تبیین راهبردهای تاب‌آوری در بافتهای فرسوده شهری(نمونه موردی: بافت فرسوده شهرکرج)

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

مهسا اسدی عزیزآبادی ¹ , کرامت الله زیاری ² , محسن وطن خواهی ³

1 - گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2 - استاد مدعو، گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
3 - استادیار، گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

تاريخ الإرسال : 02 الثلاثاء , صفر, 1441 تاريخ التأكيد : 23 الإثنين , جمادى الثانية, 1441 تاريخ الإصدار : 26 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1441

الکلمات المفتاحية: بافت فرسوده, تاب آوری, راهبرد, شهرکرج,

ملخص المقالة :

        هدف اصلی این پژوهش دست یابی به راهبردهای بازآفرینی پایدار بر اساس ابعاد تاب آوری در شهر کرج می باشد. این پژوهش توصیفی-تحلیلی و کاربردی است که جمع آوری داده ها با مطالعات کتابخانه ای- اسنادی، بررسی های پیمایشی و مصاحبه با مدیران و مسئولین شهری صورت گرفته شده است. به منظور تحلیل داده ها از تکنیک SWOTET، مدل ویکور فازی و تاپسیس فازی استفاده شده است. نتایج پژوهش  حاکی از آن است که وجود اراضی مستعد کشاورزی درون محدوده کالبدی شهر و پیرامون، موقعیت مناسب نسبت به بزرگراه تهران_ قزوین و در حال انجام بودن مطالعات طرح های بازآفرینی از جمله فرصت های موجود در بافت فرسوده شهر کرج می باشد. از سوی دیگر نبود امکانات مناسب اجرایی نمودن شورایاری در سطح کل محلات، علنی و شفاف نبودن مراحل اجرایی طرح‌های تهیه‌شده برای شهروندان و پایین بودن سطح بهداشت و کمبود امکانات خدماتی سه عامل تهدیدزای مهم برای بافت فرسوده شهر کرج به شمار می روند که بر اساس آن چشم انداز بازآفرینی بافت فرسوده شهر کرج بر اساس ابعاد تاب آوری بدین شرح تدوین شده است. باید بافت فرسوده شهر کرج بافتی با ساختار منسجم و ایمن که دارای زیرساخت، تأسیسات و تجهیزات شهری پایدار و تاب آور که دارای اجتماعات محلی پایدار و تاب‌آور با کارکردها و عملکردهای اقتصادی پویا به‌منظور مقابله و مواجهه با هرگونه بحران و مخاطره باشد. از جمله راهبردهای بر اساس مطالعات صورت گرفته شده نیز می­توان به اصلاح ساختار دسترسی‌ها در محلات بر اساس رعایت سلسله‌مراتب راه‌ها به‌منظور ارائه خدمات‌رسانی در زمان بحران و مخاطره، ایمنی تأسیسات و تجهیزات شهری، مقاوم‌سازی تأسیسات و تجهیزات شهری، امکان‌سنجی دقیق نحوه مشارکت ساکنین در راستای اجرای برنامه‌های بازآفرینی و مدیریت بحران، مشخص کردن مسئولیت‌های مدیران شهری بر اساس برنامه‌های جامع مدیریت سوانح طبیعی، ایجاد بستر قانونی مناسب جهت مشارکت مردم در طرح‌ها و برنامه‌های بازآفرینی در جهت ارتقا تاب‌آوری اشاره نمود.

المصادر:

1. Akinsete, E. (2012) Approaches to regeneration and sustainable development: a study of impact assessment and evaluation in the Northwest of England. PhD thesis, University of Bolton.


2. Afacan, Y. (2015). Resident satisfaction for sustainable urban regeneration. Municipal Engineer: 1-15.


3. Ayling, J. (2009). Criminal organizations and resilience. International Journal of Law, Crime and Justice, 37:182-196.


4. Bemaniyan, M. R. Rezaei R. Hadi Rezaei, M. (2012). Evaluating Economic Properties in Identifying Urban Poverty Spaces Using Delphi and AHP Techniques (Case Study: Kashmar City). Urban Management Journal. 9 (27): 153-166.


