تبیین نقش نماهای شهری در ایجاد دلبستگی به مکان در بین شهروندان (نمونه موردی: نماهای مسکونی شهر تهران)
الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری
آناهیتا ظریفپور لنگرودی
1
(دانشجوی دکتری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.)
فریبا البرزی
2
(استادیار معماری، گروه معماری ،دانشکده معماری وشهرسازی ،واحد قزوین ،دانشگاه آزاد اسلامی ،قزوین ،ایران.)
جمال الدین سهیلی
3
(استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.)
الکلمات المفتاحية: شهر تهران, تعامل فرد و بنا, نما, دلبستگی به مکان, ساختمان مسکونی,
ملخص المقالة :
این پژوهش به بررسی نماهای مسکونی منتخب مسابقات معماری و تبیین نقش نما در ایجاد دلبستگی به مکان در بین شهروندان تهران میپردازد. هدف اصلی تحقیق، بررسی و شناسایی عناصر نما با تأکید بر معانی و ادراکات ذهنی شهروندان و نقش نما در ایجاد دلبستگی به مکان میباشد. تحقیق از نوع کاربردی است و جهت ارزیابی مؤلفههای تدوینشده در مدل مفهومی از ترکیب روشهای پژوهش پیمایشی و روش توصیفی تحلیلی (تحلیل محتوا) استفاده شده است. نتایج تحلیلهای کمی و کیفی نمایانگر آن است که نماهای ساختمانی را میتوان در قالب ابعاد کالبدی (بتا:322/0)، ادراکی-احساسی (بتا: 284/0) و عملکردی- فعالیتی (بتا: 217/0) بررسی نمود. همچنین، عامل کالبدی با ضریب بتا 322/0 مهمترین اثرگذاری را بر احساس دلبستگی به مکان ایفا میکند. مبتنی بر یافتههای آزمون فریدمن مؤلفههای نوع مصالح با میانگین رتبه 98/16، رنگ نما با میانگین رتبه 88/16، هماهنگی با ابعاد بومی و زمینهای 64/16، وجود سطوح پر و خالی 28/16 مهمترین معیارهای کالبدی، تعامل با بنا با میانگین رتبه 63/16 و تناسب فرم و عملکرد 76/15 و مشارکت مردم 55/15 در مکان مهمترین عوامل عملکردی- فعالیتی و خاطرهانگیزی بنا با میانگین رتبه 60/16 و دلبستگی به بنا 28/16 و تجارب و انباشت ذهنی 13/15 دارای بالاترین میانگین رتبه در عامل ادراکی- احساسی در بین شهروندان مورد مطالعه میباشند.
_||_