بررسی آثار قانون هدفمندسازی یارانهها بر تغییرات الگوی کشت محصولات زراعی در استان مازندران
الموضوعات : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی
حمید امیرنژاد
1
()
کمال عطایی سلوط
2
(دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل)
فهیمه حبیبی تیرتاشی
3
(دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر)
الکلمات المفتاحية: استان مازندران, مزیت نسبی, الگوی بهینه کشت, برنامهریزی ریاضی, هدفمندسازی یارانهها,
ملخص المقالة :
مزیت نسبی یکی از ابزارهای کارآمد برای تصمیمگیری در تولید و تجارت محصولات میباشد که از دو بعد جایگزینی واردات و توسعه صادرات حائز اهمیت میباشد. استان مازندران یکی از قطبهای عمدهی محصولات کشاورزی در ایران است که با برنامهریزی صحیح میتوان آنرا به یکی از مراکز تولید و صادرات انواع محصولات کشاورزی تبدیل کرد. در این مطالعه، با استفاده از شاخص‌های هزینهی منابع داخلی (DRC)، هزینه منافع اجتماعی (SCB) و سودآوری خالص اجتماعی (NSP) و الگوی برنامهریزی خطی، اثرات حذف یارانههای دولت و تأثیر آن بر مزیت نسبی محصولات زراعی مختلف استان مازندران در سال 1391 بررسیشده است. نتایج نشان داد که بر اساس شاخص DRC، محصولاتی نظیر پنبه دیم، جو دیم، گندم دیم، کلزا آبی، جو آبی و گندم آبی فاقد مزیت و برنج، کلزا دیم و پنبه آبی دارای مزیت است. با توجه به شاخص SCB محصولاتی چون پنبه آبی، برنج، کلزا دیم دارای مزیت نسبی است. شاخص NSP نشان داد که محصولات پنبه دیم، جو دیم، گندم دیم، کلزا آبی، جو آبی و گندم آبی فاقد مزیت نسبی و کلزا دیم، برنج و پنبه آبی دارای مزیت نسبی میباشند. بر اساس نتایج، با هدفمند شدن یارانهها و برابری قیمتهای داخلی با قیمتهای خارجی و همچنین با در نظر گرفتن قیمت واقعی برای نرخ ارز، مشاهده میشود که الگوی کشت در مورد محصولات آبی به سمت محصولاتی نظیر پنبه و برنج هدایت شوند. در مورد محصولات دیم نیز با هدفمندی یارانهها، الگوی کشت به سمت محصول کلزا میل خواهد کرد.