5. Crisp, R. Green, A. May-Gillings, M. Tallon, A. (2009) Urban Regeneration in the UK. London: Taylor & Francis.


6. Drobniak, A. (2012). The Urban Resilience - Economic Perspective. Journal of Economics & Management / University of Economics in Katowice . 10: 5-20.


7. Daneshpour, Z. (2004), Principles in Investigating and Analyzing the Quality of Urban Buildings and Environment, Shahid Beheshti University.


8. Kirbyshire, A.  Wilkinson, E.  Le Masson, V. Batra, P. (2017). Mass displacement and the challenge for urban resilience. Working and discussion papers. Overseas Development Institute.


9. Kärrholm, M. Nylund, K. Fuente, P. (2014). Spatial resilience and urban planning: Addressing the interdependence of urban retail areas, Cities, London, England, 36:121-130


10. Lucini, B. (2013). Social capital and sociological resilience in megacities context,
    Catholic University of Sacred Heart, Milan, Italy. International Journal of Disaster
    Resilience in the Built Environment, 4(1), 58-71.


11. Mitchell, T.(2003). An Operational Framework for Mainstreaming Disaster Risk Reduction. Benfield Hazard Research Center.


12. Meerow, S. Newell, J.P. Stults, M.(2016). Defining urban resilience: A review. Landscape and Urban Planning .147, 38–49.


13. Marius, K. Venkatasubramanian. G. (2017). Exploring Urban Economic Resilience: The Case of a Leather Industrial Cluster in Tamil Nadu. USR 3330 “Savoirs et Mondes Indiens” Working Papers Series - 9; SUBURBIN Papers Series - 3. 29 pages.


14. McManus, S., Seville, E. Vargo, J., Brunsdon, D. (2008). Facilitated Process for Improving Organizational Resilience.Natural Hazards Review, 9(2): 81-90.


15. Mohammadi, Shafaghi, Nouri-Jamal, Sirous, Mohammad (2014). Spatial-Physical Structure Analysis of Urban Decay Texture with Renovation and Improvement Approach (Case Study: Decayed Texture of Dome Dome). Journal of Spatial Planning Geography, 4 (2): 105-128.


16. Pontrandolfi, P. Manganelli, B. (2018). Urban Regeneration for a Sustainable and Resilient City: An Experimentation in Matera. Springer International Publishing AG, part of Springer.


17. Rehabilitation plan for the worn out tissue of Karaj.Khoudavand-consultants. 2014.


18. Rosemary D.F. Bromley, Andrew R. Tallon, Colin j. Thomas, (2005), City center regeneration through residential development: Contributing to sustainability, Urban Studies, Vol 42, No 13.


19. RUSZCZYK, H, A. (2017).The everyday and events: Understanding risk perceptions and resilience in urban Nepal, Durham theses, Durham University.


20. Shahkarami, N. (2016). Prioritize of Intervention Zones in Central Deteriorated Fabrics of Arak City According to Functional, socio-Economic and Environmental Indicators. The Scientific Journal of NAZAR research center (NRC) for Art, Architecture & Urbanism.13 (39): 65-74.


21. Schipper, L. Langston, L. (2015). A comparative overview of resilience measurement frameworks: analyzing indicators and approaches.


22. Tallon, A. (2010). Urban regeneration in the UK. Taylor & Francis e-Library.


23. Mohebifar, A. Sobhiyah, M.H. Rafieyan, M. Yeganeh, Y.H. Elahi, Sh.(2017). Governance of distressed areas regeneration program of Tehran with network approach. The Scientific Journal of NAZAR research center (NRC) for Art, Architecture & Urbanism.14, 53: 5-14.


24. Tyler, P. Warnock, C. Provins, A. Wells, P. Brennan, A. Cole, I. Gilbertson, J. Gore, T. -


25. Roberts, P. (2017). The evolution, definition and purpose of urban regeneration. In P. Roberts. Sykes & R. Granger (Eds.), urban regeneration, London: SAGE Publications


26. Vilaplana, B. (1998). Partnerships and networks as new mechanisms towards sustainable urban regeneration. University College, London, Development Planning Unit.


27. Vickery, J. (2007). The Emergence of Culture-led Regeneration: A policy concept and its discontents. Research Papers No 9. Centre for Cultural Policy Studies, University of Warwick.