واسطه‌گری عزت نفس بر کیفیت زندگی و رفتارهای پرخطردر بین دانشجویان

الموضوعات :

کیامرث محمدی ¹ , ژاله رفاهی ² , سیامک سامانی ³

1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت ،مرودشت ایران، گروه مشاوره.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، مرودشت ایران، گروه روانشناسی

تاريخ الإرسال : 19 الأربعاء , رمضان, 1435 تاريخ التأكيد : 19 الأربعاء , رمضان, 1435 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , ربيع الثاني, 1435

الکلمات المفتاحية: کیفیت زندگی, عزت نفس, رفتارهای پرخطر,

ملخص المقالة :

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی نقش بارز و تاثیرگزار واسطه­ای عزت نفس برکیفیت زندگی  و رفتارهای پرخطر در بین دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بوده است. این پژوهش از نوع توصیفی به روش همبستگی است که نمونه­ی مورد نظر300دانشجو(144دانشجوی پسر و 156 دانشجوی دختر) دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت با میانگین سنی 75/24 سال بوده است. روش به شیوه­ی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شده و با  مقیاس کیفیت زندگی بهداشت جهانی(WHOQOL- BREF) و پرسشنامه­ی عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه­ی رفتارهای پرخطر(YRBSS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­ها از روش تحلیل مسیر به شیوه­ی رگرسیون سلسله مراتبی بارون و کنی و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که کیفیت زندگی به میزان 24/0- به­طور مستقیم(p</001) بر رفتارهای پرخطر تاثیر گذاشته که نشان­دهنده­ی رابطه­ی منفی معکوس معنی­دار بین این دو متغیر بوده و نشان داده شد که با وارد نمودن متغیر عزت نفس در معادله­ی مفروض پیش­بینی شده، کیفیت زندگی به میزان10/0- اثر غیر مستقیم(p</001) به­همراه دارد و نشان­دهنده­ی نقش واسطه­گری عزت نفس در کاهش اثرات کیفیت زندگی در بروز رفتارهای پرخطر می­باشد. همچنین کیفیت زندگی به میزان 52/0 به­طور مستقیم بر عزت نفس دانشجویان اثر گذاشته که بیانگر رابطه­ی مستقیم این دو متغیر بوده است که ارتقاء کیفیت زندگی موجب افزایش عزت نفش دانشجویان می­گردد.