تحلیل و ارزیابی تاثیرات اجتماعی بازآفرینی در کرانه های آبی شهرها(نمونه موردی: شهر بوشهر)

الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

شهرزاد شهریاری ¹ , سید کمال الدین شهریاری ² , فرح حبیب ³ , حسین ذبیحی ⁴

1 - دانش پژوه دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار دانشکده هنر و معماری، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - استاد دانشگاه آزاد اسلامی، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 03 الثلاثاء , ذو القعدة, 1444 تاريخ التأكيد : 28 الأربعاء , جمادى الثانية, 1445 تاريخ الإصدار : 10 الثلاثاء , شعبان, 1445

الکلمات المفتاحية: واژه های کلیدی بازآفرینی شهری, کرانه آبی شهری, بازآفرینی کرانه آبی شهری, تاثیر اجتماعی,

ملخص المقالة :

چکیده
کرانه‌های آبی شهری، به‌عنوان منابع زیست‌محیطی مهم، محور فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی شهرها هستند. بازآفرینی این کرانه‌ها، با تغییرات در ساختار شهری و اقتصادی، به رویکرد جدیدی پرداخته است.هدف این پژوهش شناخت و تحلیل تاثیرات اجتماعی بازآفرینی در کرانه ساحلی شهر بوشهر است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر گردآوری داده‌های از طریق میدانی است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه بوده است. روایی ساختاری و محتوایی پرسش‌نامه تأیید و پایایی آن نیز با ضریب کرونباخ بیشتر از 70/0 تأیید شد. جامعه آماری پژوهش را جمعیت شهر بوشهر تشکیل داده که بر اساس فرمول کوکران 380 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شد. نتیجه نشان داد که نتیجه آزمون نشان داد که شاخص‌های بازآفرینی اجتماعی در سطح کمتر از 05/0 و برابر با 000/0 معنادار بوده‌اند. در این زمینه دو شاخص شامل کاهش آسیب‌های اجتماعی با میانگین 771/3 و بهبود انسجام اجتماعی با میانگین 647/3 از وضعیت مناسب تری در کرانه آبی شهر برخوردار بوده‌اند. علاوه بر این نتیجه آزمون نشان داد که 10 شاخص بررسی شده در زمینه تاثیرات اجتماعی بازآفرینی، در سطح 000/0 معنادار بوده‌اند. شاخص محیط دوستانه با میانگین 892/3 به عنوان تاثیر اجتماعی قابل توجه بازآفرینی شناخته شده است. نتیجه همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که بین متغیر بازآفرینی کرانه آبی شهر با ابعاد اجتماعی شامل دموکراسی، اجتماع پذیری و رضایتمندی در سطح کمتر از 01/0 رابطه معناداری مشاهده شده است. بیشترین رابطه مربوط به بازآفرینی کرانه آبی با دموکراسی با ضریب 164/0 بوده است.

المصادر:

References

1. Bartling, B., Weber, R. A., & Yao, L. (2015). Do markets erode social responsibility?. The Quarterly Journal of Economics, 130(1), 219-266.


2. Boros, L., Fabula, S., Horváth, D., & Kovács, Z. (2016). Urban diversity and the production of public space in Budapest. Hungarian Geographical Bulletin, 65(3), 209-224.


3. Calderini, M., Chiodo, V., & Michelucci, F. V. (2018). The social impact investment race: Toward an interpretative framework. European Business Review, 30(1), 66-81.


4. Cerreta, M., & La Rocca, L. (2021). Urban regeneration processes and social impact: a literature review to explore the role of evaluation. In Computational Science and Its Applications–ICCSA 2021: 21st International Conference, Cagliari, Italy, September 13–16, 2021, Proceedings, Part VI 21 (pp. 167-182). Springer International Publishing.


5. Choi, M. G., Hwang, H. Y., & Kwon, J. J. (2012). Analysis of the Impact on Changes in Residential Communities through Urban Regeneration with Art Programs-Focused on Cheong-ju Sajik 2-dong. Journal of the Korean housing association, 23(4), 69-76.


6. Colavitti, A. M., Floris, A., Pirinu, A., & Serra, S. (2021, September). From the Recognition of the Identity Values to the Definition of Urban Regeneration Strategies. The Case of the Military Landscapes in Cagliari. In International Conference on Computational Science and Its Applications (pp. 131-144). Cham: Springer International Publishing.


7. Coscia, C., & Rubino, I. (2020). Fostering new value chains and social impact-oriented strategies in urban regeneration processes: what challenges for the evaluation discipline?. In INTERNATIONAL SYMPOSIUM: New Metropolitan Perspectives (pp. 983-992). Cham: Springer International Publishing.


8. dos Santos Figueiredo, Y. D., Prim, M. A., & Dandolini, G. A. (2022). Urban regeneration in the light of social innovation: A systematic integrative literature review. Land Use Policy, 113, 105873.


9. Evans, G., & Shaw, P. (2004). The contribution of culture to regeneration in the UK: a review of evidence: a report to the Department for Culture Media and Sport.


10. Faouri, B. F. E., & Sibley, M. (2022). Heritage-Led Urban Regeneration in the Context of WH Listing: Lessons and Opportunities for the Newly Inscribed City of As-Salt in Jordan. Sustainability, 14(8), 1-24.


11. Henry, E., Menzies, D., Paul, J., Kahungunu, N., & Ngāpuhi, N. T. (2019). Urban Regeneration and Social Cohesion. In State of Australian Cities Conference.


