نقش مدیریت شهری در تو سعه پایدارگردشگری ساحلی از دیدگاه جامعه میزبان (مطالعه موردی شهر بوشهر )
الموضوعات :
فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری
ژیلا سجادی
1
,
محمد تقی رضویان
2
,
جهانگیر حیدری
3
,
حسین جمالی
4
1 - دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 - استاد گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
4 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
تاريخ الإرسال : 19 الأربعاء , صفر, 1439
تاريخ التأكيد : 23 الأربعاء , شعبان, 1439
تاريخ الإصدار : 08 الجمعة , شوال, 1439
الکلمات المفتاحية:
توسعه پایدار,
بوشهر,
گردشگری شهری,
گردشگری ساحلی پایدار,
مدیریت یکپارچه شهری,
ملخص المقالة :
یکی از اهداف مهم مدیریت شهری فراهم ساختن محیط مطلوب برای کار وزندگی شهروندان است. مدیریت شهری ضمن کنترل و نظارت بر ساختار کالبدی، اقتصادی واجتماعی و زیست محیطی، شهرها با اتخاذ خطمشیهای بلندمدت راهبردی موجب توسعه پایدار شهرها میگردد. فعالیت گردشگری میتواند با ایجاد فرصتهای مناسب اشتغال و کسب درآمد برای ساکنان محلی، امکان توسعهی پایدار و یکپارچهی شهری را فراهم سازد. پرسش اساسی پژوهش حاضر این است که رویکرد مدیریت شهری تا چه حد میتواند موجب دستیابی به اهداف توسعهی پایدارگردشگریگردد. با توجه به این دیدگاه، هـدف مقالـهی حاضر، بررسی وشناسایی عوامل مؤثر در مدیریت شهری و نقشآن در توسعهی پایدار گردشگری ساحلی در شهر بوشهر است. روش پژوهش مبتنی بر رویکرد توصیفی تحلیلی است که با روش میدانی جهت تکمیل پرسش نامهها همراه شده است. سپس دادههای پژوهش بـا استفاده از آزمـون t تـک نمونـهای از طریق نرمافزارSPSS پردازش و تحلیلشده است. در بررسی نقش اثـرات مدیریت در توسعهی گردشـگری ساحلی درشهر بوشهر مشخص گردید که میــانگین اثــرات هرکدام از ابعاد اجتمـاعی، اقتصـادی و زیست محیطی، به ترتیب 0218/4 ، 8101/3، 9008/3 بوده است. بدین ترتیب بُعـد اجتماعی، بـالاترین تأثیر مثبت را داشته است. میتوان گفت که مدیریت شهری تا کنون اثرات مثبتی بر توسعهی گردشگری ساحلی در شهر بوشهر داشته است. یکی از مهمترین کارکردهای آن، ارائهی امکانات و زیرساختهای اولیه در ساحل بوده که موجبات رضایت گردشگران را فراهم نموده است. اگرچه مدیریت شهری دراین خصوص موجبات رضایت نسبی گردشگران را فراهم نموده است، ولی در جهت تداوم و پایداری گردشگری ساحلی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شهر پیشنهاد میشود ضمن جلوگیری از تغییر کاربریهای غیراصولی در سواحل، هماهنگی لازم جهت نهادینه کردن تعامل گردشگری با دیگر فعالیتهای موجود در شهر و از همه مهمتر، تعامل فرهنگ بومی با جامعهی میزبان توسط مدیریت شهری صورت گیرد.
المصادر:
الوانی، سید مهدی و پیروز بخت، معصومه (1385): فرآیند مدیریت جهانگردی، انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، تهران.چاپ اول، تهران.
اندی درام، آلن مور، (1390): مقدمه ای بر برنامه ریزی ومدیریت اکوتوریسم. ترجمه: رنجبر، محسن، نشرآییژ، نوبت دوم، تهران.
بوچانی، محمد حسین (1391): دموکراسی محلی (میزگرد وگفتگو) موسسه انتشاراتی قدیانی، تهران.
پاپلی یزدی، محمد حسین و سقایی، مهدی (1385): گردشگری، ماهیت و مفاهیم، تهران، انتشاراتسمت.
تقوایی، مسعود و صفرآبادی، اعظم،1390، نقشمدیریت شهری در دستیابی به توسعهی پایدارگردشگری شهری مطالعهی موردی: شهر کرمانشاه، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال اول شماره چهارم،صص.52 -35.
