بررسی تغییرات شاخص اقلیم گردشگری (T.C.I) در استان اصفهان دوره زمانی (2005-1976)
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
سیروس قنبری
1
(استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران)
جعفر کریمی
2
(دانشجوی دکتری جغرافیای طبیعی و اقلیم شناسی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: گردشگری, اصفهان, تغییرات آب و هوایی, شاخص اقلیم گردشگری,
ملخص المقالة :
نظر به رابطه تنگاتنگ گردشگری و تغییرات اقلیمی، سازمانهای گردشگری، ضروری است تا در برنامهریزیها و طراحیهای آینده خویش پتانسیل تأثیرات تغییر اقلیم را در این ارتباط مدنظر قرار دهند. در این پژوهش بمنظور تعیین روند تغییرات شاخص اقلیم گردشگری استان اصفهان جهت برنامهریزی و توسعه گردشگری، دادههای مورد نیاز از سایت هواشناسی طی دوره آماری (2005-1976) استخراج و سپس با میانگینگیری ماهیانه و فصلی، دادهها به دو دوره 15 ساله تقسیم گردید. در ادامه با استفاده از شاخص T.C.I تحلیلها برای تکتک فصول انجام شد. این شاخص از شرایط غیر قابل تحمل تا شرایط ایده آل برخوردار میباشد. نتایج به دست آمده جهت پهنهبندی و مشخص نمودن میزان تغییرات به محیط GIS فراخوانی و نقشهها ترسیم گردیدند. نقشهها حاکی از آن است که در فصل زمستان، دوره دوم نسبت به دوره اول با کاهش شرایط قابل قبول در غرب استان و افزایش شرایط خوب و خیلی خوب در مرکز و شرق استان مواجه بوده است. در فصل بهار شرایط خیلی خوب که در دوره اول محدوده بسیار کوچکی از غرب استان را در برگرفته در دوره دوم در محدوده استان مشاهده نمیگردد و شرایط عالی در دوره دوم افزایش یافته و شرایط ایدهآل کاهش یافته است. شرایط خوب در دوره دوم در فصل تابستان در استان وجود نداشته و بر شرایط ایدهآل و عالی در استان افزوده شده و از شرایط خیلی خوب در شرق استان کاسته شده است. در فصل پاییز با کاهش شرایط خوب طی دوره دوم در غرب استان بر دیگر شرایط به خصوص شرایط عالی در گستره اصفهان افزوده شده است. اما آزمون t-test ایستگاه نمونه اصفهان نشان دهنده آن است که شرایط اقلیم گردشگری در فصول (زمستان، بهار و پاییز) دچار تغییر نشده و تنها در فصل تابستان شرایط تغییر کرده است.
