نقش سرمایه اجتماعی در توسعه سیاسی و اجتماعی جامعه‌ی ایران بعد از انقلاب اسلامی

الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

مسعود جعفری نژاد ¹ (گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران)
مهدی مرادی ² (. دانشجوی دکتری علوم سیاسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران)
احمد آذین ³ (استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران)
علیرضا گلشنی ⁴ (دانشیار گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران)
علی بقایی سرایی ⁵ (استادیار گروه جامعه‌شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 11 الثلاثاء , رجب, 1442 تاريخ التأكيد : 28 السبت , شعبان, 1442 تاريخ الإصدار : 09 الأربعاء , رمضان, 1442

الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, توسعه سیاسی, اجتماعی و انقلاب اسلامی,

ملخص المقالة :

توسعه یافتگی به لحاظ ایجابی در ساحت و سپهر سیاست و جامعه ایران بعد از انقلاب اسلامی مهمترین دغدغه محققان است. در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه اجتماعی و سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی با تأکید بر جامعه دانشگاهی شهر تهران پرداخته شده است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل دانشگاهیان شهر تهران است. حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونه­گیری کوکران که در سطح اطمینان 95 درصد، 384 نفر تعیین شد اما با توجه به خواست استاد راهنما این میزان به تعداد 600 نفر از طریق ­نمونه­­گیری­ تصادفی ­ساده ­انتخاب­ گردید. در این پژوهش به منظور آزمون مدل تحقیق، در اجرای پیمایش از ابزار پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی (ناهاپیت و گوشال، 1998) و پرسشنامه محقق ساخته نقش سرمایه اجتماعی در توسعه اجتماعی ـ سیاسی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد، بین توسعه سیاسی اجتماعی و ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی در میان جامعه دانشگاهی شهر تهران همبستگی وجود دارد. در صورت رتبه بندی همبستگی بین ابعاد سرمایه اجتماعی و توسعه سیاسی اجتماعی می توان گفت که بالاترین همبستگی (r=0.621) بین بعد شناختی سرمایه اجتماعی یعنی همکاری و ارزشها بوده و در رده های بعدی به ترتیب بعد ساختاری (شبکه ها و روابط) (r= 0.509) و بعد ارتباطی (فهم متقابل، اعتماد و تعهد) (r= 0.476) قرار می گیرند. با توجه به نتایج می توان استدلال کرد که سرمایه اجتماعی در توسعه سیاسی و اجتماعی ایران بعد از انقلاب اسلامی نقش تعیین کننده ای دارد.

المصادر:

1. Alvani, Seyyed Mehdi, And Seyyed aqavi, Mir Ali. (2002). Social capital: Concepts and theories, Management studies (improvement and transition), period 9, No 26: 9-33.


2. Panahi, Mohammad Hossein., Khoshfar Gholamreza. (2011). Investigating the effect of social capital on political participation, Sociological studies of youth, 2.


3. Tajbakhsh, Kian. (2005). Social capital (confidence, democracy, and development), Translated by Afshin Khakbaz and Hassan Pouyan, Tehran: Shirazeh pub.


4. Khaki, Gholamreza. (2011). Research methodology with thesis writing approach, 9^th print, Baztab pub: Tehran.


5. Coleman, James S., (1994), Foundation of Social Theory, Cambridge: Harvard University Press.


6. Marsh, Christopher, (2000), Making Russian Democracy Work: Social Capital, EconomicDevelopment, and Democratization, NY: Edwin Mellen Press.


7. McVey, Andrew and Jack Vowles, (2005), “Virtuous Circle or Cul de Sac? Social Capital and Political Participation in New Zealand”, Political Science, Vol. 57, No. 1.


8. Putnam, Robert, (1996), “Bowling Alone: America's Declining Social Capital”, Journal of Democracy, No. 6.


9. Coleman, James S., (1994), Foundation of Social Theory, Cambridge: Harvard University Press.


10. Marsh, Christopher, (2000), Making Russian Democracy Work: Social Capital, EconomicDevelopment, and Democratization, NY: Edwin Mellen Press.


11. McVey, Andrew and Jack Vowles, (2005), “Virtuous Circle or Cul de Sac? Social Capital and Political Participation in New Zealand”, Political Science, Vol. 57, No. 1.


12. Putnam, Robert, (1996), “Bowling Alone: America's Declining Social Capital”, Journal of Democracy, No. 6.