بررسی میزان برخورداری شهر تهران از شاخص های شهرسازی بیوفیلیک و تاثیر آنها در روند توسعه پایدار آن

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

علیرضا عبداله زاده فرد ¹

1 - گروه شهرسازی ، واحد صفاشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، صفاشهر، ایران.

تاريخ الإرسال : 27 الخميس , ربيع الأول, 1445 تاريخ التأكيد : 03 الإثنين , رجب, 1445 تاريخ الإصدار : 10 الثلاثاء , شعبان, 1445

الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار, شهر تهران, شهرسازی بیوفیلیک,

ملخص المقالة :

شهرسازی بیوفیلیک با الهام از طبیعت، در توسعه شهرها تأثیر مثبت بر جوانب کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی دارد. شهر تهران از کلانشهرهای مهم کشور است که با مشکلات زیادی در بحث توسعه و شهرسازی روبه رو است. در این پژوهش سعی شده که میزان برخورداری شهر تهران از شاخص‌های شهرسازی بیوفیلیک بررسی و تاثیر آنها بر روند توسعه پایدار این شهر نیز مشخص گردد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر گردآوری داده‌ها از طریق روش پیمایشی است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه بوده است. روایی آن از طریق جامعه نخبگان تایید و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب کرونباخ بیشتر از 70/0 تایید شد. جامعه آماری تحقیق را متخصصان حوزه شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری تشکیل داده‌اند. تعداد 150 پرسش‌نامه در سطح نمونه توزیع شده که از مجموع 150 فرم توزیع شده، 123 پرسش‌نامه تکمیل شد. نتیجه نشان داد که که شهر تهران از لحاظ شاخص‌های شهرسازی بیوفیلیک، برخوردار نیست. شاخص زیرساخت‌های شهرسازی بیوفیلیک، مکان‌ها و فضاهای شهرسازی بیوفیلیک و همچنین فعالیت جامعه و مردم در حوزه شهرسازی بیوفیلیک در سطح کمتر از 05/0 و برابر با 000/0 معنادار بوده‌اند. شاخص فعالیت جامعه و مردم در حوزه شهرسازی بیوفیلیک با میانگین 271/2 بدترین وضعیت و شاخص زیرساخت‌های شهرسازی بیوفیلیک با میانگین 562/2 بهترین وضعیت را داشته‌اند. نتایج مدل رگرسیون تایید نمود که شاخص‌های شهرسازی بیوفیلیک، مجموعاً توان تبیین 5/93 درصد از تغییرات (واریانس) توسعه پایدار شهر تهران را دارند. در این زمینه بیشترین تاثیر در روند و توسعه پایدار شهر تهران مربوط به شاخص زیرساخت‌های شهرسازی بیوفیلیک با مقدار بتا 351/0 بوده است. 

المصادر:

 

References

 

• Alaskary, A. A., & Alrobaee, T. R. (2022). Identifying and measuring biophilic planning indicators in Riverside neighborhoods. Civil Engineering Journal, 8(1), 33-44.‌


• Asadi, ., Khatibi, M.R. (2022). Compilation of biophilic urban design criteria for organizing the central fabric of cities. Two Quarterly Journals of Life Space, 1(1), 91-115. [In Persian]


• Beatley, T., & Newman, P. (2013). Biophilic cities are sustainable, resilient cities. Sustainability, 5(8), 3328-3345.‌


• Beatley,T ., Newman,P .(2013). Biophilic Cities Are Sustainable,Resilient Cities. Sustainability, 5, 3328-3345. doi:10.3390/su5083328


• Beatley,T.(2011) .Biophilic Cities: Integrating Nature into Urban Design and Planning,Island Press, Washington .DC.


• Birkeland, J. L. (2016). Net positive biophilic urbanism. Smart and Sustainable Built Environment, 5(1): 9-14.


• Bitaraf,E., Habib, F., Zabihi, H. (2017). Localization of ecological and biophilic architectural principles in the design of Iranian residential complexes in order to improve their quality, Journal of Urban Management, 52(3), 205-218. [In Persian]


• Emekci,S.(2022). Using Nature in Architecture: A perspective from Antoni Gaudi, European Journal of Science and Technology,34(2), 87-91.


• Ghorbani Param, M.R., Bavar, S., Mahmoudinejad, H. (2019). Evaluation of the effect of biophilic architectural principles on the quality of housing design in the northern climate of Iran (case study: Gorgan city), Journal of New Attitudes in Human Geography, 12(2), 405-424.


