زبان بدن از دیدگاه متخصصان و کارشناسان حوزه آموزش و پرورش انجام شده است.
روش شناسی پژوهش: روش تحقیق از نوع کیفی و مبتنی بر تحلیل مضمون بود که به منظور بررسی عمیق‌تر و دقیق‌تر این موضوع طراحی گردید. جامعه آماری شامل 23 نفر از کارشناسان و متخصصان با سابقه کاری بیش از 20 سال در سطح شهر تهران انتخاب شدند. با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، مضامین سازمان‌دهنده و فراگیر استخراج و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان می‌دهند که زبان بدن معلمان به عنوان یک عامل کلیدی در ارتقای ارتباطات کلاسی، درک مفاهیم و مشارکت فعال دانش‌آموزان تأثیرگذار است. یافته‌ها همچنین حاکی از آن است که معلمان با استفاده مؤثر از حرکات بدنی، حالت چهره و تماس چشمی می‌توانند فضایی مثبت و حمایتی برای یادگیری ایجاد کنند. از سوی دیگر، تأثیرات زبان بدن بر احساس امنیت و اعتماد به نفس دانش‌آموزان در فرآیند یادگیری نیز مورد توجه قرار گرفت.
بحث و نتیجه گیری: توجه به زبان بدن معلمان می‌تواند به ارتقای کیفیت یادگیری، تعاملات کلاسی و اعتماد به نفس دانش‌آموزان کمک کرده و نیازمند توجه ویژه در برنامه‌های آموزشی و پژوهش‌های آینده است.
تاشک، آناهیتا، (1397)، رابطه بین مولفه های شخصیت و سرمایه روان شناختی با میانجیگری زبان بدن در دانشجویان. فصلنامه مددکاری اجتماعی، 7(3 (پیاپی 25) )، 51-44.
روحی، فاطمه؛ زارع، حسین و آخوندی، نیلا، (1396)، رابطه زبان بدن با ادراک تعامل اجتماعی ،شناخت اجتماعی سال ششم بهار و تابستان 1396 شماره 1 (پیاپی 11).
فلاح، مسعود؛ خطیر پاشا، کیومرث و یوسفی سعیدآبادی، رضا، (1401)، نقش ویژگی های حرفه ای استادان بر خودکارآمدی و شایستگی دانشجویان. علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)، 29(8 )، 214-206.
محمدی کیا، اکبر، معمارزاده طهران، غلامرضا، عطایی، محمد، و درودیان، محمود، (1400)، طراحی الگوی تعاملی یادگیرنده- یاددهنده. مدیریت دانش سازمانی، 4(15 )، 65-39.
همتی، رضا و ذاکری، مرضیه، (1402)، توصیف کیفی تجارب دانشجویان از حضور در کلاس‌های درس دانشگاهی در دانشگاه اصفهان. جامعه شناسی کاربردی, 34(4)، 80-57..
Anderson, K. A. (2023). Nonverbal communication as a mediator of intercultural communication in English as a second language classrooms. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 1-13.
Baharudin, H., & Abdullah, N. H. (2023). The Arabic Teachers’ level of nonverbal communication Practise in Lughatul Fasli. Sociol Sci, 13, 333-44.
Barnes, E. M., Hadley, E. B., Lawson-Adams, J., & Dickinson, D. K. (2023). Nonverbal supports for word learning: Prekindergarten teachers’ gesturing practices during shared book reading. Early Childhood Research Quarterly, 64, 302-312.
Diadori, P. (2024). Nonverbal Communication in Classroom Interaction and Its Role in Italian Foreign Language Teaching and Learning. Languages, 9(5), 164.
Koegel, L. K., Bryan, K. M., Su, P. L., Vaidya, M., & Camarata, S. (2020). Definitions of nonverbal and minimally verbal in research for autism: A systematic review of the literature. Journal of autism and developmental disorders, 50, 2957-2972.
Newton, T. (2024). Revisiting the Health System: Framing Transactional Analysis as Positive Social Psychology. Eric Berne Memorial Award Acceptance Speech. Transactional Analysis Journal, 54(1), 6-14.
Oggiano, M. (2023). Faulty Principles of Nonverbal Communication. In Misunderstandings About Non-Verbal Communication: Pitfalls and Opportunities of Body Language (pp. 17-37). Cham: Springer International Publishing.
Šerić, M. (2021). The relationship between teacher non-verbal communication and student behavior: A cross-national perspective. Journal of Communication Inquiry, 45(4), 383-410.
Song, Y. H. (2020). The influence of instructor's non-verbal communication on college student's emotional presence, rapport and learning satisfaction. The Journal of the Korea Contents Association, 20(10), 259-267.
Stanley, M. J., Banks, S., Matthew, W., & Brown, S. (2020). Operationalization of Bandura’s social learning theory to guide interprofessional simulation. Journal Of Nursing Education And Practice, 10, 10-61.
Yoon, H. Y., Kang, S., & Kim, S. (2024). A non‐verbal teaching behaviour analysis for improving pointing out gestures: The case of asynchronous video lecture analysis using deep learning. Journal of Computer Assisted Learning, 40(3), 1006-1018.
