ملخص المقالة :
اطلاع از تغییرات زمانی شروع و پایان روند بارش برای برآورد تغییر اقلیم مهم می باشد. در این مطالعه، ازآزمون نافراسنجی من-کندال دنباله ای برای تعیین تغییرات در زمان بارش سالانه برای ایستگاههای همدیدی در استان فارس استفاده شده است. این آزمون دنباله ای برای تحلیل روند زیر سری های زمانی مناسب می باشد. نتایج نشان دادند که در ایستگاه آباده یک روند کاهشی بارش در سالهای 1980 و 2005 شروع شده، و این روند در سالهای 1985 و 1990 در سطح 5% معنی دار بوده است. در سالهای 1955 و 2007 یک روند کاهشی بارش در ایستگاه شیراز آغاز گردیده است. در این ایستگاه، روند کاهشی معنی داری در بارش سالهای 1962، 1963، 1964، 1966، 1971 و 1973 در سطح 10% اتفاق افتاده است. در ایستگاه فسا یک روند کاهشی بارش در سالهای 1970 و 1997 شروع شده و کمترین مقدار آماره ی آزمون من-کندال دنباله ای در سال 2010 رخ داده است که نشان می دهد روند کاهشی بارش در این سال بسیار شدید بوده است.
المصادر:
1. Hirsch, R.M., J.R. Slack. 1984. A nonparametrictrend test for seasonal datawith serial dependence. WaterResources Research. 20: 727–732.
2. Jung, I.W., D.H. Bae, G. Kim. 2011.Recent trends of mean and extremeprecipitation in Korea. InternationalJournal of Climatology. 31(3): 359–370.
3. Khalili, A., J. Bazrafshan. 2004. Atrend analysis of annual, seasonal andmonthly precipitation over Iran duringthe last 116 years. Desert. 9 (1): 25-32(In Persian).
4. Modarres, R., V.P.R. Silva. 2007.Rainfall trends in arid and semi-aridregions of Iran. Journal of AridEnvironments. 70: 344–355.
5. Moradi, H.R., M. Rajabi, and M.Faragzadeh. 2007. Analysis trend andspatial characteristics of droughtsintensity in Fars province. IranianJournal of Range and Desert Research.14 (1): 97-109 (In Persian).
6. Nasri, M., R. Modarres. 2008. Dryspells trend analysis of Isfahanprovince. Journal of the IranianNatural Res. 61(3): 589-601 (InPersian).
7. Nazemosadat, M.J., N. Samani, D.A.Barry, and M. Molaii Niko. 2006.ENSO forcing on climate change inIran: precipitation analysis. IranianJournal of Science & Technology, Transaction B, Engineering. 30(B4):555-565.
8. Partal, T., E. Kahya. 2006. Trendanalysis in Turkish precipitation data.Hydrological Processes. 20: 2011–2026.
9. Rio, S., L. Herrero, and A. Penasa.2011. Spatial distribution of recentrainfall trends in Spain (1961–2006).International Journal of Climatology.31(5): 656–667.
10. Shahid, S. 2010. Rainfall variabilityand trends of wet and dry periods inBangladesh. International Journal ofClimatology. 30: 2299-2313.
11. Smadi, M.M., A. Zghoul. 2006. ASudden Change in RainfallCharacteristics in Amman, Jordan
during the Mid 1950s. AmericanJournal of Environmental Sciences. 2(3): 84-91.
12. Sneyers, R. 1990. On the statisticalanalysis of series of observations.World Meteorological Organization,Technical Note 143, Geneva,Switzerland.
13. Sohrabi, M.M., S. Marofi, A.A.Sabziparvar and Z. Maryanaji. 2009.Investigation of existence of trend in
annual precipitation of HamedanProvince using Mann-Kendall method.Journal of Water and SoilConservation. 16(3): 163-169 (InPersian).
14. Yang, Y., F. Tian. 2009. Abruptchange of runoff and its major drivingfactors in Haihe River Catchment,China.Journal of Hydrology. 374 :373–383.