اولویت بندی مناطق امن شهری با محوریت معیارهای پدافند غیرعامل (نمونه مطالعاتی: شهر ارومیه)
مریم پاشاپور
1
(
گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
علی پناهی
2
(
استادیارگروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
)
رضا ولی زاده
3
(
گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
الکلمات المفتاحية: ایمنی شهری, پدافند غیرعامل, مدل TOPSIS, ارومیه.,
ملخص المقالة :
ایمن‌سازی شهر براساس رویکردهای پدافندغیرعامل، یکی از اساسی‌ترین مولفه در جهت جلوگیری از آسیب‌پذیری شهری است. این پژوهش با هدف سنجش ایمن‌سازی شهری با محوریت معیارهای پدافند غیرعامل در شهر ارومیه انجام یافته است. گردآوری اطلاعات به دو شیوه کتابخانه‌ای و میدانی صورت گرفته است. داده‌ها از طرق اسناد، مطالعات کتابخانه‌ای، گزارش‌های میدانی، فیش‌برداری و با تکمیل پرسشنامه از خبرگان شهری گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق، شامل خبرگان شهری می‌باشد که به تعداد 9 نفر نمونه آماری با استفاده از شیوه اشباع نظری انتخاب شدند. در تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است و سپس از مدل تاپسیس نتایج ارائه شده است. نتایج نشاندهنده آن است که شهر ارومیه از منظر اصول پدافند غیرعامل در شرایط نامناسبی قرار دارد و منطقه2(بخش مرکزی شهر) دورترین فاصله را با جواب ایده‌آل تحقیق دارد و در بین مناطق دیگر شهر، در سطح پایین‌تری قرار گرفته است و جزء ضعیف‌ترین مناطق شهر از نظر برخورداری از اصول پدافند غیر عامل می‌باشد. همچنین علت ایمنی پایین در این منطقه نسبت به مناطق دیگر شهر، عدم زیرساخت مناسب می‌باشد که نسبت به مناطق دیگر بسیار ضعیف‌تر می‌باشد و معیار زیرساخت در این منطقه اهمیت دارد تنها به علت اینکه مکانیابی و بهسازی شبکه راه‌ها، مکان یابی و بهسازی شبکه انتقال برق، نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده شهری، منطقه‌بندی، محله‌بندی و مقاوم‌سازی ساختمان‌ها از وضعیت نامناسبی نسبت به شاخص زیر ساخت دارند. بعد از این منطقه، مناطق 1 و 3 در رتبه بعدی دور بودن از اصول و معیارهای پدافند غیرعامل قرار دارند.
