ارزیابی و سنجش شاخص‌های پایداری اجتماعی و نقش آن در رضایتمندی ساکنین شهر نورآباد با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

کامران دولتیاریان ¹ (دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران)
رسول حیدری سورشجانی ² (استادیار گروه جغرافیا و اکوتوریست، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران)
محسن شاطریان ³ (استاد گروه جغرافیا و اکوتوریست، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران)

تاريخ الإرسال : 04 الثلاثاء , شعبان, 1440 تاريخ التأكيد : 21 الأحد , صفر, 1441 تاريخ الإصدار : 05 الخميس , ربيع الأول, 1442

الکلمات المفتاحية: پایداری اجتماعی, توسعه پایدار, مدل‌سازی معادلات ساختاری, شهر نورآباد,

ملخص المقالة :

         پایداری اجتماعی شهری درگرو تأمین رفاه نسبی، مشارکت شهروندان، تحقق عدالت اجتماعی، امنیت و افزایش بینش اجتماعی برای همه اعضای جامعه است؛ که دست‌یابی به آن از آرمان­های مدیریت شهری است. هدف این پژوهش ارزیابی شاخص‌های پایداری اجتماعی و بررسی نقش این متغیر در رضایت‌مندی از زندگی در محلات شهر نورآباد است. حجم نمونه با بهره‌گیری از فرمول کوکران 382 برآورد و پایایی ابزار تحقیق با استفاده از آلفای کرونباخ به مقدار 897/0 محاسبه شد که نشان‌دهنده مطلوبیت ابزار پژوهش است. برای تجزیه ‌و تحلیل توصیفی و استنباطی داده‌ها از آزمون آماری T-Test و جهت تبیین و مدل‌سازی اثرات نیز از مدل‌سازی معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزار های SPSS و AMOS استفاده گردید. در ابتدا وضعیت پایداری اجتماعی با آزمون T تک نمونه‌ای بررسی گشت که نتایج حاصل از این آزمون حاکی از آن است که وضعیت اکثر شاخص‌های پایداری اجتماعی در محدوده موردمطالعه در وضعیت قابل‌قبولی قرار ندارند و تمامی شاخص‌ها با میانگین 63/2 پایین‌تر از حد متوسط­اند. تحلیل یافته‌های منتج از مدل‌سازی معادلات ساختاری بیانگر این نکته است که از بین شاخص‌های مورد سنجش پایداری اجتماعی عامل پیاده­مداری و سرزندگی شهری بیشترین بار عاملی را با وزن عاملی 78 /0 (با سطح معناداری بیش از 95/0) را دارا می‌باشد. درنهایت مشخص شد که بین پایداری اجتماعی و رضایت‌مندی ساکنین از محلات رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.
 

المصادر:

1. Boshagh Mohammad Reza, Seidai Sayed Eskandar, Jamini Davood, (2012) Social Housing Sustainability Analysis in Rural Areas, A Case Study of Azna Villages, Journal of Regional Planning, 2(5), pp:11-1.(In Persian)


2. Bramley, G., Dempsey, N., Power, S., Brown, C., & Watkins, D. (2009). Social sustainability and urban form: evidence from five British cities. Environment and planning A, 41(9),pp: 2125-2142.


3. Cicognani, E., Pirini, C., Keyes, C., Joshanloo, M., Rostami, R., & Nosratabadi, M. (2008). Social Participation ,Sense of Community and Social Being :A study on American Italian and Iranian University Student. Soc Indic. Res, (98),pp: 97-112.


4. Colby, A., Beaumont, E., Ehrlich, T., & Stephens, J. (2003). Educating citizens: Preparing America's undergraduates for lives of moral and civic responsibility (Vol. 6). John Wiley & Sons.


5. Cook, K. S. (2001). Trust in Society. New York: Russell Sage.


6. Dempsey, N. Bramley, G,Power, S. Brown, C. (2011). The Social dimension of Sustainable development: Defining Urban social Sustainability, Sustainable development,19(5),PP: 289


7. DFID (2002),Indicators for Socially Sustainable Development. http://livelihood. org/info/docs/wssd wssdindbr. Pdf.


8. Egger, S. (2006). Determining a sustainable city model. Environmental Modelling & Software, 21(9),pp: 1235-1246.


9. Fanni, Zohreh, Al-Boghbish, Davood (2018) Neighborhood Management and Social Sustainability of Urban Life, Case Study of Velenjak Neighborhood, Area One, Tehran Sociological Studies, 8(25), pp: 62-43. (In Persian)


10. Feng, L., Xusheng, L., & DAN, H. (2009). Measurement indicators and an evaluation approach for assessing urban sustainable development: A case study for China's Jining City.


11. Gates, R., & Lee, M. (2005). Definition of Social Sustainability. Director of Social Planning, in Consultation with the Manager of the Sustainability Group: Policy Report and Social Development to Vancouver City Council,pp: 1-6.


12. Glasson, J., & Wood, G. (2009). Urban regeneration and impact assessment for social sustainability. Impact Assessment and Project Appraisal, 27(4),pp: 283-290.


13. GTZ (2004).,Chance for Socially sustainable Development ,Programme Office for Development ,Programme Office for Social and Ecological Standards.


14. Gundelach, B. , Freitag, M. )2014(. Neighborhood diversity and social trust: an empirical analysis interethnic contact and group-specific effects. Urban Studies Journal, Vol. 51(6),pp: 1236-1256.


