ارزیابی پتانسیل و الگوی رشد بهینه شهری با استفاده از الگوریتم های شبکه های عصبی(مطالعه موردی: شهر زنجان)
ابوالفضل قنبری
1
(
هیأت علمی/ دانشگاه تبریز
)
سمانه باقری
2
(
دانشگاه تبریز
)
محمد سورغالی
3
(
دانشجو دکتری، دانشگاه تبریز
)
الکلمات المفتاحية: شبکه عصبی و زنجان, الگوی رشد بهینه شهری, ارزیابی پتانسیل, رشد فیزیکی شهر,
ملخص المقالة :
پدیده پویای رشد فیزیکی شهر، نشانهای از رشد جمعیت، توسعه اقتصادی و افزایش اهمیت شهر است. پتانسیل و الگوی رشد بهینه شهرها از جمله عوامل مهمی است که بر توسعه پایدار و بهرهوری این مراکز تأثیر میگذارد. ارزیابی دقیق و موثر این پتانسیلها نیازمند استفاده از روشهای پیشرفته و دقیق میباشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر ارزیابی پتانسیل و الگوی رشد بهینه شهری با تأکید بر شهر زنجان با استفاده از الگوریتمهای شبکههای عصبی میباشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و توسعه ای، برحسب نحوه گردآوری داده ها، توصیفی- تحلیلی می باشد. در ابتدا، پارامترهای مؤثر در رشد شهر زنجان شناسایی و مدلهای شبکه عصبی طراحی شدند. سپس با استفاده از دادههای موجود و الگوهای رشد گذشته، شبکههای عصبی آموزش داده شدند تا قادر به پیشبینی رشد و توسعه آینده شهر زنجان باشند. داده های به کار برده شده در این پژوهش شامل لایه کاربری اراضی شهر زنجان و تصویر ماهواره ای لندست 8 بود که به ترتیب از شهرداری شهر زنجان و سایت زمین شناسی آمریکا(USGS) تهیه شدند. نتایج نشان داد که شهر زنجان دارای پتانسیل بالایی برای رشد فیزیکی در قسمتهای غربی و شرقی است. این بخش ها شامل مناطقی می شود که از نظر عواملی همچون ارتفاع و شیب از شرایط استانداردی برخوردار می باشند. اما بخشهای شمالی و جنوبی به دلیل داشتن موانعی همچون ارتفاع زیاد و شیب بیشتر از 5%، و همچنین وجود باغات در بخش جنوبی شهر پتانسیلی برای توسعه ندارند. ارزیابی پتانسیل و الگوی رشد بهینه شهر زنجان با استفاده از شبکههای عصبی میتواند به مسئولان و تصمیمگیرندگان شهری کمک کند تا استراتژیهای مناسب را برای توسعه پایدار و بهرهوری بیشتر در این شهر اتخاذ کنند و با بهرهگیری از دادههای تاریخی و فعلی، آینده خود را پیشبینی کرده و برنامهریزی مناسب برای توسعه پایدار و بهینه شهری را انجام دهند.