رابطه ی بین عدالت سازمانی، رضایت شغلی و اعتماد سازمانی و تعهد سازمانی با خود ارزیابی از تعالی سازمانی بمنظور ارائه یک مدل پیش بین (مطالعه موردی اساتید دانشگاه های آزاد اسلامی منطقه چهار کشور)

الموضوعات :

دکتر محمد حسین یارمحمدیان ¹ (استاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان(اصفهان)،گروه علوم تربیتی، اصفهان، ایران)
دکتر فرهاد شفیع پور مطلق ² (استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد محلات، محلات، ایران)
مریم فولادوند ³ (کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان(اصفهان)،گروه علوم تربیتی، اصفهان، ایران)

تاريخ الإرسال : 09 الأحد , ذو القعدة, 1434 تاريخ التأكيد : 09 الأحد , ذو القعدة, 1434 تاريخ الإصدار : 09 الخميس , جمادى الأولى, 1434

الکلمات المفتاحية: عدالت سازمانی, رضایت شغلی, اعتماد سازمانی, تعهد سازمانی, خودارزیابی از تعالی سازمانی,

ملخص المقالة :

هدف از این پژوهش، تعیین رابطه­ی بین عدالت سازمانی، رضایت شغلی و اعتماد سازمانی و تعهد سازمانی با خود ارزیابی از تعالی سازمانی است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی اساتید دانشگاه­های آزاد اسلامی منطقه چهار کشور تشکیل داده­اند. روش نمونه­گیری، خوشه­ای چند مرحله­ای بوده که به­گونه تصادفی یک چهارم از دانشگاه­های موجود در منطقه چهار کشور انتخاب شدند و  نهایتاً تعداد 312 نفر از اعضای هیأت علمی برای پژوهش انتخاب شدند.  ابزارهای اندازه­گیری در این پژوهش عبارتند از: 1. پرسشنامه عدالت سازمانی به­وسیله نیهوف و مورمن (2003) (89/0=α)، 2. پرسشنامه تعهد سازمانی محقق ساخته (93/0= α)، 3. پرسشنامه رضایت شغلی اسپکتر (1997) (84/0=α)، 4. پرسشنامه اعتماد سازمانی رودر (2003) (91/0=α)،4. پرسشنامه خود ارزیابی تعالی سازمانی محقق ساخته (86/0= α). به­گونه­ای کلی نتایج پژوهش نشان داد، متغیرهایی که کلیدی­ترین نقش را در تبیین خود ارزیابی از تعالی سازمانی ایفا می­کنند شامل: عدالت توزیعی، اعتماد به سازمان، و اعتماد به همکاران می­شوند. عدالت توزیعی، دارای اثر مستقیم (491/0) و اثر غیر مستقیم (137/0) با میانجی­گری تعهد سازمانی بر خودارزیابی از تعالی سازمانی است. اعتماد به سازمان نیز دارای اثر مستقیم (478/0) و اثر غیرمستقیم (134/0) با میانجی­گری خود ارزیابی از تعالی سازمانی است. در نهایت اعتماد به همکاران نیز دارای اثر مستقیم (319/0) و اثر غیرمستقیم با میانجی­گری تعهد سازمانی (089/0) است. سایر متغیرهای حاضر در مدل دارای تأثیر ضعیف­تری به­گونه مستقیم یا غیر مستقیم بر خودارزیابی از تعالی سازمانی هستند. طبق شاخص­های برازش مدل آزمون  شده، مدل نهایی پژوهش از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار است.