تحقق مدیریت یکپارچه شهری با تأکید بر نقش و قدرت بازیگران سطوحِ مختلف مدیریت شهری در شهر تهران

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

مجیدرضا آشتیانی عراقی ¹ (دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یادگار امام (ر.ه)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
رحیم سرور ² (استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
پروانه زیویار ³ (دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یادگار امام (ر.ه)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
نصرالله فلاح تبار ⁴ (دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یادگار امام (ر.ه)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 28 الإثنين , شوال, 1440 تاريخ التأكيد : 19 الجمعة , صفر, 1441 تاريخ الإصدار : 27 الإثنين , شعبان, 1441

الکلمات المفتاحية: تهران, حکمروایی شهری, مدیریت یکپارچه شهری, بازیگران سطوح مختلف مدیریت, نهادهای دولتی,

ملخص المقالة :

       تعدد مدیریت و ناهماهنگی سازمان­ها و نهادهای دولتی و خصوصی متولی امور شهری از چالش­های مدیریت کلانشهری تهران است. هدف از پژوهش حاضر که از نوع کاربردی بوده، بررسی و ارزیابی تحقق مدیریت یکپارچه شهری با تأکید بر نقش و قدرت بازیگران سطوح مختلف مدیریت شهری در تهران است. برای رسیدن به آن از روش توصیفی ـ تحلیل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کارشناسان، مدیران شهری و اساتید دانشگاه که در زمینة توسعه شهری، برنامه­ریزی شهری و مدیریت شهری مشغول به فعالیت در شهر تهران هستند، می­باشد. 100 نفر از افراد مذکور به صورت تصادفی انتخاب و اطلاعات لازمه با استفاده از ابزار تحقیق جمع­آوری شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه­ی محقق ساخته­ای است که روایی آن به صورت محتوایی (صوری) و پایایی آن با استفاده آزمون آلفای کرونباخ (75/0-87/0) مورد تأیید قرار گرفته است. نتایج نشان داد، وضعیت کلی تحقق مدیریت یکپارچه شهری تهران، براساس نظرات کارشناسان مورد مطالعه، (2/3- = t) در حال حاضر در مسیر تحقق نیست و یا سرعت رفتن به آن سمت چشم­گیر نمی­باشد. از طرفی، نتایج آزمون t تک­نمونه­ای بدست آمده برای عوامل حکمروایی شهری (9/6 = t) و شرایط ساختاری ـ مدیریتی (8/3 = t) نشان دهنده مناسب بودن این دو عامل در زمینه تحقق مدیریت یکپارچه شهری است. همچنین، نتایج بررسی نقش و قدرت بازیگران سطوح مختلف مدیریت شهری تهران نشان داد که نهادهای دولتی، شهرداری و شورای شهری بیشترین قدرت را در سطوح تصمیم­گیری مدیریت شهری داشته و به عبارتی بیشترین تأثیرگذاری را بر تحقق مدیریت یکپارچه شهری تهران دارند.

المصادر:

1. Alavi, S.A., Molayee Ghelich, M., Javadzad Aghdam, H., Najafpour, B. (2015). Spatial Prioritizing of Integrated Management Systems in Urban Districts (Case Study: Tehran municipality districts). Journal of Geography and Planning, 19(51): 247-266.


2. Atghaei, H., and Pilevar, A.A. (2017). Designing Integrated Urban Management Pattern for Metropolises, Case Study: Mashhad. Journal of Architect, Urban Design & Urban Planning, 9(17): 285-301.


3. Azizi, M., Abouei Ardakan., Nouri, N (2011). The Role of Urban Rules and Regulations on Realizing Integrated Urban Management in Tehran Metropolitan. journal Armanshahr Architecture & Urban Development, 4(6): 117-128. 


4. Azizi, M., Abouei Ardakan., Nouri, N. (2012). The Role of Urban Management Operant and Tools in the Integrated Management of Tehran Metropolitan, Hoviatshahr, 10(6): 5-16.


5. Acioly, C. (2003). The Meaning and Scope of Urban Management: an introductory note”, in Sirry, Azza ‘Urban Management Practices in Secondary Cities in Egypt: the case of Belbeis’, Elias Modern Publishing House, Cairo, Egypt.


6. AuYeung, A., Yigitcanlar, T., and Mayere, S., (2010). Integrated Sustainable Urban Infrastructure Management: The Brisbane Urban Growth Model.


7. Bugliarello, G. (2006), Urban sustainability: Dilemmas, challenges and paradigms, Technology in Society 28.


8. Babaei, M., and Ebrahimi, S. (2016). Studying the Components of Integrated Urban Management in Isfahan. Urban Economics, 1(1): 17-36.


