مدل مدیریت ریسک مبتنی بر سطوح بلوغ، قابلیت های منابع انسانی و کیفیت آموزش (مورد مطالعه: مجتمع گاز پارس جنوبی)

الموضوعات :

سمیه صمیمی ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی)
محمدنقی ایمانی ² (گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن)
ابوالقاسم دلخوش کسمایی ³ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند)

تاريخ الإرسال : 09 الأحد , صفر, 1439 تاريخ التأكيد : 20 الأحد , محرم, 1440 تاريخ الإصدار : 14 الخميس , ربيع الأول, 1440

الکلمات المفتاحية: مدیریت ریسک, ارتقا کیفیت آموزش, سطوح بلوغ قابلیت های منابع انسانی,

ملخص المقالة :

هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت مدیریت ریسک مبتنی بر سطوح بلوغ توانایی های کارکنان و کیفیت آموزش در کارکنان شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی.است. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از نظر نوع داده آمیخته بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد صنعت نفت و گاز کشور بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و اصل اشباع ده نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گروه دوم از جامعۀ آماری این پژوهش، شامل تمامی کارکنان مجتمع گازی پارس جنوبی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و فرمول کوکران 380 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در این پژوهش به‌منظور گردآوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای، مصاحبه نیمه ساختاریافته (بخش کیفی) و پرسشنامه محقق ساخته (بخش کمی) استفاده شد. به‌منظور محاسبه پایایی از روش پایایی بین دو کدگذار استفاده شد که نتایج بیانگر پایایی و روایی مصاحبه بود. به‌منظور بررسی روایی پرسشنامه نیز از روایی صوری، محتوا و سازه استفاده شد و به‌منظور محاسبه پایایی آن نیز از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌های کیفی پژوهش از طریق تحلیل محتوا استفاده شد. در بخش کمّی نیز با توجه به سؤال‌های پژوهش از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی و نمودار) و استنباطی (مدل‌سازی معادلات ساختاری، تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تی تک نمونه‌ای) و با استفاده از نرم‌افزارهای Spss و Lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که مؤلفه‌های ارتقای کیفیت آموزشی شامل فردی (0.78)، آموزشی (0.84) و سازمانی (0.80)، سطوح قابلیت های منابع انسانی شامل سطوح مقدماتی یا ابتدایی (0.83)، مدیریت شده (0.83) پیش بینی شده (0.87)، تعریف شده (0.48) و بهینه شده (0.29) بود و مدیریت ریسک نیز شامل مولفه های نوآوری (0.67)، محیط ریسک پذیر (0.73)، ریسک پذیری مدیریتی (0.84)، کارایی هیأت مدیره (0.67) و مدیریت ریسک یکپارچه (0.65) بود؛ ارتقای کیفیت آموزش (0.44) و سطوح بلوغ قابلیت‌های منابع انسانی (0.41) بر مدیریت ریسک تأثیر داشت؛ بر اساس مؤلفه‌های شناسایی شده مدلی ارائه شد که برازش مناسبی داشت.

المصادر:

References

• Aaron, T. C. (2017). Factors affecting the performance levels of risk management behaviors of Florida high school athletic directors.


• Abuja. European Journal of Business and Management, 5 (28). Retrieved From www. iiste. org.


• Barrena-Martínez, J., López-Fernández, M., & Romero-Fernández, P. M. (2017). Socially responsible human resource policies and practices: Academic and professional validation. European Research on Management and Business Economics, 23(1), 55-61.


• Bature, N., Friday, O., & Mustapha, A. (2013). Manpower Training and Development: A Tool for Higher Productivity in Zenith Bank Plc, Maitama Branch, Project Management Journal, 33 (2), 67-79.


• Bromiley, P., McShane, M., Nair, A., & Rustambekov, E. (2015). Enterprise risk management: Review, critique, and research directions. Long range planning, 48(4), 265-276.


• Brustbauer, J. (2016). Enterprise risk management in SMEs: Towards a structural model. International Small Business Journal, 34(1), 70-85.


• Brustbauer, J. (2016). Enterprise risk management in SMEs: Towards a structural model. International Small Business Journal, 34(1), 70-85.


• Cheong Cheng, Y., & Ming Tam, W. (1997). Multi-models of quality in education. Quality assurance in Education, 5(1), 22-31.


• Curtis, Bill, Hefley, Bill and Miller Sally, (2009), People Capability Maturity Model, Software Engineering Process Management.


• D’Innocenzo, L., Mathieu, J. E., & Kukenberger, M. R. (2016). A meta-analysis of different forms of shared leadership–team performance relations. Journal of Management, 42(7), 1964-1991.


• Dameri, R. P. (2017). Risk Management in North Sea, (pp. 1-22). Springer International Publishing.(in Persian).


• Ebili. Kh, Karrazi. Kamal, Sobhani nejad. M & Uose bashi. A, (2014). Developing an Effective Model for Transfer of Learning in line with the Return on Human Resources Development with Emphasis on Urban Management. Quarterly journal of economics and urban management, 3(11), 79-98.(in Persian).


• Jones, R. J., Woods, S. A., & Guillaume, Y. R. (2016). The effectiveness of workplace coaching: A meta-analysis of learning and performance outcomes from coaching. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 89, 249-277.


• Khojaste, P, Mirghafari, Reza, (2005), Comparative study of project risk management processes in different standards, Second International Project Management Conference, 1-9.(in Persian). 


• Klar, D., Frishammar, J., Roman, V., & Hallberg, D. (2016). A Technology Readiness Level scale for iron and steel industries. Ironmaking & Steelmaking, 1-6.


• Lai, I. K., & Lau, H. C. (2012). A hybrid risk management model: a case study of the textile industry. Journal of Manufacturing Technology Management, 23(5), 665-680.


• Mache, S., Vitzthum, K., Klapp, B. F., & Danzer, G. (2014). Surgeons' work engagement: Influencing factors and relations to job and life satisfaction. the surgeon, 12(4), 181-190.‏


• Memar. A, Reshadatjoo, H, (2014), Identifying the determinants of risk management and measuring its impact on strategic management at Tondgooyan Petrochemical Company, Management Quarterly, 11(34), 73-82.(in Persian).


• Mertens, D. M. (2014). Research and evaluation in education and psychology: Integrating diversity with quantitative, qualitative, and mixed methods. Sage publications.‏


• Oliva, F. L. (2016). A maturity model for enterprise risk management.International Journal of Production Economics, 173, 66-79.


• Plimmer, G. (2015). Managing Employee Performance & Reward: Concepts, Practices, Strategies. Cambridge University Press


• Rahimi veldani. E, (2014). Study of the level of learning, the organization's growth and its relationship with employee training (Case Study: Isfahan Municipality), Management Quarter, 4/12, 37(3).(in persian).


• Rejda, G. E. & McNamara, M.J. (2014). Principles of risk management and insurance. New Jersey: Pearson Education.


• Ren, Yingtao, (2009), Risk Management Capability Maturity Model for Complex Product Systems (CoPS) Projects, Research Gate, Systems Engineering.


• Russell, G. L. (2015). Risk Education: A Worldview Analysis of What is Present and Could Be. The Mathematics Enthusiast, 12(1), 62.


• Shekarey, A., & Arany, S. H. (2010). A Study on the effectiveness of occupational trainings of insurance on the performance of the insurance companies’ employees in terms of entrepreneurial skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 9, 329-334.(in Persian).


• Street, B. V. (2014). Social literacies: Critical approaches to literacy in development, ethnography and education. Routledge.‏


• Vaughan, E. J., & Vaughan, T. (2007). Fundamentals of risk and insurance. John Wiley & Sons.