12. Jafari, M., Afzali Korush, A., Zahirinia, M. (2021). Explaining the Factors Influencing Social Participation in Urban Regeneration. Geography and Regional Planning Journal, 11(4), 111-122. [In Persian]


13. Karimzadeh, A., Shahriari, S. K., Ardeshiri, M. (2017). Explaining Cultural Policies Affecting Culture-Oriented Urban Regeneration (with Emphasis on the Experiences of Istanbul, Turkey). Urban Identity Journal, 11(29), 95-109. [In Persian]


14. Lee, W. Y., Shin, S. H., & Jang, S. H. (2022). Sustainable Urban Regeneration Strategies in Korea’s Abandoned Mine Area Using Industrial Heritage. Advances in Civil Engineering, 2022.


15. Levine, D., & Aharon-Gutman, M. (2023). The Social Deal: Urban regeneration as an opportunity for In-Place Social Mobility. Planning Theory, 22(2), 154-176.


16. Li, S., & Qu, F. (2022). Preserving Authenticity in Urban Regeneration: A Framework for the New Definition from the Perspective of Multi-Subject Stakeholders—A Case Study of Nantou in Shenzhen, China. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(15), 9135.


17. López-Contreras, N., Puig-Barrachina, V., Vives, A., Olave-Müller, P., & Gotsens, M. (2021). Effects of an urban regeneration program on related social determinants of health in Chile: A pre-post intervention study. Health & place, 68, 102511.


18. Lotfi, S. (2011). Culture-Based Urban Regeneration: Reflection on Cultural Foundations and Interaction of Regeneration. Fine Arts, Architecture, and Urban Planning Journal, 16(1), 47-61. [In Persian]


19. Malek, M., Andalib, A., Zarabadi, Z. S., Majidi, H. (2020). Identification of Principles and Development of a Neighborhood Regeneration Model with a Social Sustainability Approach Using the Delphi Method. Urban Identity Journal, 14(44), 29-44. [In Persian]


20. Mehan, A. (2016, April). Urban regeneration: A comprehensive strategy for achieving social sustainability in historical squares. In Sgem International Multidisciplinary Scientific Conference on Social Sciences and Arts (Vol. 2, pp. 863-867).


21. Miśkowiec, M. (2023). Urban courtyards as local points of sustainable urban regeneration challenges to community participation in urban courtyard-related projects in Polish Cities. City, Culture and Society, 34, 100522.


22. Mokhtari Malekabadi, R., & Salim, Z. (2014). Comparative analysis of the spatial elements of the Iranian garden in the design of Shiraz city parks. Research and Urban Planning, 6(22), 61-78. [In Persian]. DOI: 20.1001.1.22285229.1394.6.22.5.1


23. Naghibzadeh, A., Shamsoddini, A., & Soltani, A. (2020). Investigating and Measuring Barriers to Private Sector Participation in Urban Development (Case Study of Shiraz). Journal of Sustainable City, 2(4), 115-128. [In Persian]. Doi:10.22034/JSC.2020.210973.1162


24. Nezhad Ebrahimi, A., Nezhadaghi, N. (2018). Development of a Conceptual Framework for Socially-Oriented Urban Regeneration Based on Education in Historical Fabrics. Urban Knowledge Journal, 2(3), 21-34. [In Persian]


25. Nzimande, N. P. (2023). Stakeholders’ perceptions of urban regeneration: the case of Kis-Pongrác in Budapest. Environmental Research Communications, 5(5), 055009.


26. Nzimande, N. P., & Fabula, S. (2020). Socially sustainable urban renewal in emerging economies: a comparison of Magdolna Quarter, Budapest, Hungary and Albert Park, Durban, South Africa. Hungarian Geographical Bulletin, 69(4), 383-400.


27. Omidwar, M., Saeidi Mofrad, S., & Daneshvar, M. (2020). Social events and investigating their role in culture-led urban regeneration of the historical context using the method of structural equations.(Case study: Arg neighborhood of Mashhad). Creative City Design, 3(2), 90-101.


28. Reggiani, M. (2022). Urban regeneration strategies and place development in contemporary Tokyo: the case of Shibuya Station area. Journal of Place Management and Development, 15(1), 40-54.


29. Santos, F. M. (2012). A positive theory of social entrepreneurship. Journal of business ethics, 111(3), 335-351.


30. Vardopoulos, I., Stamopoulos, C., Chatzithanasis, G., Michalakelis, C., Giannouli, P., & Pastrapa, E. (2020). Considering urban development paths and processes on account of adaptive reuse projects. Buildings, 10(4), 73-84.


31. Wu, W., & Wang, J. (2017). Gentrification effects of China’s urban village renewals. Urban Studies, 54(1), 214-229.


32. Zamani, B., Asadpour, H. (2023). Meta-analysis of Barriers to Feasibility of Urban Regeneration Projects in Iran. Journal of Geographic Research in Urban Planning, 11(2), 75-97. [In Persian]


33. Zare, A., Shamsoddini, A., & Moshksar, P. (2023). Investigating the Performance of Integrated Urban Management in Regeneration of Dilapidated Urban Tissues (Case Study: Fakhrabad Neighborhood - Shiraz Metropolis). Urban Futurology Journal, 3(1), 46-70. [In Persian]. Doi: 10.30495/UF.2023.1984140.1118


34. Zhang, M. L., Galster, G., Manley, D., & Pryce, G. (2022). The effects of social housing regeneration schemes on employment: The case of the Glasgow Stock Transfer. Urban Studies, 59(13), 2756-2773.