• Goel, R. K., & Vishnoi, S. (2022). Urbanization and sustainable development for inclusiveness using ICTs. Telecommunications Policy, 46(6), 32-51.


• Kellert, S ., Calabrese, E. (2015). The Practice of Biophilic Design/ www.biophilic-design.com


• Kellert, S. (2016) .Biophilic Urbanism: the Potential to Transform. Smart and Sustainable Built Environment, 5(1): 1-7.


• Kellert, S. R., & Heerwagen, J. H. (2008). Nature and Healing: The science, Theory, and promise of biophilic design. In R. Guenther & G. Vittori (Eds.), Sustainable Healthcare Architecture (pp. 77-102). Hoboken, Newjersey, USA: John Wiley & Sons. Retrieved from https://books.google.com/books?id=ManAuhBT1BUC.


• Khoshtinat, S., Shirvani, Ahmadreza.(2016). Inspirations from nature as a Method for Sustainable Architectural Design, 4th. international congress on civil engineering architecture and urban developmentAt: Iran. [In Persian]


• Littke, H. (2016).Becoming Biophilic: Challenges and Opportunities for Biophilic Urbanism in Urban Planning Policy, Smart and Sustainable Built Environment, 5(1):15 – 24.


• Maleki, L., Majdi, H., Zarabadi, Z. (2021). Analyzing the role of urban approaches in response to climate change with an emphasis on biophilic urbanism, case study: Tankabon city, Danesh Shahr Sazi Journal, 5(1), 147-163. [In Persian]


• Naseri, Z. (2008). The connection with nature in the architecture of libraries, Journal of Organization of Libraries, Museums and Astan Quds Razavi Document Center, 2(8), 1-10. [In Persian]


• Newman, P. (2014). Biophilic urbanism: a case study on Singapore, Journal of Australian Planner, 51(1):47-65


• Radha, C. H. (2022). Biophilic design as a new approach in urban sustainability. Pollack Periodica, 17(1), 145-150.‌


• Sharma, P. (2020). Opportunities and struggles of decentralized governance reform for urban municipalities in India. World Development Perspectives, 17(1),21-38.


• Shokrani, M., Nurai, H. (2022). Analysis and stratification of fifteen areas of Isfahan metropolis based on biophilic urban planning approach using Swara method, human geography research journal, 54(3), 1107-1124. [In Persian]


• Sommese, F., Badarnah, L., Ausiello,G.(2022). A critical review of biomimetic building envelopes: towards a bio-adaptive model from nature to architecture,


• Renewable and Sustainable Energy Reviews, 169(4), 43-59.


• Spencer, J. H., Finucane, M. L., Fox, J. M., Saksena, S., & Sultana, N. (2020). Emerging infectious disease, the household built environment characteristics, and urban planning: Evidence on avian influenza in Vietnam. Landscape and Urban Planning, 193(2),113-132.


• Tardest, Z., Rajabi, A., Meshkini, A. (2019). Realization model of native indicators of biophilic city, case study: districts 9 and 10 of Tehran metropolis, Shahr Padayar Magazine, 3(1), 123-doi: 10.30495/JUPM.2021.3946[In Persian]


• Tarek, S., & Ouf, A. S. E. D. (2021). Biophilic smart cities: the role of nature and technology in enhancing urban resilience. Journal of Engineering and Applied Science, 68, 1-22.‌


• Vallas, T., Courard, L.(2017). Using nature in architecture: Building a living house with mycelium and trees, Frontiers of Architectural Research, 6(3),318-328.


• Visvizi, A., Lytras, M. D., Damiani, E., & Mathkour, H. (2018). Policy making for smart cities: Innovation and social inclusive economic growth for sustainability. Journal of Science and Technology Policy Management, 9(2), 126-133.‌


• Walker, W. E., & Marchau, V. A. (2017). Dynamic adaptive policymaking for the sustainable city: The case of automated taxis. International Journal of Transportation Science and Technology, 6(1), 1-12.‌


• Xu,Z., Chapuis, P., Bokey,L., Zhang, M.(2017). Nature and Architecture of the Puboprostatic Ligament: A Macro- and Microscopic Cadaveric Study Using Epoxy Sheet Plastination, Urology,110,261-268.


• Young, R. F. (2016). The biophilic city and the quest for paradise, Smart and Sustainable Built Environment, 5(1):25- 46.