بررسی اثر منابع مختلف اکسید منیزیم بر ساختار و خواص نهایی بدنههای کاشی دیوار حاوی CaO با استفاده از روش پخت سریع
الموضوعات : فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوینغلامرضا خلج 1 , ابوالحسن نجفی 2 , امیرحسین محمودحسینی 3
1 - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
2 - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
3 - گروه علم و مهندسی مواد، دانشکده فنی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران
الکلمات المفتاحية: دیلاتومتری, استحکام خمشی, جذب آب, انبساط حرارتی, انقباض پخت,
ملخص المقالة :
چکیده
مقدمه: در این پژوهش اثر منابع مختلف اکسید منیزیم و تاثیر نسبتCaO/MgO به عنوان اصلیترین اکسیدهای فعال کننده واکنش ها در حین پخت کاشی دیواری بر مسیر تحولات و تشکیل فازهای مفید مانند آنورتیت، دیوپساید و ولاستونیت و کاهش فاز مخرب ژلنیت و کوارتز آزاد مطالعه شد.
روش: سه گروه آمیز با 12 درصد وزنی کربنات کلسیم - به عنوان اصلیترین منبع تامین CaO- و درصدهای وزنی گوناگون (5، 7 و 10 درصد) از خاک های محلی تامین کننده MgO در ایران (تالک زنجان، تالک بروجرد و دولومیت عبدلآباد) ساخته شدند. آمیزها پس از شکل دهی با پرس، در فرایندی کاملا صنعتی و در کوره پخت سریع، زینتر شدند. به وسیله آزمون پراش اشعه ایکس و به کمک روش پالایش Rietveld که در نرم افزار Maud انجام شد، درصد وزنی فازهای تشکیل دهنده ریز ساختار نهایی به صورت کمی محاسبه شد.
یافته ها: در نمونههای حاوی تالک، با افزایش درصد وزنی تالک وکاهش نسبتCaO/MgO ، درصد وزنی فاز آنورتیت و ژلنیت افزایش و فاز دیوپساید کاهش یافت. همچنین ضریب انبساط حرارتی و آزمون انبساط رطوبتی با کاهش نسبتCaO/MgO ؛کاهش یافت. در نمونه های حاوی دولومیت افزایش درصد وزنی اکسید CaO علیرغم درصد وزنی قابل قبول اکسید MgO، تمایل ساختار را به سمت تشکیل بیشتر آلومینوسیلیکاتهای کلسیم مثل آنورتیت و ژلنیت سوق داد.
نتیجه گیری: افزایش افراطی فاز ژلنیت (6% وزنی)، موجب افزایش زیاد ضریب انبساط حرارتی (6-10×35/8 واحد بر درجه سانتیگراد) و درصد انبساط رطوبتی (12/0%) در نمونه با 10% وزنی دولومیت شد.
_||_