تحلیل بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری با تاکید بر نقش و عملکرد ذینفعان محلی با رویکرد آینده‌نگاری( مطالعه موردی: شهر زنجان)

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

محمد رسولی ¹ , محسن احدنژاد روشتی ² , ابوالفضل مشکینی ³ , تقی حیدری ⁴

1 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
2 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
3 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
4 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.

تاريخ الإرسال : 27 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1441 تاريخ التأكيد : 06 السبت , ذو القعدة, 1441 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , رمضان, 1443

الکلمات المفتاحية: زنجان, بافت فرسوده, آینده‌نگاری, ازآفرینی شهری, ذینفعان‌,

ملخص المقالة :

       شهرها به‌عنوان دومین انقلاب در فرهنگ بشری با پیشینه درخشان درزمینۀ مدیریت شهری در عصر حاضر با یکی از بزرگ‌ترین چالش­های خود با عنوان بافت­های فرسوده دست‌وپنجه نرم می­کند. این تحقیق با تحلیل­های ساختار شکنانه از روند برنامه­­ریزی مرسوم زمان حال؛ بر تحلیل بازآفرینی بافت­های فرسوده شهر زنجان در بازه زمانی آینده تأکید دارد. بدین منظور جهت جمع­آوری اطلاعات از دو روش میدانی-کتابخانه­ای بهره برده شده و برای تحلیل از 40 شاخص در قالب 3 مؤلفه (­اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و کالبدی-فضایی) استفاده‌شده است. برای ارزیابی روابط بین شاخص­ها و عملکرد هریک از آن­ها درروند بازآفرینی شهری از نظر کارشناسان متخصص در این زمینه و از نرم­افزار MICMAC استفاده‌شده که درنهایت 12 شاخص به‌عنوان کلیدی­ترین عوامل شناسایی و متناسب با آن 6 گمانه محتمل با اجماع نظر کارشناسان طراحی شده و برای ارزیابی گمانه­ها از نظرات 4 گروه (­شهروندان، کسبه، اجتماعات محلی، مدیران شهری) در محیط­SMIC استفاده‌شده است. نتایج حاصل از ارزیابی یافته­های تحقیق نشان داده است که بازآفرینی بافت­های فرسوده شهر زنجان دارای 64 سناریو با درجات احتمال تحقق مختلف بوده است. در این میان 30 سناریو با ضریب احتمال 0 وجود داشته و در مقابل 20 سناریو با ضریب احتمال قوی شناسایی شده­است و سناریوهای 64 و 50 محتمل­ترین سناریوها بوده­اند که بر ایستا بودن وضعیت درآمد- اشتغال و روند تسهیلات دولتی، افزایش میزان آلودگی، افزایش عمر ابنیه و کاهش کیفیت آن­ها دلالت دارد که با توجه به نتایج تحلیل­های صورت گرفته، در مرحله اول باید زمینۀ بهبود تعلق‌خاطر در شهروندان ایجاد و در مرحله بعدی با بهبود زمینه­های ارائۀ تسهیلات دولتی، زمینه را برای گروه­های مختلف به‌منظور فعالیت هرچه بیشتر فراهم کرد.

المصادر:

1. Ansarimanesh, N. (2018). Feasibility study of land readjustment in blight area using urban regeneration approach, the case study: Jawrabad quarter in sanandaj city, a Thesis Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of M.Sc. in Urban Planning, Department of Urban Planning, University of Kurdistan.(in persian)


2. Bottero, M., Oppio. Bonardo, Quaglia, G. (2018). Hybrid evaluation approaches for urban regeneration processes of landfills and industrial sites: the case of the Kwun Tong area in Hong Kong. Land Use Policy.


3. Cheng, Z. King, S. P. Smyth, R. Wang, H. (2016). Housing property rights and subjective wellbeing in urban China. European Journal of Political Economy, No. 45:160–174.


4. Chiu, S. Y. (2014). the arts and creative transformation of Dihua Street Urban Regeneration Stations in Taipei City: Whose culture? Whose city? Research in Arts Education, 28: 65–98.


5. Chiu, Y. Lee, M.Wang, j. (2019). Culture-led urban regeneration strategy: An evaluation of the management strategies and performance of urban regeneration stations in Taipei City, Habitat International.


6. Dionisio, M.R. Kingham, S. Banwell, K. (2015). The potential of geospatial tools for enhancing community engagement in the post-disaster reconstruction of Christ church. In: New Zealand International Conference on Sustainable Design.


7. Durdurana, S.S. and Temiza, F. (2015). Creating 3D modelling in urban regeneration projects: The case of Mamak, Ankara, World Multidisciplinary Earth Sciences.


8. Elias Qanzu’a, N. (2013), Promoting Sustainable Urban Regeneration in the Palestinian Traditional Quarters – Case study of Birzeit.


9. Evans, J. P. (2012). Sustainable regeneration. In H. Lovell, M. Elsenga, & S. Smith (Eds.), International encyclopaedia of housing and home. Elsevier


10. Glackin, S. (2013). redeveloping the greyfields with ENVISION using participatory support systems to reduce urban sprawl in Australia. Eur. J. Geogr, 3: 6–22.


11. Glackin, S. Rita Dionisio, M. (2016). Deep engagement’ and urban regeneration: tea, trust, and the quest for co-design at precinct scale. Land Use Policy.


