اثر رقم و تناوب زراعی بر بیماری ریشه سرخی پیاز در اصفهان
الموضوعات : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهیمهدی نصراصفهانی 1 , شهروز رفیع زاده 2
1 - دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش تحقیقات گیاه پزشکی
2 - کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش تحقیقات گیاه پزشکی
الکلمات المفتاحية: اصفهان, پیاز, ریشه سرخی, تناوب, رقم,
ملخص المقالة :
بیماری ریشه سرخی ناشی از قارچ (syn. Pyrenochaeta terrestris)Phoma terrestris، موجب وارد آمدن خسارات کمی و کیفی به محصول پیاز در اصفهان میگردد. در این مطالعه، ارزیابی اثر تناوب زراعی بر کاهش بیماری ریشه سرخی، در دو سال زراعی متوالی 88-1387 و در دو منطقهی مهم پیازکاری اصفهان شامل براآن و قهدریجان روی دو رقم غالب منطقه شامل تگزاس ارلی گرانو و یلو سوییت اسپانیش با بازدید از 441 مزرعهی پیاز با تعیین درصد آلودگی و شدت بیماری انجام گردید. تناوب غلات با کم ترین درصد آلودگی و شاخص بیماری نسبت به سایر تناوبها، از بهترین تناوبها در این پژوهش بشمار میرود. همچنین، باغاتی که اخیراً به زمین زراعی تبدیل گشتهاند، از شدت 83/2 درصدی برخوردار بودند. درصد آلودگی پیاز در تناوب با سبزی و صیفی، یونجه و هنگامی که پیاز در چهار سال اخیر بیش از یکبار کشت شده بود به ترتیب 66/17، 27 و 16/36% بود. همچنین نتایج حاصله از بررسی آلودگی ارقام مورد کشت به بیماری ریشه سرخی نشان داد که رقم تگزاس ارلی گرانو با شدت آلودگی 5/20% در مقایسه با رقم یلو سوییت اسپانیش با 78/24 درصد از شدت آلودگی کمتری برخوردار بود.
10. Gonzales H, Garcia G and Luque M. 1994. Response of three onion varieties (Aliium cepa) in soil inoculated with P. terrestris (Hansen) and F. oxysporum f. sp. cepa (Schlecht). Plant Disease 74: 336–340.
11. Las Cruces, NM. 2009. Onion disease in New Mexico. New Mexico: New Mexico State University Press [cited 2011 Dec 21]. Available from: http://aces.nmsu.edu/pubs/_circulars/CR538/
12. Lindhout P. 2002. The perspectives of polygenic resistance in breeding for durable resistance. Euphytica 124: 217–226.
13. Lorbeer JW. 2008. Management of diseases in alliums. International Society for Horticultural Science 433: 122–130.
14. Mohammed Ali GH, Fregoon SO and El Hassan HS. 1984. Effect of frequency of irrigation and cultivar on the incidence of pink-root rot disease of onion. Acta Horticulture 143: 427–432.
15. Nasr Esfahani M. 1999. Studies on pink root rot disease of onion in Esfahan, Iran. Iranian Journal of Plant Pathology 35: 165–175.
16. Nasr Esfahani, M, and Ansaripour B. 2007. Differences in resistance in onion cultivars to pink root rot disease in Iran. Journal of General Plant Pathology 68: 32–41.
17. Nasr Esfahani M and Ansaripour B. 2008. Susceptibility assessment of Iranian onion clones to pink root-rot disease. Journal of Science and Technology of Agriculture and Natural Resources 12: 251–262.
18. Palani Kumar L and Panneerselvam N. 2007. Cytogenetic studies of food preservative in Allium cepa root meristem cells. Medicine and Biology 14: 60–63.
19. Parlevliet JE. 1993. What is durable resistance, a general outline. pp. 23–39. In TH Jacobs and JE Parlevliet (eds) Durability of Disease Resistance. London: Kluwer Academic Publisher.
20. Schwartz HF and Mohan SK. 1995. Compendium of Onion and Garlic Diseases. St. Paul, Minnesota: American Phytopathological Society Press. 54 p.
21. Schwartz H. 2013. Pest management strategic plan for dry bulb storage onions in the United States. Nebraska: Nebraska University publishing. [cited 2013 Nov 06]. Available from: http://www.ipmcenters.org/pmsp/pdf/USonionPMSP.pdf.
22. Sutton A. 1993. Onions, Ciba-Geigy, Vegetables and Ornamentals in Switzerland. Phytopathology 44: 285–296.
23. Thornton MH and Mohan SK. 1996. Response of sweet Spanish onion cultivars and numbered hybrids to basal rot and pink root. Plant Diseases 80: 660–663.
_||_