تحقق مفهوم قرآنی و روایی حقوق در شهرسازی و طراحی مسکن

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

حامد حیاتی ¹ (مدرس گروه معماری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.)
علی رضا زارع ² (دانشجوی دکترای شهرسازی، عضو باشگاه پژوهشگران ونخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز-ایران)
احمد امین پور ³ (دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.)
رامین مدنی ⁴ (استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.)

تاريخ الإرسال : 19 السبت , ربيع الثاني, 1439 تاريخ التأكيد : 01 السبت , جمادى الثانية, 1439 تاريخ الإصدار : 04 الأحد , جمادى الأولى, 1439

الکلمات المفتاحية: مسکن, حق, حقوق, شهرسازی, معماری اسلامی, آیات و روایات,

ملخص المقالة :

دین اسلام دینی فراگیر و جامع در تمام عرصه­ها محسوب می­شود که هدف آن سعادت بشر و هدایت او در مسیر کمال می­باشد. مکتب اسلام دینی است که مسائل مادی بشر را با معنویات پیوند زده و هیچگاه این دو مقوله را از همدیگر جدا ندانسته است. قرآن مهمترین منبع استنباط احکام به شمار می­رود و احکام موضوعات جدید با بهره­گیری از عمومات و اطلاقات آیات قابل استنباط است و احادیث مربوط، مصادیقی از آنها را ذکر کرده­اند و آنها را تخصیص نزده و مقید نساخته­اند. در مقاله حاضر با رجوع به قرآن و روایات، تجلّی اصل «لاضرر و لاضرار» به عنوان مهم­ترین اصل حقوق، در معماری مسکونی و شهری، بررسی شده است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش روش تحلیل محتوای کیفی است و تحلیل­های مربوط به بناها با روش استدلال منطقی صورت گرفته است. در جمع­آوری اطلاعات از اسناد و متون تاریخی، منابع کتابخانه­ای و اینترنتی استفاده شده است. در این مقاله به منظور بررسی اصول حقوقی همچون لاضرر و لاضرار در معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی، نمونه­هایی از خانه­ها و بافت­های سنّتی به روش نمونه­گیری هدف­مند انتخاب شده­اند. نتایج حاصل بیان کنندۀ این موضوع است که این اصل به عنوان مهم­ترین اصل مرتبط با حقوق، در تمامی ابعاد معماری خانه­های ایرانی- اسلامی تأثیر گذاشته است. این تأثیرات برگرفته از مفهوم حقوق اسلامی است که شامل رعایت حقوق همسایگی، حقوق زن، حقوق والدین و فرزندان، حقوق مهمان و حق ساخت و ساز در معماری بناها در نظر گرفته شده است. اصول دیگری چون مسأله حریم خصوصی و عمومی و محرمیّت احترام به دیگر افراد نظیر همسایگان و عابران، رعایت حق شفعه، احترام به حقوق همسایگان در استفاده از منابع عمومی نظیر آب، نور آفتاب و ...، رعایت پاکیزگی و عدم آسیب رساندن به همسایگان و دیگر افراد از نظر بصری، صوتی و... همگی جزو اصولی هستند که در فقه اسلامی رعایت آن ضروری است و تمام این مسائل در شهر و خانه­های ایرانی- اسلامی رعایت شده است.

المصادر:

قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، انتشارات دارالقران کریم، تهران 1376.

الفیروز آبادی، محمد بن یعقوب، القاموس­المحیط، موسسه الرساله، بی­تا، بیروت.

اللیثی الواسطی، علی بن محمد، (1376)، عیون الحکم و الواعظ، دارالحدیث.

امامی، سید حسن، حقوق مانی، ج 1، ص 135; و ج 4، ص 4 .

امین­پور احمد، حیاتی، حامد و رامین مدنی، (1396)، روش­شناسی استخراج و استنباط صحیح از آموزه­های اسلامی برای دریافت راهبردهای طراحی بر مبنای اصول اخلاقی و ایمانی (نمونه موردی: طراحی مسکن اسلامی)، فصلنامه پژوهش­های اخلاق، انجمن معارف اسلامی، شماره 6، زمستان.

امین­پور، احمد، مدنی، رامین، حیاتی، حامد، (1394)، بازشناسی مفاهیم مسکن و سکونت براساس آموزه­های اسلامی، نشریه مدیریت شهری، شماره چهلم، 1394، ص 60-47.

امین­پور، احمد، مدنی، رامین، حیاتی، حامد، (1396)، بررسی چگونگی تجلی آموزه­های اسلامی در کالبد مسکن سنتی، نمونه موردی: اقلیم گرم و خشک ایران، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 48.

بهشتی، احمد، (1385)، خانواده در قرآن، موسسه بوستان کتاب، مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه­ی علمیه قم.

پاینده، ابوالقاسم،(1382)، نهج­­الفصاحه، دنیای دانش، ج2، تهران.

پورطهماسبی، سیاوش و آذر تاجور، حقوق و تربیت شهروندی در نهج البلاغه، پژوهش نامه علوی، سال دوم شماره دوم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، صص 1-23.

جوادی آملی، عبدالله، (1375)، فلسفه حقوق بشر، قم، اسراء، ص 75 .