12. Greenwood, D., & Newman, P (2010). Markets, Large Projects and Sustainable Development: Traditional and New Planning in the Thames Gateway, Urban Studies, 47(1): 105-119


13. Moura, M. H., & Teixeira, J. C (2010). Managing Stakeholders Conflicts: Construction Stakeholder, First published.


14. Hataminejad, H. Abdali, Y. Allah Gholipour, S. (2018). Assessing the Structural Vulnerability of Urban Distressed Areas against Hazards with Passive Defense approach Case Study: Central Worn Texture of Ahvaz, Scientific-Research Quarterly, 26(104): 159-172. (in persian)


15. Hussein, M. (2015). Urban Regeneration and the Transformation of the Urban Waterfront, A Case Study of Liverpool Waterfront Regeneration. Department of Architecture and Built Environment Faculty of Engineering. Thesis submitted to the University of Nottingham for thedegree of Doctor of Philosophy


16. Kamrowska-Zaluska, D. (2016). Participatory Budgeting in Poland – Missing Link in Urban Regeneration Process. World Multidisciplinary Civil Engineering-Architecture.


17. Korkmaz, C. Balaban, O. (2019). Sustainability of urban regeneration in Turkey: Assessing the performance of the North Ankara Urban Regeneration Project.


18. Kriese, U. Scholz, R. (2011). The Positioning of Sustainability within Residential Property Marketing. Urban Studies, 48(7): 1503-1527.


19. La Rosa, D. La Rosa, R. Barbarossa, L. Barbarossa, P. (2016(. Assessing spatial benefits of urban regeneration programs in a highly vulnerable urban context: A case study in Catania, Italy. Landscape and Urban Planning.


20. Lai, Y. Peng, Y. Li, B.  Lin, Y. (2014). Industrial land development in urban villages in China: A property rights perspective. Habitat International, 41:185–194.


21. Lak, A. Hakimian. (2019). Collective memory and urban regeneration in urban spaces: Reproducing memories in Baharestan Square, city of Tehran, Iran Azadeh Lak, Pantea Hakimian. City, Culture and Society.


22. Lee, S. S. Webster, C. J. Melián, G. Calzada, G. & Carr, R. (2013). A property rights analysis of urban planning in Spain and UK. European Planning, 21(10):­1475–1490.


23. Martinović, A. Ifko, S. (2018). Industrial heritage as a catalyst for urban regeneration in post-conflict cities Case study: Mostar, Bosnia and Herzegovina. Cities.


24. Mateo, C. Cunat, A. (2015), Guide of strategies for urban regeneration: A design-support tool for the Spanish context. Ecological Indicators,.64:­194–202.


25. McCallum, D (2007), Regeneration and the Historic Environment”. In D. McCallum, & M. (. Forsyth (Ed.), Understanding Historic Building Conservation, publishing


26. Nassiri Henda Khale, E. Salarinia, M. (2017), Analysis of factors related tissue regeneration Urban Area 20 District 17 of Tehran Case Study, Geographical Journal, 14(55): 135-148. (in persian)


27. Newton, P., Newman, P., Glackin S ( 2012), Greening the Greyfields: Unlocking the Redevelopment Potential of the Middle Suburbs in Australian Cities. International Conference on Urban Planning and Regional Development. Venice.


28. Nicole Kohon, J. (2015),­ Building Social Sustainability from the Ground Up: The Contested Social Dimension of Sustainability in Neighborhood-Scale Urban Regeneration in Portland, Copenhagen, and Nagoya. A dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in Urban Studies. Portland State University.


29. Noring, L. (2019), Public Asset Corporation: A new vehicle for urban regeneration and infrastructure finance. Cities, 88:125–135.


30. Oppio, A. Buffoli, M. Dell’Ovo, M.Capolongo, S. (2016), Addressing decisions about new hospitals’ siting: a multidimensional evaluation approach. Sanita, 52(1): 78–87


31. Parkinson, M (2005), Urban Policy in Europe: Where Have Been and where is We Going? Austrian Federal Ministry of Education, Science & Culture, Austria.


32. Sarvar, H. (2019), identification worn-out urban textures Based on the physical parameters Case Study, Journal sustainable city,12(1): 1-122. (in persian)


33. Sarvar, R. Akbari, M. Musavi, Ch. Bustan Ahmadi, V. (2018), Ranking the components of sustainable development towards restoring old bone (Case Study: Jolfa district of Isfahan), territory, 15(57): 89-104. (in persian)


34. Şimşek, S (2010), Mülkiyet hakkının kapsamı, sınırlandırma nedenleri̇ ve şartları açısından İnsan Hakları Sözleşmesi: Karşılaştırmalı Bi ̇ ṙ analiz –I, 91:181–


35. Statistical Center of Iran. (2016), Zanjan Statistics. (in persian)


36. Sun, B. (2015), Public  Participation  in  the  Urban   Regeneration  Process: a comparative  study  between   China  and  the  UK, Thesis submitted in accordance with the requirements of the University of Liverpool.


37. Sykes, H. Roberts, P. (2008), Urban Regeneration: A Handbook, SAGE Publications.


38. Tavakoli Zaniani, M. (2018), Revival of Shahrekord’s Old Tissue – Case Study: Designing the House of Youth with Approach to an infill Development in the Four Factory Neighborhood, MSc Thesis In Architecture Engineering, Faculty of Architecture and Art Department, University of Kashan. (in persian)


39. The Guardian. (2018), The 100 million city. https://www.theguardian.com/cities/2015/ nov/23/cities-in-numbers- how-patterns-of-urban-growth-change-the-world


40. Turok, I. (2005), Cities, competition and competitiveness: Identifying new connections, Cohesion and Governance. Palgrave Macmillan.


41. Wang, H. Shen, Q. Tang, B.S. Lu, C. Peng, Y. Tang, L. ( 2014), A framework of decision-making factors and supporting information for facilitating sustainable site planning in urban renewal projects. Cities, 40: 44-55


42. Zheng, H. W. Shen, G.Q. Wang, H. (2014), A review of recent studies on sustainable urban renewal, Hong Kong: Habitat International.