تحلیل الگوی فضایی شاخص های تحصیلات (آموزش) در شهرستان های ایران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیای GIS
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایعلیرضا استعلاجی 1 , ابراهیم فتحی نیا 2
1 - استاد گروه جغرافیا، واحد یادگار امام (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر ری، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: آموزش, تحلیل فضایی, تحصیلات, سواد, شهرستان های ایران,
ملخص المقالة :
مطالعات فضایی به عنوان اصلیترین ابزاری که منطقه بر پایه آن از جنبههای مختلف به شکل بسیار محسوس و ملموس مورد مطالعه دقیق قرار میگیرد و جایگاه ویژهای را در میان انواع برنامهریزی ها دارد، در میان اهمیت آموزش و تحصیل همه افراد جامعه (زن و مرد) در همه سطوح تحصیلاتی یکی از اهداف اساسی سازمانهای بینالمللی قرار دارد. و مورد تأکید در اهداف هزاره MDG، (2000-2015) و اهداف توسعه پایدار SDG، (2015-2030)، میباشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری تمامی افرادی است که در سطح شهرستانها در زمینه شاخص های مرتبط با تحصیلات قرار داشتهاند، بودهاند. در نهایت شاخصهای آموزش (تحصیلات) شناسایی شده و با استفاده از نرمافزار ARC GIS، و EXCEL، این شاخصها در پنج گروه (1- دسترسی به اینترنت، 2- سوادآموزی بزرگسالان، 3- آموزش عالی، 4- باسوادی و 5- بی سوادی جمعیت). طبقهبندی شدهاند. برای بررسی و سنجش شاخصهای شناسایی شده؛ ابتدا دادهای خام 1390 از مرکز آمار ایران دریافت شد و سپس تمامی 41 شاخص در نظر گرفته شده برای هر یک از 394 شهرستان کشور محاسبه گردید. نتایج نشان میدهد که در همه 5 مؤلفه اصلی، مناطق جنوب شرقی، مناطق مرزی و بیشتر مناطق شرق و غرب کشور در سطح پایین و متوسط و در برخی بسیار نامناسب میباشد. اما مناطق مرکزی و مناطق جمعیتی کشور و همچنین مناطق شمالی و تولیدی و صنعتی کشور در سطح خوب و متوسط از نظر 5 مؤلفه اصلی قرار دارند، که این سطح بالا یا پایین بودن میتواند دلایل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و غیره را به دنبال داشته باشد.