ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه خود-ادراکی کودکان هارتر

الموضوعات :

پریسا خجسته جلال ¹ (گروه روانشناسی ، واحد گرمسار،دانشگاه آزاد اسلامی ،گرمسار ،ایران)
داود معنوی پور ² (دانشیار گروه روانشناسی ، واحد گرمسار،دانشگاه آزاد اسلامی ،گرمسار ،ایران)
مجتبی صداقتی فرد ³ (گروه علوم اجتماعی ،واحد گرمسار ، دانشگاه آزاد اسلامی ،گرمسار ،ایران)

تاريخ الإرسال : 10 الأحد , جمادى الأولى, 1441 تاريخ التأكيد : 24 الثلاثاء , ربيع الأول, 1442 تاريخ الإصدار : 01 الأربعاء , ذو الحجة, 1441

الکلمات المفتاحية: تحلیل عاملی اکتشافی, روایی همگرا, روایی واگرا, تحلیل عاملی تاییدی, کودک, خود-ادراکی,

ملخص المقالة :

مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی­های روانسنجی پرسشنامه خود-ادراکی کودکان هارتر (۱۹۸۵) انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه از نوع روانسنجی بود. نمونه شامل ۴۰۰ دانش آموز (۲۰۰ نفر دختر و ۲۰۰ نفر پسر) بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدندو پرسشنامه خود-ادراکی هارتر (۱۹۸۵)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷) و پرسشنامه روابط میانی دلبستگی کاپنبرگ و هالپرن (۲۰۰۶) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی وجود پنج عامل را نشان داد که در مجموع ۹۶۲/ ۵۷  درصد از از واریانس کل مقیاس را تبیین کردند. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی را تایید کرد.ضریب پایایی کلی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ ۸۷/۰  و به روش آزمون-بازآزمون ۸۹/۰ به دست آمد. هم­چنین ارتباط مثبت معنادار عامل­های این مقیاس با عزت نفس و سبک دلبستگی ایمن تکامل انطباقی مثبت روایی همگرای مقیاس و ارتباط منفی عامل­های پرسشنامه خود-ادراکی کودکان هارتر با سبک­های دلبستگی ناایمن واکنش هیجانی، رفتارهای منفی و دوری گزیدن روایی واگرای مقیاس را تایید کرد. نتایج مطالعه نشان داد که پرسشنامه خود-ادراکی کودکان هارتر ویژگی­های روانسنجی مناسبی جهت اندازه­گیری خود-پنداره کودکان دارد.

المصادر:

خیرخواه، م.، مکاری، ه.، نیسانی سامانی، ل و حسینی، آ.ف. (۱۳۹۲). ارتباط اضطراب و عزت نفس در دختران نوجوان. مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری دانشکده علوم پزشکی ایران، ۲۶(۸۳)، ۱۹-۲۹.

سلیمانی، ح.، بشاش، ل.، و لطیفیان، م. (۱۳۹۳). خصوصیات روانسنجی پرسشنامه روابط میانی دلبستگی برای دوره‌ی سنی میانی کودکی. روش‌ها و مدل‌های روانشناختی، ۴(۱۶)، ۶۳-۴۱.

عطاران، ن و محمدی، ن. (۱۳۹۷). نقش واسطه‌ای حرمت خود در رابطه بین جهت‌گیری‌های دلبستگی و سازگاری روانشناختی. روانشناسی تحولی: روانشناسی ایرانی، ۱۵(۸۵)، ۱۳۹-۱۵۱.

Arens, A. K., & Morin, A. J. (2017). Improved representation of the self-perception profile for children through bifactor exploratory structural equation modeling. American Educational Research Journal, 54(1), 59-87.

Broc, M. Á. (2014). Harter's Self-Perception Profile for Children: an adaptation and validation of the Spanish version. Psychological Reports, 115(2), 444-466.

Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: Guilford.

Coopersmith, S. (1967). The antecedents of self-esteem. San Francisco: Freeman press.

Fernández-Zabala, A., Rodriguez-Fernandez, A., & Goni, A. (2016). The structure of the social self-concept (SSC) Questionnaire. Anales de psicología, 32(1), 199-205.

Ferro, M. A., & Tang, J. (2017). Psychometric properties of the Self-Perception Profile for Children in children with chronic illness. Journal of the Canadian Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 26(2), 119-124.

