بررسی بیماری زایی جدایه هایRhizoctonia solani عامل پوسیدگی طوقه و ریشه کدوئیان در ایران
الموضوعات :
دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی
سیدمهیار میرمجلسی
1
,
ناصر صفائی
2
,
حسین اهری مصطفوی
3
,
سیدباقر محمودی
4
1 - پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، پژوهشکده تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی، کرج.
2 - گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس.
3 - پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، پژوهشکده تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی، کرج.
4 - موسسه تحقیقات چغندر قند کشور.
تاريخ الإرسال : 01 الإثنين , محرم, 1435
تاريخ التأكيد : 01 الإثنين , محرم, 1435
تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ذو القعدة, 1434
الکلمات المفتاحية:
پوسیدگی طوقه و ریشه,
آزمون بیماری زایی,
کدوئیان,
Rhizoctonia solani,
AG4,
ملخص المقالة :
یکی از بیماری های مهمی که در سراسر دنیا خسارت زیادی به کدوئیان وارد می سازد، مرگ گیاهچه و پوسیدگی طوقه و ریشه ناشی از Rhizoctonia solani می باشد.در بازدید از مزارع و گلخانه ها در طی فصول زراعی 1385-1384، نمونه های گیاهی مشکوک به آلودگی ریزوکتونیایی از مناطق مختلف استان های تهران، مازندران، خوزستان و اصفهان، از میزبان های خیار، کدو، هندوانه و خربزه جمع آوری، جداسازی و خالص سازی گردید. در این مطالعه 59 جدایه R. solaniاز خاک، طوقه و ریشه گیاهان مذکور مورد بررسی قرار گرفت قطر ریسه جدایه ها از46/4 تا 86/6 میکرومتر متغیر بود و تمامی جدایه ها، چند هسته ای بودند. بررسی گروه آناستوموزی جدایه ها نشان داد که 81درصد جدایه ها متعلق به AG 4 می باشند. سایر جدایه ها با هیچ یک از گروه های آناستوموزی استاندارد مورد مطالعه (AG2 و AG7 ) آناستوموز ندادند. نتایج حاصل از آزمون بیماری زایی نشان داد که نهایتا از مجموع 59 جدایه بدست آمده، 97 درصد جدایه ها بیماری زا بودند، که این جدایه ها بر اساس درصد بیماری زایی در10 گروه مجزا قرار گرفتند. در این آزمایش دو جدایه کدو و خیار جدا شده از استان اصفهان، ازآنجائیکه متعلق به گروه آناستوموزی چهار بودند و هیچ گونه علائمی را بر روی طوقه یا ریشه میزبان های خودشان ایجاد نکردند، این احتمال می رود که جزو جدایه های غیربیماری زا باشند. در این مطالعه گروه آناسنوموزی چهار، برای اولین بار درایران از روی میزبان کدو گزارش گردید.
المصادر:
Ad Anderson N.A.1982. The genetics and pathology of Rhizoctonia solani. Annual Review of Phytopathology 20: 329-374.
Ashkan M., Abusaidi D. and Hamdollah-zadeh A. 1995. Pre and post emergence damping-off of pistachio caused by Rhizoctonia solani. Proc. 12th Plant Protection Congress, Karaj, Iran.
Burpee L.L., Sanders P.L., Cole H.Jr. and Sherwood R.T.1980. Anastomosis groups among isolates of Ceratobasidium cornigerum and related fungi. Mycologia 72: 689-701.
Carling D.E. and Sumner D.R. 1992. Rhizoctonia spp. pp. 157-165, in: Methods for Research on Soilborn Phytopathogenic Fungi. By Singleton, L. L., Mihail, j. d., and Rush, C. M. (Editors).
Carling, D.E., Kuninaga S. and Brainard K.A.2002. Hyphal anastomosis reaction, DNA-internal transcribed spacer sequences, and virulence levels among subsets of Rhizoctonia solani anastomosis group-2 (AG-2) and AG-BI. Phytopathology 92: 43-50.
Cubeta M.A. and Vilgalys R. 1997. Population biology of the Rhizoctonia solani complex. Phtopathology 87: 480-484.
Hamdollah-zadeh A. and Rahimian H. 1989. Anastomosis group 4 is the major cause of Rhizoctonia solani of cotton and soybean in Gorgan. Proc. 9th Plant Protection Congress, Mashhad, Iran.
Kroland W.C. and StanghelliniM.E.1988. Clean slide technique for the observation of anastomosis and nuclear condition of Rhizoctonia solani. Phytopathology 78: 820-822.
Martin S.B. and Lucas L.T. 1984. Characterization and Pathogenicity of Rhizoctonia spp. And binucleate Rhizoctonia like fungi from turfgrasses in north Carolina. Phytopathology 74: 170-175.
Mathew K.A. and Gupta S.K. 1996. Studies on web blight of French bean caused by Rhizoctonia solani and its management. Indian Journal Mycological. Plant Pathology. 26: 171–177.
Ogoshi A. 1987. Ecology and pathogenicity of anastomosis and intraspecific groups of Rhizoctonia solani Kuhn. Annual Review of Phytopathology 25: 125-143.
Ogoshi A. 1996. The genus Rhizoctonia. pp. 1- 9. In: RhizoctoniaSpecies: Taxonomy, Molecular Biology,Ecology, Pathology and Disease Control. By Sneh, B., Jabaji-Hare, S., Neate, S., and Dijist, G. (Editors).
Parmeter J.R.Jr., Sherwood R.T. and Platt W.D. 1969. Anastomosis grouping among isolates of Thanatephorus cucumeris. Phytopathology 59: 1270-1278.
Rahimian H. 1986. Rhizoctonia soil rot of tomato. Proc. 8th Plant Protection Congress, Esfahan, Iran.
Safaei N., Minassian V., Rahimian H. and Banihashemi Z. 1996. Isolation identification and pathogenicity of Rhizoctonia fungi isolated from several. Host plants in the Khuzestan province. Iranian Journal of Plant Pathology 35: 1-8.
Sneh B., Burpee L. and Ogoshi A. 1991. Identification of Rhizoctonia Species. APS Press. 133p.
Vilgalys R. and Gonzalez D. 1990. Ribosomal DNA restriction fragment length polymorphisms in Rhizoctonia solani. Phytopathology 78: 698-702.
Windels S.C.E. and Nabben D.J. 1989. Characterization and pathogenicity of anastomosis groups of Rhizoctonia solani isolated from Beta vulgaris. Phytopathology 79: 83-88.
Zamani M.R., Balali Gh., Danesh D. and Rahimian H. 1989. Anastomosis groups of Rhizoctonia solani isolated from several hosts in Isfahan. Proc. 4th Plant Protection Congress, Mashhad, Iran.
_||_