حسینی، سید علی، پورزال، مریم، ویسی، علی (1390): نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار گردشگری شهرهای ساحلی در سالهای 1368 تا1388در شهر نوشهر، دو فصلنامه پژوهشهای بوم شناسی شهری، سال چهارم، شماره2، تهران، صص. 124-113
خانی، فضیله، قاسمی و سمه جانی، ابوطالب، قنبری نسب، علی، (1388): بررسی اثرات گردشگری ساحلی با تکیه بر نظرسنجی از خانوارهای روستایی مطالعه موردی: روستای چمخاله، شهرستان لنگرود، فصلنامه جغرافیای انسانی.سال اول. شماره چهارم. صص.64-51
دیوسالار،اسدالله، توکلی میثم، خادمی امیرحسین (1395): برنامه ریزی توسعه پایدار گردشگری شهرساحلی نور با تأکید بر مدیریت بهینه شهری، فصلنامه اکوسیستمهای طبیعی ایران، سال هفتم، شماره چهارم. صص.97-83
رنجبریان، بهرام، زاهدی، محمد (1379): برنامه ریزی توریسم در سطح ملی و منطقهای، چاپ اول، اصفهان، نشر جهاد دانشگاهی اصفهان.
فنی، زهره ،زحمت کش، زینب، علیزاده طولی، محمد (1393): تأثیرات گردشگری بر توسعه پایدار شهری از نظر ساکنان (مورد مطالعه: جزیره قشم)، فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، سال نهم، شماره 28: صص72-39.
زنگی آبادی، علی، ضـیایی، محمود، کهزادی، اسفندیار، بایزید پور، همین (1389): تحلیلی بر وضعیت امکانات و تســهیلات گردشــگری اســتان کردشــتان از دیــد گردشــگران، فصــلنامه جغرافیــای انسانی، سال دوم، شماره 4، صص56-39.
سجادی، ژیلا،سالاری، فرضعلی، بیرانوند، مریم، بوجانی، محمدحسین، (1392): ظرفیت سنجی گردشگری ساحلی پایدار در شهرستان کنگان استان بوشهر، فصنامه کاوشهای جغرافیایی مناطق بیابانی، سال اول، شماره دوم، یزد، صص.146-123.
سقایی، محسن، امینی نژاد، غلامرضا و صبوحی، غلامرضا (1392): تحلیل اقتصادی و اجتماعی گردشگری در شهر بوشهر با استفاده از مدل سوات وتاپسیس، فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دوره27، شماره10، اصفهان، صص. 130-103.
صرافی، مظفر و همکاران (1379): مفهوم مبانی و چالشهای مدیریت شهری، فصلنامه مدیریت شهری، سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، تهران: انتشارات سازمان شهرداریهای کشور.سال اول، شماره 2، صص 73-68.
فرجی راد ، خدر، پریشان، مجید، یاری حصار، ارسطو (1396): تحلیل چالش های توسعة گردشگری تجاری در شهر مرزی بانه از دیدگاهتسهیلات و زیرساخت های گردشگری، فصلنامهگردشگری شهری، دورة 4، شمارة 2، تهران، صص.15-1.
لطفی، حیدر، عدالتخواه فرداد، میرزایی، مینو، وزیرپور، شب بو (1388): مدیریت شهری و جایگـاه آن در ارتقای حقوق شهروندان، مجله جغرافیای انسانی، سال دوم، شماره 1، گرمسار، صص.110-101.
مهندسین مشاور مآب (1390): طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی کشور (iczm)..
.Aronsson,Lars(1994),sustainable tourism system,Exampel ofsustainable Rural tourism in Sweden ,in Bramwell&B.lane,rural tourism and sustainable rural development.p,77.
Butler,R.W(1998).sustainable tourism-looking backwards in orderto progress?in C.M.Hall &A.Alew,sustainable tourism:Geographical perspectives(pp.25-34).
F. Hakim, E B. Santoso& R. Supriharjo,(2017)-Coastal Planning for Sustainable Maritime Management.
21. Marc.L.Miller,JanAuyong,NinaP.Hadley,(2009)sustainablecoastaltourism:challengesfor,management,plannning,andeducation.SchoolofMarineAffairs,Universityof ashington(U.S.A.),PP.7-19.
Mathieson.Alister,and Geoffrey,Wall.Tourism:economic,physical and social impacts,Longman,London.
Mostafa khazaee1* Mohammad Taghie Razavian,( 2012)The role of urban management in City Spatial Development Case Study Nahavand City. International Research Journal of Applied and Basic Sciences. Vol., 3 (3),P. 659-666,
WTO (World Tourism Organization), tourism( 2020) vision,vol.6, south Asia,Madrid, Spain, 2000.
United Nations Development Programme(UNDP). 2009. Characteristics of Good Governance (http://www.IMF.org).
_||_