بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی با میانجی¬گری هیجان-های تحصیلی
الموضوعات :عزتاله قدمپور 1 , محمد عباسی 2 , عرفان بهرامی 3 , مسعود جعفری 4
1 - استاد، گروه روان¬شناسی، دانشگاه لرستان، خرم¬آباد، ایران
2 - دانشیار، گروه روان¬شناسی، دانشگاه لرستان، خرم¬آباد، ایران
3 - دانشجوی دکتری، گروه روان¬شناسی، دانشگاه لرستان، خرم¬آباد، ایران
4 - آموزگار رسمی مقطع ابتدایی
الکلمات المفتاحية: خودکارآمدی تحصیلی, هیجان¬های مثبت تحصیلی, هیجان¬های منفی تحصیلی, سازگاری تحصیلی.,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: خودکارآمدی تحصیلی از جمله عواملی است که با سازگاری تحصیلی دانشجویان مرتبط است بنابراین، شناسایی عواملی که بر روی این رابطه تاثیرگذار هستند، ضرورت پیدا میکند. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی با میانجیگری هیجانهای تحصیلی انجام شد.
روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی-همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1400-1399 و نمونه آماری 313 نفر (245 دختر و 68 پسر) بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس خودکارآمدی تحصیلی، پرسشنامه هیجانهای تحصیلی و پرسشنامه سازگاری تحصیلی دانشجویان مورد تحلیل معادلات ساختاری شدند. به منظور پردازش دادهها، روش معادلات ساختاری به کار رفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد شاخصهای برازندگی مطلوب و مدل پیشنهادی ارائه شده مورد تایید است. مطابق با یافته های پژوهش، اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی و هیجانهای مثبت به سازگاری تحصیلی معنیدار و مثبت و مسیر مستقیم هیجانهای منفی به سازگاری تحصیلی معنیدار و منفی بود. همچنین، اثر غیرمستقیم خودکارآمدی از راه نقش میانجی هیجانهای تحصیلی مثبت و هیجانهای تحصیلی منفی بر سازگاری تحصیلی نیز معنیدار بود.
نتیجه گیری: دانشجویانی که خودکارآمدی تحصیلی بالاتری دارند، هیجانهای مثبت بیشتری داشته و بالطبع امیدی بیشتر به جریان تحصیلی دارند و در نتیجه سازگاری تحصیلی بالاتری دارند. این افراد از زندگی تحصیلی خود لذت میبرند. همچنین، دانشجویان با خودکارآمدی بالا در مسیر تحصیل خود با هیجانات منفی از قبیل اضطراب و خشم کمتر درگیر شده و در نتیجه سازگاری تحصیلی بیشتری را از خود نشان میدهند.