اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل بر حالات شخصیتی، عزت نفس و نشانگان بالینی افراد دچار شکست عاطفی

الموضوعات :

ابراهیم اکبری ¹ , زینب خانجانی ² , زینب عظیمی ³ , حمید پورشریفی ⁴ , مجید محمود علیلو ⁵

1 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز
2 - دانشیار گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز
3 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز
4 - استادیار گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز
5 - استادیار گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز

تاريخ الإرسال : 02 الأحد , ربيع الأول, 1437 تاريخ التأكيد : 02 الأحد , ربيع الأول, 1437 تاريخ الإصدار : 01 الخميس , شعبان, 1433

الکلمات المفتاحية: تحلیل رفتار متقابل, شکست عاطفی, حالات شخصیتی,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل بر حالات شخصیتی، عزت نفس و نشانگان بالینی افراد دچار شکست عاطفی بود. بررسی حاضر به روش طرح نیمه‌آزمایشی تک موردی و از نوع خط پایه چندگانه انجام شد. بدین منظور پنج مراجع دختر به شیوه‌ی نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و تحت درمان تحلیل رفتار متقابل قرار گرفتند. مراجعین در مرحله‌ی پیش از درمان (خط پایه) و در طی جلسه‌های اول، هفتم، هشتم، و جلسه آخر (جلسه چهاردهم) و مراحل پیگیری سه ماهه و شش ماهه پرسشنامه‌های ضربه عشق، BDI-II، عزت نفس، GHQ-28، نوع عملکرد پس از شکست عاطفی، DASS-21، و PAC را تکمیل کردند. همچنین در مرحله پیش از درمان، پرسشنامه میلون-3 را برای شناسایی الگوهای بالینی شخصیت کامل کردند. برای تحلیل داده‌ها از دو روش معناداری بالینی و شاخص درصد بهبودی استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان تحلیل رفتار متقابل بر حالات شخصیتی، عزت نفس و نشانگان بالینی افراد دچار شکست عاطفی اثربخش بوده، و مراجع پس از پایان درمان از حالات شخصیتی «بالغ» و «والد حمایت‌کننده» خود بیشتر استفاده می‌کرده است. درمان تحلیل رفتار متقابل با توجه به فرآیند درمانی- تکنیکی که دارد در بهبود علائم مرضی دانشجویان دارای شکست عاطفی از اثربخشی مناسبی دارد.