الگوی ابتکارمحوری دانشگاهی و تعاملات مولفه های ارتباطی آن(مطالعه موردی: دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران)
الموضوعات :
لیلی عبدلی
1
(دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد)
نرگس حسن مرادی
2
(مدیر گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال)
محمدحسن پرداختچی
3
(دانشگاه شهید بهشتی)
غلامعلی احمدی
4
(دانشگاه شهید رجایی)
الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار, الگو, خلاقیت و ابتکار, دانشگاه مبتکر, تکنولوژی و فناوری,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف: هدف این تحقیق طراحی الگوی جهت ابتکارمحوری در دانشگاههای آزاد اسلامی تهران بود که به روش‌های کیفی و کمی انجام شد.
روش شناسی پژوهش: جامعه آماری کلیه مدیران ارشد و معاونان و اعضای هیئت علمی و اساتید رشته‌های مختلف دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران بوده که نمونه‌ها در بخش کیفی 38 نفر (نمونه‌گیری هدفمند-گلوله برفی) و در بخش کمی 280 نفر با روش تصادفی (جامعه آماری 3500 نفر) انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه‌های باز بوده (تائید روایی توسط اساتید و پایایی با روش بازآزمون و روش توافق درون‌موضوعی 75 % تخمین زده شد) و در بخش کمی پرسشنامه‌ی محقق‌ساخته (تائید روایی توسط خبرگان و پایایی آلفای‌کرونباخ 5/89 % برآورد گردید) بود.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که تدوین استانداردها، آیین‌نامه‌ها و مقررات، طراحی مکانیزم‌های مالی و غیرمالی تشویقی، ایجاد بستر و زیرساخت فناوری، پیاده‌سازی و کاربرد فناوری، بهینه‌سازی فرآیندهای ابتکارمحوری، بکارگیری نیروی انسانی کارآمد، ایجاد مزیت رقابتی، ارتباطات درون و برون سازمانی مناسب، ارزیابی و پایش محیط و فرهنگ‌سازی مناسب دانشگاهی عوامل کلیدی در ایجاد دانشگاه ابتکارمحور می‌باشند.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که برای ایجاد محیطی خلاق و نوآور باید هر یک از الگوهای قانونی-حمایتی، رفتاری- ارتباطی، هویتی- فرهنگی، فناورانه-تکنولوژیکی و نیز عوامل انسانی- مالی را بهینه‌سازی نموده و در چارچوب تعاملات بین این عوامل تعادل مناسب برقرار نمود.
_||_
