تعیین سطح توسعه‌یافتگی بخش کشاورزی شهرستان های استان خراسان رضوی طی سال های 1380-1389 بر اساس تاکسونومی عددی با وزن دهی
الموضوعات : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزیمحمد مظهری 1 , مریم رسول زاده 2 , جواد براتی 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: خراسان رضوی, بخش کشاورزی, تاکسونومی عددی وزن‌دار, سطح توسعه‌یافتگی,
ملخص المقالة :
یکی از اقداماتی که در جهت تدوین برنامه‌ریزی منطقه‌ای می‌تواند نقش مهم و اساسی بازی کند، تهیه سطح توسعه‌یافتگی مناطق و شهرستان‌های مختلف هر منطقه است که بتوان بر اساس آن، موقعیت هر شهرستان را نسبت به هریک از شاخص‌های اثرگذار در توسعه، نسبت به سایر شهرستان‌های منطقه شناسایی کرد. از اینرو، این مطالعه با استفاده از روش تاکسونومی عددی و با بهکارگیری ضرایب وزنی به عنوان نوآوری مهم این تحقیق، درجه توسعه‌یافتگی شهرستان‌های استان خراسان رضوی را در بخش کشاورزی طی دوره 1389-1380، با تاکید بر نظر کارشناسان و متخصصین هر حوزه از این بخش، مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. نتایج نشان داده است که شهرستان‌های مشهد، فریمان، چناران، تربت حیدریه و تربت جام به ترتیب رتبه اول تا پنجم را از نظر توسعه یافتگی بخش کشاورزی به خود اختصاص دادهاند. شهرستان‌های فریمان و چناران به لحاظ نسبت سطح زیرکشت با آبیاری نوین به کل سطح زیرکشت، وضعیت بسیار مناسب‌تری در مقایسه با سایر شهرستان‌ها داشته‌اند. شاخص ارزش تولیدات باغی به کل سطح باغات در شهرستان‌های مختلف، به نسبت یکسان است که بیانگر بهره‌وری و فناوری مشابه و نزدیک به هم شهرستان‌های استان می‌باشد. این وضعیت، برای شاخص ارزش تولیدات زراعی به کل سطح کشت زراغی نیز برقرار است. بهطورکلی نتایج نشان داده است شهرستانهایی که در شاخص‌های با ضرایب وزنی بالاتر، وضعیت مناسب‌تری دارند، توانسته‌اند رتبه توسعه‌یافتگی به نسبت بهتری بهدست آورده و قابلیت رقابت بیشتری در بازار از آن خود کنند.
