مکانیابی پارک های شهری با رویکرد تحقق عدالت فضایی در شهر اصفهان
مهدی یراقی فرد
1
(
گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی،دانشگاه علم و صنعت ایران،تهران،ایران
)
محمد رضا مسائلی
2
(
کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان پیشرو، اصفهان، ایران
)
سمانه جلیلی صدرآباد
3
(
گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
)
الکلمات المفتاحية: شهر اصفهان, فضای سبز, عدالت فضایی, مکانیابی پارک,
ملخص المقالة :
شهر اصفهان سومین کلانشهر ایران از نظر جمعیتی است. ساختار شهری اصفهان به واسطه استخوان بندی رودخانه زاینده رود و حاشیه کناری آن موجب به وجود آمدن فضای سبز شهری شده است. از این رو فضا های سبز شهری و پارک ها به صورت متمرکز در کنار زاینده رود و بخش هایی از بافت تاریخی قرار دارد. و بخش های وسیعی از شهر اصفهان فاقد پارک شهری مناسب می باشد. بنابراین توسعه فضاهای سبز در شهر اصفهان باید دربرگیرنده دسترسی مناطق پرجمعیت مسکونی به فضای سبز و پارک باشد. از سویی دیگر سرانه پارک و فضای سبز قابل استفاده در شهر اصفهان با کمبود جدی مواجه است. در روش تحقیق این پژوهش با توزیع پرسشنامه از متخصصان برنامه ریزی شهری و اساتید دانشگاهی و از طریق وزن دهی به شاخص های مکانیابی فضاهای سبز و پارک های شهری و سپس بررسی عکس های ماهواره ای و تحلیل مکانی به واسطه نرم افزار GIS به اولویت بندی و مکانیابی فضاهای سبز پرداخته شده است. تا مناطق کم برخوردار و نابرخوردار از فضای سبز در آینده مورد توجه قرار گرفته شود و از نابرابری فضایی تا حد امکان در شهر اصفهان جلوگیری شود. نتایج نشان می دهد که پهنه های منتخب و مناسب برای پارک های جدید شهری با هدف ارتقاء عدالت فضایی، در شرق اصفهان واقع در جنوب غرب منطقه 15 شهرداری، در شمال اصفهان پهنه ای مشترک بین منطقه های 8، 12 و 7 شهرداری و در جنوب اصفهان پهنه ای مشترک در منطقه های 6 و 5 شهرداری اصفهان بدست آمده است.
