شناسایی چهار گونه جدید پیتیوم در استان همدان

الموضوعات : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

پیمان آباد ¹ , دوستمراد ظفری ² , منصوره میرابوالفتحی ³

1 - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران (بخشی از یافت ههای پایان نامه کارشناسی ارشد نگارنده اول).
2 - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
3 - مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 02 الثلاثاء , محرم, 1435 تاريخ التأكيد : 02 الثلاثاء , محرم, 1435 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ذو القعدة, 1434

الکلمات المفتاحية: همدان, پی تیوم,

ملخص المقالة :

گونه های پی تیوم بین سال های 1388-1386در استان همدان مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها از مناطق مختلف  استان (همدان، تویسرکان، سرکان، نهاوند، قهاوند، ملایر، اسدآباد، رزن و جورقان) جمع آوری شد. براساس ویژگی های ریخت شناسی جنسی و غیرجنسی، گونه ها شناسایی شدند. در این تحقیق بیش از 150 جدایه پیتیوم مورد بررسی قرار گرفت که 12 گونه Pythium aphanidermatum, P. deliense, P. hydnosporum, P. irregulare, P. macrosporum, P. oligandrum,  P. perplexum, P.  pyrilobum, P. salinum, P. tracheiphilum, P. ultimum var ultimumوPythium group G  شناسایی شدند.  Pythium group G با فراوانی % 28 در بین گونه های پی تیوم غالب بود. Pythium hydnosporum برای اولین باردر جهان از ایران از گیاه   Plumbago europaea جدا گردید . گونه هایPythium hydnosporum, P. macrosporum,.  perplexum, P. pyrilobum P.برای اولین بار از ایران گزارش میشوند.

المصادر:

1. Abbasi, M. and Aliabadi, F. 2009. The list of reported fungi in 12^th to 18^th Iranian Plant Protection Congress. Elm and Honar Publication. 272 pp.


2. Babai-Ahary, A., Abrinnia, M., and Majidi Heravan, I. 2004. Identification and pathogenicity of Pythium species causing damping-off in sugar beet in northwest Iran. Australasian Plant


3. Dick, M. W. 1990. Key to Pythium. U. K, ReadingUniversity Press.


4. Dick, M. W., and Ali-Shtayeh, M. S. 1986. Distribution and frequency of Pythium species in parkland and farmland soils. Transactions of the British Mycological Society 86: 49-62.


5. Khodashenas-Roodsari, M., Okhovvat, S.M., Mirabolfathi, M. and Kafi, 2008. M. Identification of Pythium species and their pathogenicity test on turfgrasses in Tehran province. 18^th Iranian Plant Protection Congress, 24-27 August, Hamedan, Iran.


6. Mostowfizadeh-Ghalamfarsa, R., and Banihashemi, Z. 2005. Identification of soil Pythium species in Fars Province of Iran. Iranian Journal of Science and Technology, Transaction A, Vol. 29, No. A1.


7. Paul, B. 1999. Pythium ornacarpum: a new species with ornamented oogonia isolated from soil in france. FEMS Microbiology Letters 180: 337-344.


8. Plaats-Niterink, A. J. Vander. 1981. Monograph of the genus Pythium. Studies in Mycology, Centraalbureau voor Schimmelcultures, Baarn 21: 1-242.


9. Pringsheim, N. 1858. Beitrage zur morphologie and systematik der algen. 2. Die Saprolegníeen. Jb. wíss. Bot. 1: 284-306.


10. Ravanlou, A. and Banihashemi, Z. 1998. Identification and pathogenicity of Pythium species isolated from wheat in Fars. 13^th Iranian Plant Protection Congress, 23-27 August, Karaj, Iran.


11. Waterhouse, G. M. 1967. Key to Pythium Pringsheim. Mycological Papers, Commonwealth Mycological Institute, Kew 109: 1-15.


12. Waterhouse, G. M. 1968. The genus Pythium Pringsheim. Mycological Papers, Commonwealth Mycological Institute, Kew 110: 1-71.


13. Zamani Noor, N., Minassian, V., Banihashemi, Z. and Mostowfizadeh Ghalamfarsa, R. 2004. Role of Pythium species on sugar beet root rot in Khuzestan province. 16^th Iranian Plant Protection Congress, 28 August-1 September, Tabriz, Iran.