ارائه الگوی مالیاتی مناسب برای کاهش آلودگی ناشی از استفاده سموم شیمیایی در مناطق کشاورزی و شبیه سازی مونت کارلو در مواجهه با عدم قطعیت کاهش آلودگی در الگوی مالیاتی مفروض

الموضوعات : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی

مصطفی شمس الدینی ¹ (دانشجوی دکتری علوم اقتصادی دانشکده اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان.)
جواد شهرکی ² (استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان)

تاريخ الإرسال : 13 الثلاثاء , ربيع الأول, 1435 تاريخ التأكيد : 13 الثلاثاء , ربيع الأول, 1435 تاريخ الإصدار : 16 الجمعة , شوال, 1434

الکلمات المفتاحية: الگوی مالیاتی, سموم شیمیایی, مناطق کشاورزی, شبیه سازی مونت کارلو, آزمون های GLS, SUR, ARDL, ECM, زیووت- اندرس و گرگوری- هنسن,

ملخص المقالة :

افزایش فعالیت­های کشاورزی برای پاسخ­گویی به نیازهای اولیه­ی انسان­ها و به تبع آن استفاده روزافزون از سموم شیمیایی برای مقابله با آفات موجود در این صنعت، توجه ویژه­ای را به خود جلب کرده است. استفاده از این سموم منجر به آلودگی محیط زیست خواهد شد، در همین راستا این مقاله سعی دارد تا با طراحی الگوی مالیاتی مناسب، از استفاده­ی بی­رویه این سموم جلوگیری کرده و آلودگی ناشی از آن را نیز کاهش دهد. مبانی نظری این مدل با حداکثرسازی تابع مطلوبیت عوامل اقتصادی دخیل در این مبحث(کشاورزان، تولیدکنندگان سموم و مصرف­کنندگان کالاهای کشاورزی) و با قید حداکثر شدن سود، به­دست آمده است. همچنین برای تایید مبنای تجربی مدل، از تخمین داده­های 26 کشور منتخب(ایران، اتریش، استرالیا، بلژیک، کانادا، جمهوری چک، دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی، لوکزامبورگ، هلند، نیوزیلند، نروژ، پرتغال، اسپانیا، سوئد، سوئیس، انگلستان و ایالات متحده). برای دوره­ی 1380-1387 براساس روش پنل دیتا و با آزمون­های GLS و SUR استفاده شده است. نتایج نشان از معناداری مدل و مطابقت آن با داده­های تجربی دارد. در ادامه­ی کار مدل مفروض با روش­های ARDL و ECM برای ایران تخمین زده شده و رابطه­ی بلندمدت ضریب مالیاتی مفروض در ایران به­دست آمده است. همچنین با استفاده از آزمون­های زیووت- اندرس و گرگوری- هنسن، این رابطه­ی بلندمدت در حضور شکست­های ساختاری در اقتصاد ایران بررسی شده که نتایج حاکی از تایید این رابطه است. در پایان این پژوهش نیز با استفاده از شبیه­سازی مونت­کارلو، عدم قطعیت کاهش آلودگی در مدل بررسی شده و با شبیه­سازی شاخص­ VaR، به محاسبه­ی حداکثر کاهش آلودگی برای عوامل دخیل پرداخته شده است. طبقه­بندی JEL:H21، Q52،C15