ظرفیت های مشارکت شهروندان تهرانی در توسعه شهری با تاکید بر هوشمندسازی فرایندها

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

سعید خانپور ¹ ( دانشجوی دکتری، گروه شهرسازی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )
حسین ذبیحی ² ( دانشیار، گروه شهرسازی، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )
سید علی نوری ³ ( گروه معماری، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )

تاريخ الإرسال : 13 الإثنين , رجب, 1443 تاريخ التأكيد : 19 السبت , ذو القعدة, 1443 تاريخ الإصدار : 13 الثلاثاء , ذو القعدة, 1445

الکلمات المفتاحية: مشارکت, شهروندان, شهر تهران, شهرهای هوشمند,

ملخص المقالة :

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش هوشمندسازی فضاهای شهری بر روی مشارکت شهروندی در ایران و به خصوص در کلانشهر تهران بود. شهرهای هوشمند، شهرهایی است که از شبکه اینترنت و وب برای ارائه خدمات متنوع و جامع به شهروندان در زمینه‌های مختلف بیشترین استفاده را می‌کنند. ایجاد چنین شهری تأثیرات بسیاری را در زمینه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به دنبال خواهد داشت. انتظار می رود با هوشمند شدن شهرها، مشارکت شهروندان در امور شهرسازی و مدیریت شهری ارتقاء یابد. بررسی تاثیر هوشمندسازی شهری بر مشارکت دارای اهمیت بسزایی است زیرا مفهوم مشارکت در همه جای دنیا بعنوان مفهوم پایه ای در ادبیات شهرسازی مطرح است. این موضوع در کلانشهرهای کشورهای درحال توسعه مانند ایران که تحولات اجتماعی همچون مشارکت شهروندی را به سرعت طی می کنند حائز اهمیت است. بویژه در شهری چون تهران که میزان مشارکت تا نقطه مطلوب، فاصله زیادی دارد. مسأله آن است که هوشمندسازی شهرها بر روی مشارکت چه تأثیری دارد و آینده مشارکت شهروندان در شهرهای هوشمند و پویا، چگونه خواهد بود؟ پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی، ضمن استفاده از روش ها و ابزارهای مطالعاات اسنادی در بخش مبانی نظری و پیشنه های پژوهشی و سپس بر پایه راهبرد پیمایش (پرسشنامه شهروندان به تعداد385 نفر در تهران)، سعی نمود نسبت به گردآوری داده ها و سپس تجزیه و تحلیل آنها (با نرم افزار SPSS) اقدام نماید. نتایج نشان دهنده تأیید گزاره های پژوهش است، زیرا نمره گزاره ها از حداقل قابل قبول (3.1) بالاتر و انحراف معیار نیز تقریبا در همه موارد، زیر 1 بوده است. همچنین آزمون تی تک نمونه ای با توجه به سطح معنی داری (sig) زیر 0.05 نشان از تأیید گزاره ها داشت.

المصادر:

1. Abdelkarim, S. B., Ahmad, A. M., Ferwati, S., & Naji, K. (2023). Urban Facility Management Improving Livability through Smart Public Spaces in Smart Sustainable Cities. Sustainability (Switzerland), 15(23). https://doi.org/10.3390/su152316257


2. Afzali, M., Modiri, M., & Farhoudi, A. (2018). Prioritization of indicators in the process of smartening cities (Case study: Kerman city). Journal of Urban Research and Planning, 9(35), 21–30.


3. Albino, V., Berardi, U., & Dangelico, R. M. (2015). Smart cities: Definitions, dimensions, performance, and initiatives. Journal of Urban Technology, 22(1). https://doi.org/10.1080/10630732.2014.942092


4. Ameli, S. R. (2055). Dual spatialization of the city: a virtual city is a fundamental necessity for metropolises. Quarterly Journal of Cultural Studies and Communication, 2 and 3, 119–125.


5. Ataeifar, A., & Ataeifar, V. (2014). Investigating the role of e-city in sustainable urban development, using the SWOT method. Shahrnegar Bimonthly.


6. e Andrés Cadena, Devillard, S., Dobbs, R., Elmasry, T., George, K., Gupta, R., Eric Hazan, E. L., Leke, A., Nyquist, S., Pinkus, G., Smit, S., & Tonby, O. (2018). Smart Cities: Digital Solutions for a More Livable Future. McKinsey & Company, June.


7. e city. (2002). Building an Information and Technology Vision for Toronto.


8. Ghazanfarpour, H., Yaser, S. G., & Hassanzadeh, M. (2016). The evaluation of E-city indicators in the direction of sustainable urban development from the perspective of urban managers. Spatial Planning (Geography), 6(4), 1–18.


9. Ghorbani, A., Sarmast, B., & Mehdipour, F. (2016). The study of E-municipality infrastructure in Tabriz metropolis. Quarterly Journal of Management of Government Organizations, 4(2).


10. Habibi, K., & Senshenas, Z. (2009). The role and importance of information and communication technology in sustainable urban development. Proceedings of the Second Electronic City Conference.


11. Haughton, G., & Hunter, C. (2004). Sustainable Cities. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203645567


12. Jalali, A. A. (2010). Electronic City (Third Edit). University of Science and Technology Publications.


13. Keyes, L. M., & Benavides, A. D. (2021). Creating livable communities. In Sustainable Community Health: Systems and Practices in Diverse Settings. https://doi.org/10.1007/978-3-030-59687-3_3


14. Kia, A. A., & Selseleh, M. (2007). Obstacles and Strategies for Establishing an Electronic City in Iran from the Perspective of Communication and Information Technology Experts. The First International Conference on Electronic City.


15. Mohseni Namaghi, H. (2004). Application of new technologies and intelligent transportation in reducing traffic. National Fuel Consumption Optimization Organization. Regional Science and Technology Information Center. www.srlst.com


16. Morel, H. (2023). A law for milongas: social participation, cultural heritage and public policies. Revista de Antropologia Social, 32(1). https://doi.org/10.5209/raso.81075


17. Nazarian Azad, S. (2009). The role of information technology in urban planning. Second International Electronic City Conference.


18. Odendaal, N. (2003). Information and communication technology and local governance: Understanding the difference between cities in developed and emerging economies. Computers, Environment and Urban Systems, 27(6). https://doi.org/10.1016/S0198-9715(03)00016-4


19. Poorahmad, Ahmad Mohammadpour, Saber Buchani, M. H. (2010). A study of the concept of citizen participation in e-city affairs. Human Geography, 2(4), 105–117.


20. Rahnama, M. rahim, & Abbaszadeh, G. (2008). Principles, Foundations and Models of Measuring the Physical Form of the City (First edit). Mashhad University Jihad Publication.


21. Reddick, C. G. (2005). Citizen interaction with e-government: From the streets to servers? Government Information Quarterly, 22(1). https://doi.org/10.1016/j.giq.2004.10.003


22. Sakaran, O. (2009). Research Methods in Management (M. S. and M. Shirazi (trans.)). Higher Institute of Planning Management Training and Research.


23. Thaeri Tusi, A., & Ajilian Mumtaz, S. (2013). The study of smart city as a new way to solve urban problems. The First National Conference on Geography, Urban Planning and Sustainable Development.


24. Yavar, B. (2009). Introduction to Accident Command System in Crisis Management. Chabahar International University Press.


25. Ziari, K., Mehdi, A., & Mahdian Bahnemiri, M. (2013). Electronic urban management; A new step in achieving urban sustainability; Investigating the situation of e-municipality in metropolises (case study of Qom city). Quarterly Journal of Economics and Urban Management, 3.