آنتی بیوتیکها، مسیرهای انتشار و روشهای نوین حذف آنها از محیطهای آبی
الموضوعات :فاطمه کارگر 1 , اکرم بمانی 2 , محمد حسین صیادی 3 , نجمه احمدپور 4
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته علوم و مهندسی محیط زیست، گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
2 - دانشیار گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
3 - دانشیار گروه کشاورزی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
4 - دانش آموخته دکتری رشته محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، ایران
الکلمات المفتاحية: آنتیبیوتیک, آلایندههای نوظهور, لجن فعال, اکسیداسیونهای پیشرفته, تصفیه آب,
ملخص المقالة :
مقدمه: در سالهای اخیر مصرف آنتیبیوتیک ها به علت مصارف بهداشتی در ارتباط با سلامت انسان و دام بهطور قابل توجهی در سراسر جهان افزایش یافته است. حضور این ترکیبات حتی در مقادیر بسیار کم نیز می تواند اثرات نامطلوبی بر محیطزیست و موجودات زنده داشته باشد. هدف از این مطالعه مروری بر فناوریهای مختلف برای حذف آنتی بیوتیکها از محیطهای آبی با تاکید بر فنآوری های جدید می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مروری برای دستیابی به مطالب بهروز و معتبر از مطالعات کتابخانهای و مقالات موجود در پایگاههای اطلاعاتی Google Scholar، Science direct، Springer، Scopus، Elsevier و PubMed کمک گرفته شد
نتایج و بحث: نتایج نشان داد که سیستمهای بیوراکتور غشایی در بین روشهای بیولوژیکی علیرغم هزینه بالا بهسبب استفاده از فیلتراسیون، پساب با کیفیتتری تولید می کنند و نسبت به سایر سیستمهای تصفیه بیولوژیکی موثرتر هستند. همچنین بررسی روشهای بیولوژیکی نشان داد که راندمان حذف آنتیبیوتیکها از 40 تا 95 درصد متغیر بود. روشهای اکسیداسیون پیشرفته در سالهای اخیر گزینه مناسبی برای حذف آنتیبیوتیکها هستند که قادر به حذف کامل آنتیبیوتیکها میباشند، همچنین فناوری ارزان و دوستدار محیط زیست میباشند.
نتیجه گیری: در این بررسی، تعدادی از فناوریهای تصفیه آلایندههای آنتی بیوتیکی و مزایا و معایب آنها مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که فناوریهای بیولوژیکی و فیزیکو شیمیایی خصوصا فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته قادر به حذف آلایندههای دارویی میباشند. اگرچه کاتالیزورهای نوری با موفقیت برای تصفیه فاضلاب در مقیاس آزمایشگاهی توسعه یافتهاند، اما نیازمند تحقیقات گستردهتری تا تجاریسازی از این فرآیندها صورت میباشد
1- Cuerda-Correa EM, Alexandre-Franco MF, Fernández-González C. Advanced oxidation processes for the removal of antibiotics from water. An overview. Water. 2020 Jan;12(1):102.
2- UNICEF, World Health Organization. Progress on Drinking Water and Sanitation (2012). Update, New York. 2012.
3- Lee Y, Von Gunten U. Oxidative transformation of micropollutants during municipal wastewater treatment: Comparison of kinetic aspects of selective (chlorine, chlorine dioxide, ferrateVI, and ozone) and non-selective oxidants (hydroxyl radical). Water research. 2010 Jan 1;44(2):555-66.
4- Dawas-Massalha A, Gur-Reznik S, Lerman S, Sabbah I, Dosoretz CG. Co-metabolic oxidation of pharmaceutical compounds by a nitrifying bacterial enrichment. Bioresource technology. 2014 Sep 1;167:336-42.
5- Fick J, Lindberg RH, Fång J, Magnér J, Kaj L, Brorström-Lundén E. Screening 2014: Analysis of pharmaceuticals and hormones in samples from WWTPs and receiving waters.
6- Sayadi MH, Trivedy RK, Pathak RK. Pollution of pharmaceuticals in environment. I Control Pollution. 2010;26(1):89-94.
7- Syadi A.R, Asadpour M, Shabani Z, Sayadi M.H. Interaction of drugs in the environment and its effects on community health. Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences. 2012 Jul 10; 11 (3): 269-84.
8- Mazel D, Davies J. Antibiotic resistance in microbes. Cellular and Molecular Life Sciences CMLS. 1999 Nov;56(9):742-54.