تحلیل مفاهیم، ویژگی‌ها و چالش‌های هوشمندسازی مناطق
محدثه بشیرمشهدی
1
(
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه یزد
)
رضا اکبری
2
(
استادیار گروه شهرسازی دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد
)
حمید محمدی
3
(
عضو هیات علمی گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، یزد، ایران
)
الکلمات المفتاحية: مناطق هوشمند, هوشمندسازی مناطق, برنامه‌ریزی منطقه‌ای,
ملخص المقالة :
امروزه در جهان هوشمندسازی در مقیاس شهری به یک ثبات نسبی و قابل درک رسیده‌است و رویکرد منطقه هوشمند برگرفته از شهر هوشمند جهت دستیابی سریع‌تر به هوشمندسازی، مورد استقبال بسیاری از مناطق پیشرفته دنیا قرار گرفته‌است. با توجه به رشد سریع فناوری، تحولات دیجیتالی و عوامل مشابه، دگرگونی‌هایی در شهرها دیده می‌شود که این موضوع، اهمیت ورود برنامه‌ریزی منطقه‌ای و ایجاد مناطق هوشمند در راستای نظم‌دهی و سمت‌دهی به این پیشرفت‌ها در سطح منطقه با تاکید بر روستاها در راستای هوشمندسازی عدالت‌‍محور را بیش از پیش نشان می‌دهد. همچنین این حوزه با بمباران عناوین مشابه روبرو است، بنابراین هدف از این پژوهش ارائه تعریف‌های مشابه با هوشمندسازی مناطق و مفهوم‌سازی مناطق هوشمند است، همچنین در قدم دوم این پژوهش به بیان ویژگی‌ها و چالش‌های آن‌ها می‌پردازد. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی است و از نظر هدف با توجه به اینکه تلاش دارد از طریق مطالعه عمیق ادبیات موجود در مورد مناطق هوشمند و مفاهیم مشابه به مفهوم‌سازی مناطق هوشمند و ویژگی‌های آن بپردازد بنیادی- نظری است. چالش‌های تعاریف مشابه برای هوشمندسازی مناطق نیز دخیل و مورد توجه است. منطقه هوشمند با در نظر گرفتن یک مجموعه و سیستم از منطقه، کلانشهرها، شهرها، روستاها و مناطق اطراف قابلیت یک برنامه‌ریزی کل‌نگر را دارد، همچنین ارتباط و پیشرفت بهتر هر منطقه و تعاملات آن با مناطق دیگر را میسر میکند. در نتیجه با توجه به تعاریف و بررسی‌‌ها می‌توان به مواردی از چالش‌های مناطق هوشمند در ابعاد اقتصادی، زیست محیطی، زیرساختی و .... و تمایز آن با دیگر مفاهیم مشابه اشاره کرد. همچنین تا زمانی که سیستم‌های کشور به صورت سنتی به کار خود ادامه دهند و دچار دگرگونی ساختاری مثبت نشوند، امیدی به پیشرفت در زمینه هوشمندسازی منطقه‌ای نیست.