حّر عاملی، محمد بن حسن، (1409ق)، وسائل­الشیعه، تصحیح موسسه آل­البیت (ع)، موسسه آل­البیت (ع)، قم.

حمزه لوئی، حسن، (1390)، ماهیت حقوق شهروندی و سابقه آن در ایران، همایش ملی نظارت قضایی و حقوق شهروندی در نظام جمهوری اسلامی ایران، کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه.

دستمالچیان، احمد، (1390)، کلیاتی راجع به حقوق شهروندی، وزارت کشور، اداره صیانت از حقوق شهروندی، بخشنامه برنامه­های اداره صیانت از حقوق شهروندی.

دلشاد تهرانی، مصطفی، (1388)، سیره نبوی، منطق عملی، دفتر چهارم: سیر خانوادگی، انتشارات دریا، تهران.

دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج 6، ص 9142 واژه «حق».

راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (1374)، ترجمه مفردات راغب، ، ترجمه غلامرضا خسروی حسینی، مرتضوی، ج2، تهران.

ری شهری، محمد،(1373)، میزان الحکمه، دار الحدیث، قم.

سلیم حکیم، بسیم،(1381)، شهرهای عربی اسلامی: اصول شهرسازی و ساختمانی، ترجمه محمد حسین ملک احمدی، و عارف اقوامی مقدم، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران.

سید عبدالحسین، طیب، (1386)، تفسیر اطیب البیان فی تفسیر القرآن، مؤسسه سبطین، قم.

شعیری، محمد بن محمد، جامع­الأخبار، بی­تا، نجف اشرف.

شیخ صدوق، (1413ق)، من لا یحضره الفقیه، ، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج 2.

فیض کاشانی، (1402ق)، تفسیر الصافی،الطبعه الثالثه، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.

کاتب واقدی، محمد بن سعد، (1374)، طبقات کبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، انتشارات فرهنگ و اندیشه اسلامی، تهران.

کاتوزیان، ناصر، (1377)، فلسفه حقوق، تهران، شرکت سهامی انتشار، ج 1، ص 43 .

کلینی، محمد بن یعقوب، (1407 ق)، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، دارالکتب الاسلامیه، ج4، تهران.

لنگرودی جعفری، محمدجعفر، (1371)، مقدمه عمومی علم حقوق، تهران، گنج دانش، ص 12 .

لویس معلوف، المنجد فی اللغة، ص 144، واژه «حق».

متقی هندی، علاءالدین علی، (1419 ق)، کنز­العمال فی سنن القوال و الافعال، تصحیح محمود عمر ­­الدمیاطی، دارالکتب العلمیه، بیروت.

مجلسی، محمد باقر، (1410ق)، بحارالانوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الطهار، ، بیروت.

محمدرضا بمانیان، ارجمندی، سحر، علی محمدی، فرزانه، (1392)، تأثیر اصول فقهی مرتبط با حقوق شهروندی بر پایة عدل در طرّاحی مسکن (نمونه موردی: سه مورد از خانه های ایرانی- اسلامی)، فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات شهر ایرانی اسلامی، شماره دوازدهم، تابستان.

مدرس، علی اصغر، (1375)، حقوق فطری یا مبانی حقوق بشر، تبریز، نوبل، ص 27 از مکتب­های حقوقی در حقوق اسلام .

مرتضی، هشام، (1387)، اصول سنتی ساخت و ساز در اسلام، ترجمه ابوالفضل مشکینی و کیومرث حبیبی، تهران، انتشارات مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری.

مصباح، محمدتقی، (1380)، نظریه حقوقی اسلام، نگارش محمدمهدی نادری و محمدمهدی کریمی نیا، قم، مؤسسه امام خمینی، ص 20 .

مکارم شیرازی، ناصر، (1374)، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، اول، تهران.

منجزی، نو محمد و علی محمد رفیعی،(1389)، نوشهر اسلامی و عامل عدالت (اصول و ضوابط حاکم بر احداث و ارزیابی)، همایش ملی معماری و شهرسازی اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی، تبریز.

موسوی خمینی، سید روح الله، تحریر­الوسیلة، موسسه مطبوعات دارالعلم، بی­تا، قم.

نائینی، میرزا محمدحسین، (1418)، منیة الطالب، نگارش موسی نجفی خوانساری، قم، مؤسسة النشرالاسلامی، ص 106 .

نجفی، محمد حسن، جواهرالکلام فی شرح الشرایع ­الاسلام، تصحیح عباس قوچانی- علی آخوندی، دار إحیاءالتراث ­العربی، بی­تا، هفتم، بیروت.

نقره­کار، عبدالحمید و همکاران، (1394)، بازخوانی سازمان فضایی خانه براساس متون اسلامی به روش EBS، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، شماره 22، ص 1-21.

نقی­زاده، محمد، (1385)، شهرسازی و معماری اسلامی (مبانی نظری)، سازمان نظام مهندسی ساختمان استان اصفهان، اصفهان.

نوری، میرزا حسین، (1408ق)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ، تصحیح گروه پژوهش موسسه آل­البیت (ع)، مؤسسه آل­البیت (ع)، بیروت.