15. Hadi Zadeh Zargar, Sadegh, Nastaran, Mihan, Ghasemi, Vahid (2013) Evaluation of Social Sustainability Indicators Using Network Analysis Process, Journal of Applied Sociology, 2(3), pp: 173-155. (In Persian)


16. Hosseini, Seyyed Hadi, Karimzadeh, Hossein, Mireh Mohammad (2011) Analysis of Sustainability Level of Development in Sabzevar, Geographical Studies of Arid Regions, 2(6), pp: 15-32. (In Persian)


17. Hutchins, M.J. and J.W, Sutherland. (2008). An exploration of measures of social sustainability and their application to supply chain decisions, Journal of Cleaner Production, 16 (3),pp: 1688–1698.


18. Jahanbakhsh, Esmaeil, Haghighian Mansour, Rakei Bonab, Neda (2018) Sociological Explanation of Social Sustainability in Tabriz Neighborhoods, Journal of Urban Research and Planning, 8(31), pp: 63-82. (In Persian)


19. Jomehpour, Mohammad, Mokhlesian Sepideh (2015) The Level of Neighborhood Sustainability and its Relationship with Social Development in Nazi-Abad, Tehran, Human Geography Research, 49(2) pp: 425-411. (In Persian)


20. Khoshfar, Gholamreza, Bargahi Reza, Karami, Shahab, (2014) Social Capital and Urban Sustainability, Case Study of Gorgan, Journal of Urban Studies, 8(1), pp: 20-3. (In Persian)


21. Landorf, C. (2011). Evaluating social sustainability in historic urban environments. International Journal of Heritage Studies, 17(5),pp: 463-477. http://dx.doi.org/10.1080/13527258.2011.563788.


22. Martakakita. M Broberg, A. Haybatollahi, H(2015).context-sensitive study of the social sustainability of Urban settings. Envirnment and planning,47.pp:1-24.


23. McKenzie, S. (2004). Social Sustainability: Towards some Definitions. The Journal of Hawke Research Institute, (27), 23. Ecological Economics 48:pp: 369-384.


24. Milligan, M. J. (1998). 'Interactional past and potential: the social construction of place attachment', Symbolic Interaction, 21:1, pp: 1-33.


25. Moffat. I. Hanley. N. Wilson. M. D. (2001). Measur ing and modeling sustainable Development Taylor&Francis Press,London,first eddition,305 pages


26. Ogbazi.J.U(2013) ,Alternative Planning approaches and the sustainable cities programme in Nigeria,Habitat International.N 40,pp: 109-118.


27. Roca-Puig, V. (2019). The circular path of social sustainability: An empirical analysis. Journal of cleaner production, 212, pp: 916-924.


28. Safari, Ali Akbari, Masoud, Jamini, Davood (2015) Spatial Distribution of Social Sustainability Indicators in Rural Settlements of West Iran, Case Study, Oramanat Zone of Kermanshah Province, Regional Planning Quarterly, 6( 24),  pp:141-152. (In Persian)


29. Sarai, Mohammad Hossein, rousta, Mojtaba, Asadi, Amir, (2013) Social Sustainability Assessment in Jahrom Neighborhoods, Zagros Journal of Geography and Landscape Planning, 5(15), pp: 15-1. (In Persian)


30. Shakoui, Hossein, (2003), New Perspectives on Urban Geography, Tehran: Position Publications. (In Persian)


31. Shiae, Esmaeil, Daneshpour, Seyed Abdollahadi, Rousta, Maryam (2014) Modeling Spatial Indicators of Social Sustainability Using Delphi Method and Shannon Technique, Arman Shahr Architecture and Urban Development,2(19), pp: 129-119. (In Persian)


32. Sklair. L and Miller. D. (2010). Capitalist globalization, corporate social responsibility and social policy Critical Social Policy , pp:180-390.


33. Stedman, R. C. (2003), 'Is it really a social construction? The contribution of physical environment to Sense of place', Society and Natural Resources, 16, pp: 671-685.


34. Teymouri, Iraj, Rahmatollah, Farhoudi, Rahnemaei, Mohammad Taghi, Gharakhloo, Mehdi (2012) Assessment of Social Sustainability Using Fuzzy Logic, Case Study of Tehran, Geography (Quarterly Journal of Iranian Geography Association), 10(35),pp: 19-19.


35. United Nations. (2014). Building a more sustainable world through education. http://www. doe. ir/.


36. Vallance, S., Perkins, H. C., & Dixon, J. E. (2011). What is social sustainability? A clarification of concepts. Geoforum, 42(3),pp: 342-348.


37. Weingaertner, C., & Moberg, Å. (2014). Exploring social sustainability: Learning from perspectives on urban development and companies and products. Sustainable Development, 22(2),pp: 122-133.


38. Williams, Katie, et al. (2001). Achieving Sustainable urban form” , E &FN Spon, Form: Evidence from Five British Cities, Environment and Planning, A, (41), pp: 21-25.


39. Yu, X. J., & Ng, C. N. (2007). Spatial and temporal dynamics of urban sprawl along two urban–rural transects: A case study of Guangzhou, China. Landscape and Urban Planning, 79(1),pp: 96-109.


40. Zellner. Moira & et al, (2008). A new framework for urban sustainability assessment: Linking complexity, information and policy ,computers, Enviroment and urban systems, article in press, pp: 1-9.