اثربخشیپذیرشوتعهددرمانی برکاهش توجه متمرکز برخود و بهبود باورهای خودکارآمدی اجتماعی
الموضوعات :
زینب مهردوست
1
(کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه اصفهان)
حمید طاهرنشاط دوست
2
(عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان)
احمد عابدی
3
(عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان)
الکلمات المفتاحية: پذیرش و تعهد درمانی, باورهای خودکارآمدی اجتماعی, توجه متمرکز برخود,
ملخص المقالة :
هدف اساسی در این پژوهش عبارت از تبین اثربخشی روش پذیرش و تعهد درمانی برکاهش توجه متمرکز برخود و بهبود باورهای خودکارآمدی اجتماعی دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. نمونه این پژوهش شامل30 دانشجوی دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر کدام از گروهها به تفکیک شامل 15 نفر بود. روش پذیرش و تعهد درمانی درگروه آزمایشی طی یک ماه و به صورت هفتهای دو بار اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کانون توجه و مقیاس خودکارآمدی برای موقعیتهای اجتماعی بود.نتایج نشان داد که توجه متمرکز برخود درگروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بهگونه معناداری کاهش یافت. و همچنین نتایج بیانگر بهبود باورهای خودکارآمدی اجتماعی درگروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل بود. یافتههای حاصل از پژوهش بیانگر اثربخشی روش پذیرش و تعهد درمانی درکاهش توجه متمرکز برخود و بهبود باورهای خودکارآمدی اجتماعی در دانشجویان با اختلال اضطراب اجتماعی بود و دادهها در این خصوص همسو با نتایج پژوهشهای قبلی بود.