Gacek, M., Pilecka, W., & Fusińska-Korpik, A. (2014). Psychometric properties of Self-Perception Profile for Children in a Polish sample. Polish Journal of Applied Psychology, 12(3), 85-104.

Guerin, S., & Tatlow-Golden, M. (2019). How valid are measures of Children’s self-concept/self-esteem? Factors and content validity in three widely used scales. Child Indicators Research, 12(5), 1507-1528.

Hair, J. F. (2006). Multivariate data analysis . Uppersaddle River. New York: NJ Pearson Prentice Hall.

Harter, S. (1985). Manual for the Self-Perception Profile for Children. Denver: University Press.

Harter, S. (2000). Is self-esteem only skin-deep? The inextricable link between physical appearance and self-esteem. Reclaiming children and youth, 9(3), 133-138.

Harter, S. (2005). The development of self-representations during childhood and adolescence. In M. R.

Harter, S. (2012). Self-Perception Profile for Children: Manual and Questionnaires (Grades 3-8). Denver: University of Denver.

Huang, C. (2010). Mean-level change in self-esteem from childhood through adulthood: Meta-analysis of longitudinal studies. Review of General Psychology, 14(3), 251-260.

Kappenberg, E. S., & Halpern, D. F. (2006). Kinship center attachment questionnaire: Development of a caregiver-completed attachment measure for children younger than 6 years. Educational and Psychological Measurement, 66(5), 852-873.

Leary, M. R., & Tangney, J. P. (2003). The self as an organizing construct in the behavioral and social sciences. In M. R. Leary, J. P. Tangney (Eds.), Handbook of self and identity (pp. 3-15). New York: Guilford Press.

Lipsitt, L. P. (1958). A self-concept scale for children and its relationship to the children's form of the Manifest Anxiety Scale. Child Development, 463-472.

Mandaglio, S., & Pyryt, M. C. (1995). Self-concept of gifted students. Teaching Exceptional Children, 27(3), 40-45.

Miller, H.-M. (2000). Cross-cultural validity of a model of self-worth: Application to Finnish children. Social Behavior and Personality: an international journal, 28(2), 105-118.

Moritz Rudasill, K., & Callahan, C. M. (2008). Psychometric characteristics of the Harter Self-Perception Profiles for Adolescents and Children for use with gifted populations. Gifted Child Quarterly, 52(1), 70-86.

Muris, P., Meesters, C., & Fijen, P. (2003). The self-perception profile for children: Further evidence for its factor structure, reliability, and validity. Personality and individual differences, 35(8), 1791-1802.

Oleszkowicz, A., & Senejko, A. (2001). Dorastanie. In: J. Trempała (ed.), Psychologia rozwoju człowieka. (pp.259-286). Warszawa: PWN.

Pereda, N., & Forns, M. (2004). Psychometric properties of the Spanish version of the self-perception profile for children. Perceptual and Motor Skills, 98(2), 685-699.

Perri, D., Dose, C., Görtz-Dorten, A., Woitecki, K., Breuer, D., & Döpfner, M. (2020). Erfassung des Selbstkonzepts von Kindern und Jugendlichen: Validierung einer modifizierten Fassung des Self-Perception Profiles for Children nach Harter in einer klinischen Stichprobe. Zeitschrift für Klinische Psychologie und Psychotherapie, 1(1), 1-9.

Piers, E., & Harris, D. (1969). Manual for the Piers-Harris Children’s Self-concept Scale. Nashville. TN: Counselor Recordings and Tests.

Shahim, S. (2004). Self-perception of competence by Iranian children. Psychological Reports, 94(3), 872-876.

Spaten, O. M. (2019). An Investigation into the Psychometric Properties and Validation of the Danish Self-Perception Profile. Coaching Psykologi-The Danish Journal of Coaching Psychology, 8(1), 45-55.

Thill, A. D. W., Holmbeck, G. N., Bryant, F. B., Nelson, C., Skocic, A., & Uli, N. (2003). Assessing the factorial invariance of Harter's self-concept measures: Comparing preadolescents with and without spina bifida using child, parent, and teacher report. Journal of Personality Assessment, 81(2), 111-122.

Venâncio Martins, M. H., & Clemente Neto, V. (2016). Resilience and self-concept of competence in institutionalized and non-institutionalized young people. Revistada Associação Portuguesade Psicologia, 30(2), 61-76.