ارزیابی عملکرد سطوح آبگیر پشت بام ساختمان های مسکونی در تأمین نیاز غیرشرب ساکنین در شهرهای ساحلی کشور

الموضوعات :

محمد حسین رشیدی مهرآبادی ¹ (دانشجوی دکتری مهندسی عمران - آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)
بهرام ثقفیان ² (استاد گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)
محمد صادق صادقیان ³ (استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)

تاريخ الإرسال : 29 السبت , ربيع الثاني, 1435 تاريخ التأكيد : 29 السبت , ربيع الثاني, 1435 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , ربيع الثاني, 1435

الکلمات المفتاحية: سطوح آبگیر, شرایط آبشناسی, مخازن ذخیره‌ساز آب باران, نیاز غیر شرب روزانه,

ملخص المقالة :

به دلیل کمبود منابع آب قابل شرب و آلودگی­های زیست محیطی آبهای زیرزمینی، و همچنین افزایش میزان تقاضا از منابع آب به دلیل رشد جمعیت، بسیاری از شهرهای ایران، بویژه شهرهای ساحلی، در تأمین آب با دشواری­هایی روبرو می‌باشند. جمع‌آوری آب‌ باران از سطح پشت بام ساختمان­های مسکونی در شهرها و روستاها برای مصارف شرب و غیر شرب راه حلی عملی در کاهش بحران فزاینده تأمین آب برای شهروندان است. از آن‌جایی که سطح وسیعی از مساحت غیر قابل نفوذ شهرها را پشت بام ساختمان­های مسکونی تشکیل می‌دهد، حجم آب باران استحصالی از سطح پشت بام قابل توجه بوده و می‌تواند به عنوان یک جایگزین ارزشمند، یا یک منبع آب کمکی، باشد. در این تحقیق با شبیه­سازی سطوح آبگیر پشت بام ساختمان­های مسکونی در برنامه‌ی Matlab  برای سطح پشت بامهای 100، 200 و 300 مترمربعی  در شهرهای ساحلی رشت، گرگان، بوشهر و بندرعباس، و بر اساس آمار بارندگی روزانه به مدت 50 سال برای هر چهار شهر، به تحلیل تأمین نیاز آبی روزانه‌ی ساکنین از طریق جمع­آوری آب باران در مخازن پرداخته شد.  با توجه به نتایج این تحقیق می‌توان بیان داشت که اگر حجم مخازن و نیاز غیر شرب روزانه ساکنین بر اساس وضعیت فیزیکی ساختمان و شرایط آبشناسی محاسبه شوند، ذخیره‌سازی آب باران در مخازن به حداکثر رسیده و تعداد روزهای بیشتری برای تأمین نیاز غیر شرب ساکنین از طریق جمع‌آوری آب باران فراهم می­شود. در رشت، برای حجم مخازن بزرگ و کوچک به ترتیب در 70% و 50%  کل روزهای سال، حداقل 75%  نیازهای غیر شرب روزانه ساکنین تعیین شده قابل تأمین است. همچنین برای شهر گرگان به همان ترتیب 39% و 32% ، و برای بوشهر 15% و 11%، و برای بندرعباس 10% و 7%  کل روزهای سال قابل تأمین است.

المصادر:

1. دفتر تحقیقات و معیارهای فنی،د مبانی و ضوبط طراحی طرح های آبرسانی شهری، نسشریه شماره 13-117، سازمان برنامه و بودجه، 1371
2 . شرکت های رایانه ای آناهیتا و ایده های نرم افزاری مینو، تحقیقات و ساماندهی تقاضا و طراحی و اجرای مدل، ویرایش هشتم، فرودین 1391.
3. Abdulla, F.A., and A.W. Al-Shareef.
2009. Roof rainwater harvesting systems
for household water supply in Jordan. J.
Desalin. 243: 195-207.
4. Campisano, A., and C. Modica. 2012.
Optimal sizing of storage tanks for
domestic rainwater harvesting in Sicily.
J. Resour. Conserv. Recycl. 63: 9-16.
5. Eroksuz, E., and A. Rahman. 2010.
Rainwater tanks in multi-unit buildings:
A case study for three Australian cities. J.
Resour. Conserv. Recycl. 54: 1449-1452.
6. Ghisi, E., D.L. Bressan, and M. Martini.
2007. Rainwater tank capacity and
potential for potable water savings by
using rainwater in the residential sector
of southeastern Brazil. J. Build. Environ.
42: 1654-1666.
7. Imteaz, M.A., A. Shanableh, A. Rahman,
and A. Ahsan. 2011 (a). Optimization of
rainwater tank design from large roofs: A
case study in Melbourne, Australia. J.
Resour. Conserv. Recycl. 55: 1022-1029.
8. Imteaz, M.A., A. Ahsan, J. Naser, and A.
Rahman. 2011 (b). Reliability analysis of
rainwater tanks in Melbourne using daily
water balance model. J. Resour. Conserv.
Recycl. 56: 80-86.
9. Imteaz, M.A., O.B. Adeboye, S.
Rayburg, and A. Shanableh. 2012.
Rainwater harvesting potential for
southwest Nigeria using daily water
balance model. J. Resour. Conserv.
Recycl. 62: 51-55.
10. Jones, M.P., and W.F. Hunt. 2010.
Performance of rainwater harvesting
systems in the southeastern United
States. J. Resour. Conserv. Recycl. 54:
623-629.
11. Kahinda, J.M., A.E. Taighenu, and J.R.
Boroto. 2007. Domestic rainwater
harvesting to improve water supply in
rural South Africa. J. Phys. Chem. Earth.
32: 1050-1057.
12. Palla, A.,I. Gnecco, and L.G. Lanza.
2011. Non-dimensional design
parameters and performance assessment
of rainwater harvesting systems. J.
Hydrol. 401: 65-76.
13. Rahman, A., J. Keanea, M.A. Imteaz.
2012. Rainwater harvesting in Greater
Sydney: Water savings, reliability and
economic benefits. J. Resour. Conserv.
Recycl. 61: 16- 21.
14. Rashidi Mehrabadi, M.H., B. Saghafian,
and F. Haghighi Fashi. 2013. Assessment
of residential rainwater harvesting
efficiency for meeting non-potable water
demands in three climate conditions. J.
Resour. Conserv. Recycl. 73: 86-93.
15. Song, J., M. Han, T. Kim, and J. Song.
2008. Rainwater harvesting as a
sustainable water supply option in Banda
Aceh. J. Desalin. 248: 233-240.
16. Sturm, M., M. Zimmermann, K. Schütz,
W. Urban, and H. Hartung. 2009.
Rainwater harvesting as an alternative
water resource in rural sites in central
northern Namibia. J. Phys. Chem. Earth.
34: 776–785.
17. Su, M.D., C.H. Lin, L.F. Chang, J.L.
kang, and M.C. Lin. 2009. A
probabilistic approach to rainwater
harvesting systems design and
evaluation. J. Resour. Conserv. Recycl.
53: 393-399.
18. Vialle, C., C. Sablayrolles, M. Lovera,
M.C. Huau, S. Jacob, and M.
Montrejaud-Vignoles. 2012. Water
15
quality monitoring and hydraulic
evaluation of a household roof runoff
harvesting system in France. J. Water
Resour. Manage. 26: 2233-2241.

_||_