ارائه مدل علّی برای انگیزش پیشرفت بر اساس ابعاد الگوی یادگیری با واسطه خودکارآمدی
الموضوعات :
لیلا رضائی
1
,
حسن احدی
2
,
حسن اسدزاده
3
1 - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه روانشناسی تربیتی، تهران، ایران
2 - استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه روانشناسی، تهران، ایران
3 - دانشیار، دانشگاه علامه طباطبایی، گروه روانشناسی تربیتی، تهران ، ایران
تاريخ الإرسال : 27 الإثنين , محرم, 1437
تاريخ التأكيد : 27 الإثنين , محرم, 1437
تاريخ الإصدار : 08 الأحد , ذو القعدة, 1436
الکلمات المفتاحية:
خودکارآمدی,
ابعاد الگوی یادگیری,
انگیزش پیشرفت,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش بررسی رابطه بین انگیزش پیشرفت، ابعاد الگوی یادگیری و خودکارآمدی در قالب یک مدل علّی است. جامعهی آماری این تحقیق، دانش آموزان دوره متوسطه (مدارس دولتی روزانه) شهر تهران در سال تحصیلی 92-93 بود، که از میان آنها نمونه ای شامل 734 دانشآموز (374 دختر، 360 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامههای سبکهای یادگیری کلب، مقیاس خودکارآمدی شرر و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس بود. مدل فرضی با استفاده از ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل گردید. بنابراین، بر اساس مبانی نظری و تجربی روابط علی بین سازههای ابعاد الگوی یادگیری (متغیر مستقل بیرونی)، خودکارآمدی (متغیر مستقل درونی) و انگیزش پیشرفت (متغیر ملاک) از طریق تدوین مدل مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس آزمون مدل نهایی معلوم شد همه شاخصهای برازندگی در دامنه مورد قبول قرار دارند و مدل مفروض به طور کاملی با دادههای نمونه برازش دارد. و در مجموع، حدود 35 درصد از واریانس ان انگیزش پیشرفت و 90 درصد از واریانس خودکارآمدی توسط متغیرهای موجود در مدل تبیین شدند.
المصادر:
اکبری، بهمن. (1386). روایی و اعتبار آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس بر روی دانشآموزان دوره متوسطه استان گیلان، مجله دانش و پژوهش در علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوارسگان (اصفهان) 6. صص96-73.
جهانی ملکی، سیف الله. (1388). رابطه بین سطح آگاهی از مهارت زندگی با باورهای خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه بهشتی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی
سیف، ع. ا. (1390). روان شناسی پرورشی ویراست ششم. تهران: دوران.
عباسیان فرد، م. بهرامی، ه. و احقر، ق. (1389). رابطه خودکارآمدی با انگیزش پیشرفت در دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی. فصلنامه روان شناسی کاربردی، 1(13)، 109-95.
کافی، س. م. (1389). مقابسه سازگاری تحصیلی در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه گیلان. تازهها و پژوهشهای مشاوره، 36، 140-127.
هاشمی، ز. و لطیفیان، م. (1390). ارتباط بین پنج عامل شخصیت و سبکهای یادگیری در میان دانشجویان دختر و پسر دانشکدههای علوم انسانی و فنی-مهندسی دانشگاه شیراز. مجله روانشناسی تربیتی، 4، 114-91.
Azevedo, R. E., & Akdere, M. (2010). Measuring the effects of learning styles: is a little knowledge dangerous for excellence in management eduction?. Journal of Leadership & Organizational studies, 17(2), 192-200.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Chen, G., Gully, S. M., & Eden, D. (2001). Validation of New General Self-efficacy Scale. Organizational Research Methods, 4(1), 62-68.
Chou, H. W., & Wang, T. B. (2000). The influence of learning styleand training method on self-efficacy and learning performance inwww homepage design training. International Journal ofInformation Management, 20, 455–472.
Hein, T. L., &Budny D. D. (1999). Teaching to Students' Learning Styles: Approaches That Work. 29th ASEE/IEEE Frontiers in Education Conferenc, November 10-13, San Juan, Pueto Rico.
Husch, S. (2001). An Investigation of Relationships between Learning Styles, Personality Temperaments, Matematics Self-Efficacy, and Post-Secondary Calcuts Achievement. PhD. Dissertation, the University of Tennessee, Knoxville.
Joy, S., & Kolb, D. A. (2009). Are there cultural differences in learning style? International Journal of Intercultural Relations, 33, 69-85.
Kolb. A. Y., & Kolb. D. A. (2005). The Kolb Learning Style inventory 3.1. 2005. Tehincal Specifications Boston MA: Hay Resources Direct,
Narciss, S. (2004). The Impact of Informative Tutoring Feedback and Self-efficacy on Motivation and Achievement in Concept Learning. Original Research Article Experimental Psychology, 51(3), 28-214.
Ozkan, S. (2003). The Roles of motivational beliefs and learning styles on tenth grade students biology achievement. Journal of Educational Psychology, 24, 131-135.
Ozgen,K., Tataroglua, B., &Alkana, H. (2011). An examination of brain dominance and learning styles of pre-service mathematics teachers. Journal Procedia Social and BehavioralSciences ,15, 743–750.
Pajares, F., & Miller, M. D. (1994). Role of self-efficacy and self-concept belifes in mathematical problem solving. Journal of Consuling Psychology Education Psychology, 28, 117-148.
Pintrich P. R., &Degroot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learningcomponents of classroom academic performance. Jornal of Educational psychologe, 82(1), 33-40.
Platsidou, M., &Metalldou, P. (2009). Validity and reliability Issues of two learning Style Inventories in a Greek Sample: Kolb's Learning Style in ventory and Felde&Solman's Index of Learnin Styles. IntermationalJournal of Teaching and Learning In Higher Education, 20, 324-335.
Verma,B.P.,&Gupta,M.(1996). Modes and styles of learning as functions of personality and motivation. Journal Psycho-lingua ,26, 37-42.
Zacharis, N. Z. (2011). The effect of learning style on preference of web-based courses andlearningoutcomes . British Journal of Educational Technology, 42, 790-800.