بررسی نقش واسطهای سبک حل تعارض غیر سازنده در رابطه سلامت خانواده اصلی با عدالت زناشویی
الموضوعات : فصلنامه زن و جامعهسیدمحمد حسینی 1 , عزیز یکتایی 2 , علی محمد نظری 3 , محسن رسولی 4 , محمد شاکرمی 5
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه خوارزمی تهران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی علوم و تحقیقات یاسوج
3 - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی تهران
4 - استادیار گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی تهران
5 - دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه خوارزمی تهران
الکلمات المفتاحية: سلامت خانوادهی اصلی, سبک حل تعارض غیر سازنده و عدالت زناشویی,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات مستقیم و غیر مستقیم سلامت خانوادهی اصلی از طریق نقش واسطهای سبک حل تعارض غیر سازنده برعدالت زناشویی انجام شد. نمونهی پژوهش شامل 240 معلم زن متأهل شهرستان ممسنی بود که به روش تصادفی خوشهای انتخاب شدند و پرسشنامههای سلامت خانواده اصلی، ادراک انصاف و سبکهای حل تعارض را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که از سنجه ادراک انصاف برای ارزیابی عدالت زناشویی استفاده شد. برای تحلیل دادهها از ابزار 18 Spss و Amos استفاده گردید. یافتههای تحقیق نشان داد سلامت خانوادهی اصلی به طور مستقیم با عدالت زناشویی رابطهی معنادار دارد. همینطور سلامت خانوادهی اصلی به طور غیرمستقیم و از طریق نقش واسطهای سبک حل تعارض غیر سازنده با عدالت زناشویی رابطهی معنادار دارد. به این ترتیب سبک حل تعارض غیر سازنده توانست نقش واسطهای بین سلامت خانوادهی اصلی با عدالت زناشویی ایفا کند. به عبارت دیگر سلامت خانوادهی اصلی علاوه بر اثر مستقیم بر عدالت زناشویی، از طریق نقش واسطهای سبک حل تعارض غیرسازنده نیز بر عدالت زناشویی اثر دارد. قابل ذکر است که اثر مستقیم بیشتر از اثر غیر مستقیم بود. از این رو هر دو مسیر در مدل پژوهشی تأیید شد.