تعیین نظام سلسله مراتبی شهرهای استان لرستان بین سال های1390-1335 با مدلهای همسایگی، آنتروپی و حد اختلاف طبقه ای
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایمحمد حسین سرایی 1 , نعمت شاه کرمی 2 , مجتبی فتایی 3 , مسعود سلطانی 4
1 - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران
3 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران
4 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران
الکلمات المفتاحية: استان لرستان, ضریب آنتروپی, نظام سلسله مراتبی, حد اختلاف طبقه ای,
ملخص المقالة :
عدم توجه به نظام سلسلهمراتب شهری و نحوهی پراکنش و توزیع کانونهای شهری در پهنهی یک منطقه از یک طرف و رشد سریع شهرنشینی از طرف دیگر به عدم تعادل و گسیختگی در ساختار فضایی شهرها منجر خواهد شد. تعیین نحوه سازمانیابی فضائی سکونتگاههای شهری به مدیریت فضائی آنها کمک شایانی میکند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی نظام سلسلهمراتب شهری استان لرستان است. پژوهش از نوع توسعهای و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. همچنین ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانهای- اسنادی میباشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدلهای رایج در ارزیابی نظام سلسلهمراتبی مانند، حد اختلاف طبقهای، تحلیل نزدیکترین همسایگی و ضریب آنتروپی استفاده شده است. نتیجه پژوهش نشانگر آن است که: سلسلهمراتب شهری استان لرستان از لحاظ شاخص نزدیکترین همسایگی، به تعادل (2.15) تمایل دارد. ضریب آنتروپی در اکثر دورههای مورد بررسی به سمت 1 میل کرده و از حالت نرمال و استانداردی برخوردار بوده است. بنابراین بر اساس نتایج این دو مدل توزیع فضایی نقاط شهری در استان لرستان در طی دورهی1390-1335 متعادل بوده است. با توجه به مدل حل اختلاف طبقهای توزیع جمعیتی نقاط شهری استان لرستان از یک گسیختگی و عدم تعادل در طی دورهی زمانی مورد مطالعه برخوردار بوده است. این امر ناشی از آن است که شهر خرمآباد با مرکزیت سیاسی، اداری و اقتصادی و شهر بروجرد با سابقهی تاریخی، موقعیت طبیعی و رشد صنایع، بیشترین جمعیت را به خود جذب کردهاند و با شهرهای کوچک دارای اختلاف فاحش جمعیتی هستند.