9. Chakrabarty, B.K. (2001) Urban Management, Concepts, Principles, Techniques and Education. Cities, 18, 331-345.


10. Dijk, V., and Pieter, M. (2006), Managing Cities in Developing Countries: the Theory and Practice of Urban Management, Edward Elgar Publishing.


11. Doiran, E., Kazemian, Gh., Meshkini, A., Roknedin Eftekhari, A.r., and Kalhorni, B. (2013). Urban integrated management in arranging of Informal settlement in Iran moderate cities (Zanjan and Hamadan). Urban Management, 30(2): 53-68.


12. Evans, B. E., Sandbeck, S., Theobald, K., and Jos, M. (2011). Managing Sustainable Cities. Translated by Gholamreza Kazemian and Khader Farajkordeh, Parham Naghsh Pub, Tehran.


13. Ghalibaf, M.B., Hafeznia, M.R., and Mohammadpoor, A. (2014). The Role of City Divisions in Integrated Urban Management (Case Study: Tehran City). Geography, 11(37): 47-69.


14. Hajilou, Z., Daryabari, S.J., Arghan, A., and Farhudi, R. (2018). The today city is known cultural and civilization achievement and considered as one of the compare social phenomenal. Quarterly of Geography (Regional Planning). 7(4): 133-151.


15. Hajilou, Z., Daryabari, S.J., Arghan, A., and Farhudi, R. (2019). An Analysis of the Effective Factors on Tehran City Metropolitan City's Urban Management System for Integrated Urban Management. Quarterly of Geography (Regional Planning). 9(1): 141-159.


16. Hosseini, A., Ahmadpour, A., Pajouhan, M., and Rahimi, H. (2011). The role of urban management institutions in the sustainable management of five of Tehran city on the state commission. Urban Management Quarterly, 9(28): 27-46.


17. Kazemian, Gh.R., and Mirabedini, Z (2011). Pathology of Integrated Urban Management for Tehran in view of Policy and Decision Making. Honar-HA-YE-Ziba Memari -VA-Shahrsazi, 3(46), Tehran, PP: 27-38.


18. Khodashahi, A., Rahnemaei, M. T., and Modiri, M. (2018). Strategic Analysis of Tehran Metropolitan Management Challenges with Integrated Urban Management Approach. Quarterly Journal of Human Geography, 10(4): 141-162.


19. McGill, R. (1998) Urban management in developing countries. Cities, 15(6): 463–471.


20. Mcgill, R. (2001). Urban management checklist. Cities, 15 (1): 347-354.


21. Mirabedini, Z. (2009), Possibility of Integrated Urban Management Implementation with Emphasis on Decision Making in Tehran Case Study. Master of Urban Management, Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabatabai University.


22. Mohammadi, K. (2008). Integrated Urban Management and Goals of Iran 1400. Municipalities, 9(92): 32-33.


23. Pourahmad A, Mahdian Bahnamiri M, Mahdi A. (2013). An Analysis of the Factors Preventing the Realization of an Urban Integrated Management through the Lens of Existing Laws. Journal of Urban Economics and Management. 1(2): 31-50.


24. Saeedi Rezvani, N. (1995). Improving urban management. Report of the Executive Secretary of the United Nations Commission on Human Settlements at the 1993 Nairobi Meeting, Ministry of the Interior.


25. Saeidnia, A. (2000). Urban Management. Municipality Green Book. Volume 11, Tehran Municipalities Publications.


26. Sarrafi, M., and Abdollahi, M (2008). Analyzing the concept of citizenship and evaluating its place in urban law, regulation and management. Geographical Research, 63(1): 115-134.


27. Sarvar, R., Ashtiani, M., and Akbari, M. (2017). Analysis of factors affecting the realization of an integrated urban management using factor analysis (Case Study Metropolis Tehran). Geography, 15(52): 37-52.


28. Sohrabi, M., Rezavian, A.A., and Reiabi, A. (2019). Pathology effective institutional structures in realizing the integrated municipal capital management. Quarterly of Geography (Regional Planning). 9(2): 747-766.


29. UNDP. (2000). Characteristics of Good governance. The Urban Governance Initiative TUGI.


30. Yann, C. S. (2009). The use of corporate small and synergy systems in promoting Industrial waste minimization in medium enterprises in Taiwan.


31. Yun Yu, X., and Nam Ng, Ch. (2007). Spatial and temporal dynamics of urban sprawl along two urban–rural transects: A case study of Guangzhou, China, Journal of Landscape and Urban Planning, 79(1), 96-109.